David Elliott (shoir)
 | Bu maqola avtomat tarjima qilingan yoki mashina tarjimasi tayinli oʻzgartirishsiz chop etilgani eʼtirof etilmoqda. Tarjimani tekshirib chiqish hamda maqoladagi mazmuniy va uslubiy xatolarini tuzatish kerak. Siz maqolani tuzatishga koʻmaklashishingiz mumkin. (Shuningdek, tarjima boʻyicha tavsiyalar bilan tanishib chiqishingiz mumkin.) DIQQAT! BU OGOHLANTIRISHNI OʻZBOSHIMCHALIK BILAN OLIB TASHLAMANG! Maqolaning originali koʻrsatilinmagan. |
 | Bu maqola ayni damda faol tahrirlanyapti. Iltimos, mazkur ogohlantirish xabari sahifadan olib tashlanmagunga qadar sahifaga oʻzgartirishlar kiritmay turing. Aks holda, tahrirlar toʻqnashuvi yuz berishi mumkin. Bu sahifa oxirgi marta 15:31, 12-noyabr 2024 (UTC) (15 kun avval) da tahrir qilingan. |
Devid Lloyd („Smoky“) Elliott (1923-1999) Kanadalik shoir hisoblanadi.
Elliott Lloyd Kanadaning Garnish shahrida tugʻilgan boʻlib, bolaligi Nyu-Fundland va Labradorda joylashgan baliqchilik portlarida oʻtgan. Ammo yoshligining asosiy qismini Notre-Damdagi Kempbeltonda oʻtkazgan. U oʻn besh yoshga toʻlgach maktabni tashlab, telegraf operatori sifatida ishga kiradi va keyinchalik Ikkinchi jahon urushiga xizmatga ketadi. Devid oʻz xotiralarida Kanada qoʻshinlarining oʻsha vaqtda nafaqada boʻlgan mudofaa xodimi general Rik Hillierning Kempbeltonda boʻlgan vaqtlarida Devid Elliottdan bir nechta kitoblar olganligini va Elliottning Ikkinchi jahon urushida maxsus razvedkada xizmat qilgani haqida hikoya qilib bergan[1].
Elliott 25 yoshida Memorial Nyufaundland universitetiga qabul qilinadi va shu davr mobaynida bir qancha stipendiya va mukofotlarni, shunigdek, ingliz tili va adabiyoti yoʻnalishi boʻyicha birinchi darajali diplomni ham qoʻlga kiritishga muvaffaq boʻlgan. Shuningdek, u Halifaksdagi Dalhousie universitetida psixologiya fani boʻyicha taʼlim olganidan soʻng, bir muddat Sent-Jong klinikasida psixolog sifatida, keyinchalik esa Ottawadagi Queenʼs nashriyotida muharrir sifatida faoliyat olib borgan. 1975-yilda Elliott Memorial universiteti Sir Wilfred kollejining Grenfell fakultetiga ishga joylashadi va nafaqaga chiqquniga qadar, yaʼni 1989-yilgacha mazkur kollejda talabalarga saboq berib kelgan[2].
Dastlabki ijodiy asarlari yaratilganidan soʻng, Elliott 1950-1970-yillarning oxirigacha boʻlgan davr davomida boshqa yilllarga nisbatan kamroq ijod qilgan. Keyinchalik Grenfell kollejidagi ingliz tili fakultetiga ishga kirganidan koʻp oʻtmasdan, ijodiy muhitdan ilhomlangan holda adabiy jurnallarda va antologiyalarda yangi sheʼrlarini nashr etishni davom ettiradi va oʻz asarlarini omma oldida oʻqish uchun dastlabki takliflarni qabul qila boshladi[2]. 1982-yilda uning omma oldida oʻqigan sheʼrlari Nyufaundlend shoirlari, Vol. 1 (Kaptar Inlet Productions) deb nomlangan vinil diskka kiritilgan. 1988-yilga kelib, uning qalamiga mansub sheʼrlar The Edge of Beulah (St. Johnʼs: Breakwater Books)nomli kitobiga jamlandi. Elliott 1980-yillarning oxirida Corner Brookda tashkil qilingan festivalning asosiy ijrochilaridan biri boʻlgan. 1995-yilda[3] The March Harega festivalini oʻz nomiga bagʻishlash sharafiga sazovor boʻlgan birinchi ijodkor edi. Bu jarayon Elliotdan soʻng oʻzgacha xususiyatga ega boʻlgan tadbirga aylandi[4].
Elliottning dastlabki sheʼrlaridan biri „Didymus on Saturday“ 1954-yilda Nyu-Fundlandda sanʼat va adabiyot yoʻnalishi boʻyicha oʻtkazilgan musobaqada birinchi oʻringa sazovor boʻlgan. Shuningdek, mazkur muvaffaqiyatdan soʻng „Didymus on Saturday“ sheʼri Nyu-Fondland shahrining eng mashhur sheʼrlaridan biriga aylandi[2][5]. Bu asarda Elliott, Isoʻning oʻlimidan keyingi kundagi Tomasning xafa boʻlishini tasvirlaydi. Voqea bir qarashda oddiy boʻlib tuyulsa-da, til orqali u yanada murakkablashadi, bu esa har bir qahramonning insoniyligini chuqurroq ochib beradi. Nuqtai nazar ham muhim rol oʻynaydi, chunki monolog Isoʻning oʻlimi va tirilishi orasidagi kunda sodir boʻlib, vaqt bilan chegaralangan ekanini koʻrsatadi. Isoʻni ikki oʻgʻri orasida oʻlimga olib borayotganini koʻrgan Tomas, "Qoʻrquvdan yuzida yoriq boʻlgan kichik odam, va taqdirning zulmatiga botgan uzun odam, " deb tasvirlanadi. Tomas oʻzining osonlikcha ishonganiga nisbatan chuqur uyatni his qiladi. Bu sheʼr tark etish va umidsizlikka tushish bilan yakunlanadi, Tomas „bu Quddusni, yaʼni, u tom maʼnodagi toshda uxlayotgan joydan“ hozirgi qirolligiga hech qachon qaytib kirmaslikka, yaʼni tark etishga" qaror qiladi.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Hillier, General Rick, A Soldier First: Bullets, Bureaucrats and the Politics of War (Toronto: Harper Collins, 2009), 15-17.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Fowler, Adrian, „David Elliottʼs Return“, Poetry Canada Review, 6:3 (Spring 1985), 20.
- ↑ Fowler, Adrian, „The March Hare Anthology“ (St. Johnʼs: Breakwater Books, 2007), p. 3 illustration.
- ↑ Fowler, Adrian, „Introduction“, The March Hare Anthology (St. Johnʼs: Breakwater Books, 2007), vi-vii.
- ↑ Norman, Eric, „Landings: a Newfoundland & Labrador literature anthology.“ (St. Johnʼs: Breakwater Books, 1984), publisher notes; Hooper, H. P. „Didymus on Saturday“ The Newfoundland Quarterly. Vol. Liii. No. 2, St. Johnʼs, June, 1954. p. 30.