Adib Ishaq
Adib Ishaq (arab. اديب اسحق 1856-yil 21-yanvar — 1885-yil 12-iyun)XIX asrdagi arab Nahdaning muhim Suriya adabiy arbobi[1].
Biografiya va ijodi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Damashqda (oʻsha paytda Usmonlilar imperiyasining shahri va Suriyaning hozirgi poytaxti) tugʻilgan, u lazaristlar maktabiga oʻqishga kirgan va u yerda arab va fransuz tillarini oʻrgangan. U oilasining ehtiyojlarini qondirish uchun bojxonada ishlash uchun hali oʻn ikki yoshga toʻlmasdan maktabni tugatgan. Bu tajriba uni turkiy tilda ham malakali qiladi. Ishaq o‘n besh yoshida Bayrutdagi otasi bilan birga pochta bo‘limida ishladi. Keyinchalik u Bayrut bojxonaxonasida ish topdi, lekin yozishga boʻlgan ishtiyoqi uni jurnalistika sari undadi; „At-Taqaddum“ (Taraqqiyot)ga hissa qo‘shgan. U1876-yilda Misrga ko‘chib o‘tgan. U Jamoliddin Afg‘oniy bilan Qohirada uchrashganidan so‘ng unga shogird bo‘ldi[2].
1879-yilda Abdulla Marrash yordamida Parijda chop etiladigan „Misr al-Qohira“ („G‘olib Misr“) jurnaliga asos solgan.
U al-Hadasdagi (hozirgi Livanda) yozgi mulkida vafot etdi. Uning asarlari to‘plami arab tilida 1886-yilda Iskandariyada Jirjis Mixail Nahhos tomonidan „Al-Durar“ („Marvaridlar“) nomi bilan nashr etilgan; Adibning ukasi Avni tomonidan tahrir qilingan „Al-Durar“ning yana bir nashri 1909-yilda Bayrutda nashr etilgan.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]
|
Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq. Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin. |