Kontent qismiga oʻtish

1160

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
(1160-yildan yoʻnaltirildi)
Ming yilliklar: 2-mingyillik
Asrlar:
Oʻn yilliklar:
Yillar:

1160-yil. Bu davrda turli xalqlarda Yuliy, musulmon, Eron va boshqa taqvimlar ishlatildi.

Manzil boʻyicha

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Vizantiya imperiyasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Bahor – Imperator Manuel I (Komnenos) Jon Kontostephanos boshchiligidagi elchixonani Quddusga yuborib, qirol Bolduin III dan salibchilar shtatlari malikalaridan birini beva qolgan imperatorga kelin qilib koʻrsatishni soʻraydi. Ularning ikki nomzodi antioxiyalik 15 yoshli Mariya va Tripolilik Melisendedir. Bolduin Melisendega taklif qiladi va uning ukasi Count Raymond III katta miqdordagi sep yigʻishga kirishadi. Elchilar rozi boʻlmay, nikohni bir yildan ortiq kechiktiradilar. Ular onasining (Qudduslik grafinya Xodierna) xiyonati va shuning uchun Melisendening mumkin boʻlgan noqonuniyligiga asoslangan Melisendening tugʻilishi haqidagi mish-mishlarni eshitishadi[1].
  • 25-yanvar – Imperator Frederik I (Barbarossa) mustaqil Italiya shahar-davlatlariga qarshi kampaniyasi doirasida 6 oylik qamaldan keyin Cremani egallab oldi. Omon qolgan 20 000 ga yaqin odamlarga Crema talon-toroj qilinishi va yondirilishidan oldin koʻtarib yurgan narsalari bilan shaharni tark etishga ruxsat berilgan[2]. Qamal xarajatlari (2000 kumush markadan ortiq) va Frederikning qishda uni amalga oshirishga boʻlgan qatʼiyati uning dalada qoʻshinlarni ushlab turish va ittifoqchilarini bir tomonda ushlab turish qobiliyatini koʻrsatadi[3].
  • 18-may – Erik Jedvardsson (Erik IX) oʻldirildi, shundan soʻng uning qotili Magnus Henriksen oʻzini Magnus II sifatida Shvetsiya qiroli deb eʼlon qiladi. Biroq, keyingi yili u oʻz navbatida oʻldiriladi. Tez orada Erik avliyo sifatida sajda qiladi. Rim papasi Aleksandr III tomonidan hech qachon rasman kanonizatsiya qilinmagan boʻlsa-da, u oxir-oqibat Shvetsiyaning homiy avliyosiga aylanadi.
  • Miholyanetsdagi yer uchastkasi Zdeliya yaqinida monastir quradigan Templar ritsarlariga sovgʻa qilinadi. Bu Xorvatiya va Vengriyadagi Templarlar haqida eng qadimgi tarixiy eslatma[4].
  • Spital am Semmering (zamonaviy Avstriya) Margrave Ottokar III tomonidan asos solingan. U kasalxona quradi va Traisen va Gölsen daryolari atrofidagi hududni mustamlaka qilishni yakunlaydi.
  • Kuz – Ikkinchi rafiqasi Kastiliya qirolichasi Konstans vafotidan bir necha hafta oʻtgach, qirol Lui VII graf Teobald II ning (Buyuk) qizi shampanlik Adelaga uylanadi.
  • Portugallarning katta hujumi Alentejo hududida, Almoravidlarga qarshi boshlanadi[5]. Tomar shahriga Templar ritsarlarining buyuk ustasi Gualdim Pais asos solgan.
  • Kuz – Antioxiya shahzodasi Châtillonlik Raynald Marashda Furot vodiysida mahalliy dehqonlardan qoramol, ot va tuyalarni tortib olish uchun talon-toroj qiladi. Antioxiyaga qaytib ketayotib, u va uning mulozimlari zangid jangchilari tomonidan hujumga uchraydi. Raynald otsiz va qoʻlga olinadi va Halabga yuboriladi va u yerda qamoqqa tashlanadi[6].
  • Almohadlar Mahdiyani (zamonaviy Tunisni) Sitsiliyadan kelayotgan nasroniy qoʻshinlariga qarshi shahar yaqinidagi muhim dengiz muvaffaqiyatidan soʻng Normanlardan zabt etishdi[7].
  • Almohad xalifaligi va Piza Respublikasi oʻrtasidagi tijorat shartnomasi Shimoliy Afrika portlarini Toskana savdogarlari uchun ochadi (taxminan sana).
  • Sanjo saroyini qamal qilish: Minamoto no Yoshitomo boshchiligidagi isyonchi kuch (taxminan 500 kishi) imperator Nijoga qarshi tungi hujumni boshladi. Ular isteʼfodagi imperator Go-Shirakavani oʻgʻirlab ketishadi va Kiotodagi saroyga oʻt qoʻyishadi[8].
  • Imperator Dharanindravarman II vafot etdi va uning oʻrniga uning amakivachchasi Yasovarman II Xmer imperiyasi (zamonaviy Kambodja) hukmdori etib tayinlandi. Dharanindravarmanning oʻgʻli Jayavarman VII qoʻshni Champada surgunga ketadi.

Mavzu boʻyicha

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Derbi maktabi Angliyaning Derbi shahrida tashkil etilgan.

Vafot etganlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]


  1. Steven Runciman (1952). A History of The Crusades. Vol II: The Kingdom of Jerusalem, pp. 292–293. ISBN 978-0-241-29876-3.
  2. Bradbury, Jim (1992). The Medieval Siege, p. 92. Woodbridge, Suffolk: Boydell Press. ISBN 978-0-851-15357-5.
  3. Andrew Roberts (2008). Great Commanders of the Medieval World (454–1582), p. 134. ISBN 978-0-85738-589-5.
  4. Hunyadi, Zsolt; Laszlovszky, József. The Crusades and the Military Orders. Central European University. Dept. of Medieval Studies — 246-bet. ISBN 978-963-9241-42-8. 
  5. Picard, Christophe. Le Portugal musulman, VIIIe-XIIIe siècle: L'Occident dál-Andalus sous domination islamique. Paris: Maisonneuve & Larose, 2000 — 110-bet. ISBN 2-7068-1398-9. 
  6. Steven Runciman (1952). A History of The Crusades. Vol II: The Kingdom of Jerusalem, p. 291. ISBN 978-0-241-29876-3.
  7. Picard, Christophe. La mer et les musulmans d'Occident VIIIe-XIIIe siècle. Paris: Presses Universitaires de France, 1997. 
  8. Samson, George (1958). A History of Japan to 1334, pp. 256–258. Standford University Press. ISBN 08-0470-523-2.
  9. Zetterstéen, K. V. (1993). "al-Muḳtafī". in Bosworth, C. E.. Encyclopaedia of Islam. Volume VII: Mif–Naz (2nd nashri). Leiden: E. J. Brill. 543–544 b. ISBN 978-90-04-09419-2. http://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_islam_SIM_5482.