Leptorofa
Leptorofa[1][2][3] (lot. Leptoropha talonophora) — yoʻq boʻlib ketgan toʻrt oyoqlilar turi, perm davrida yashagan (279,5-268,0 mln. yil avval), Leptorofalar turkumidagi yagona.
Umumiy nom ikki ildizdan hosil boʻladi: dr.dr.lépōs — „kichik, tozalangan“ va ῥophōʼn — „soʻrish“.
Tavsif
[tahrir | manbasini tahrirlash]Katta hayvon, bosh suyagining uzunligi 12 sm. Bosh suyagi qisqa parabolik. Seysmosensor tizimining kanall izlari mavjud. Tishlari koʻp, barg shaklidagi tishsimon tojlari bor, tanglay tishlari keng tasmalarda joylashgan. Tuzli va toza suv havzalarida yashovchi suv hayvonlari. Ular suv oʻtlari bilan oziqlanganlar
Leptorofa Kirov viloyatining Shixovo-Chirki qishlogʻida (Yuqori Qozon ostonasida) topilgan. Biarmika (Biarmica tchudinovi) ning yaqin turi 1987-yilda M.F. Ivaxnenko tomonidan Perm viloyatidagi Ufa qavatining oldingi qatlamlaridan tasvirlangan[4].
Sistematika
[tahrir | manbasini tahrirlash]Dastlab, jins kotilozavrlar tartibining Rhipaeosauridae oilasiga kiritilgan, keyinchalik ular prokolofonomorflar tartibiga oʻtgan, yaʼni Leptorofa ibtidoiy sudraluvchilar sifatida qabul qilingan. 1987-yilda bu jins Seimuriamorflar turkumidan Leptorophidae oilasiga, keyinchalik parareptillarning birlashgan guruhiga kiritilgan, keyinchalik darajasi Seimuriamorflardan Kotlassiidae oilasining Leptorophinae kenja oilasiga qisqartirilgan. Jinsning xuddi shunday pozitsiyasi 2003-yilda seymuriamorfning soʻnggi sharhida aytilgan[5]. 1972-yildan beri Seymuriamorflarning oʻzlari sudraluvchilar boʻlmagan reptiliomorflar sinfiga kiritilgan.
2003-yilgi sharhda Leptorofa novojilovi jinsining ikkinchi turi Leptorofa talonophora[6] bilan sinonimlashtirilgan.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ {Leptoropha talonophora (англ.) информация на сайте Paleobiology Database. (Дата обращения: 3 февраля 2018). — Написание фамилии скорректировано.
- ↑ Ивахненко 2001.
- ↑ Буланов 2006.
- ↑ Leptoropha (англ.) информация на сайте Paleobiology Database. (Дата обращения: 3 февраля 2018).
- ↑ Bulanov V. V. 2003. Evolution and systematics of seymouriamorph parareptiles. Paleontological Journal 37(Suppl. 1): S1—S105.
- ↑ Bulanov V. V. 2003. Evolution and systematics of seymouriamorph parareptiles. Paleontological Journal 37(Suppl. 1): S1—S105.
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Буланов В. В. Трофические адаптации сеймуриаморф (Parareptilia) и положение группы в структуре водных сообществ конца палеозоя // Эволюция биосферы и биоразнообразия: К 70-летию А. Ю. Розанова. — М. : Товарищество научных изданий КМК, 2006. — С. 394—415. — 600 с. — ISBN 5-87317-299-4.
- Ивахненко М. Ф. Тетраподы Восточно-Европейского плакката — позднепалеозойского территориально-природного комплекса. — Пермь, 2001. — С. 44—45. — 200 с. — (Труды Палеонтологического института РАН ; т. 283). — ISBN 5-88345-064-4.
- Ивахненко М. Ф. Эволюция позднепалеозойских тетрапод как эволюция их биоморф.