Sindh tili
| Sindh tili | |
|---|---|
| Milliy nomi | سِنڌِي[1], सिंधी va સિંધી |
| Mamlakatlar | Pokiston[2] va Hindiston[3] |
| Soʻzlashuvchilarning umumiy soni | 24 600 000 |
| Alifbosi | Sindhi Perso-Arabic script, Devanagari Sindhi, Gujarati, Khojki va Khudabadi |
| Til kodlari | |
| ISO 639-1 | sd[4] |
| ISO 639-2 | snd[4] |
| ISO 639-3 | snd[4] |
Sindh, sindh tili — hind (hindoriy) tillaridan biri. Asosan, Pokistonning Sind viloyati (taxminan 10 mln.dan ortiq kishi soʻzlashadi) hamda Hindistonning Maharashtra, Gujarat va Rajasthan shtatlarida (2 mln.dan ortiq kishi gaplashadi) tarqalgan. 6 lahjaga boʻlinadi: vicholi, sirayki, lasi, lari, thareli, kachchhi. Adabiy til vicholi lahjasi asosida shakllangan. Bir qator inʼyektiv jarangli undoshlarning saqlanib krlganligi va boshqa xususiyatlari bilan qardosh tillardan farq qiladi. Morfologiyada boshqa zamonaviy hindoriy tillariga Karaganda flektiv shakllar koʻproq uchraydi.
S.da adabiyot 17—18-asrlardan beri rivojlanib kelmoqda. Pokistonda S. uchun anchagina yangi belgilar qushilgan arab yozuvi ishlatiladi. Hindistonda esa devanagari alifbosi qoʻllanadi.[5]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ (unspecified title)
- ↑ (unspecified title)
- ↑ (unspecified title)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 (unspecified title)
- ↑ "Sindh tili" OʻzME. S-harfi Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |