Aglaonema

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Kenja turkum: Aglaonema
Aglaonema
Aglaonema commutatum
Scientific classification e
Kingdom: Plantae
Clade: Tracheophytes
Clade: Angiosperms
Clade: Monocots
Order: Alismatales
Family: Araceae
Subfamily: Aroideae
Tribe: Aglaonemateae
Genus: Aglaonema

Schott

Aglaonema — gulli oʻsimliklarning arum oilasi, Araceae turkumi. Ularning vatani Osiyo va Yangi Gvineyaning tropik va subtropik mintaqalaridir[1][2]. Ular odatda Xitoy doimiy yashil oʻsimliklari sifatida tanilgan[3].

Tavsifi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Aglaonemalar doimiy yashil yoki koʻp yillik oʻsimliklar boʻlib, poyalari tik oʻsadigan yoki choʻkib ketgan va sudraluvchi; yer boʻylab oʻsadigan poyalari boshqa aroidlarga oʻxshash tugunlarda faol ravishda ildiz otishi mumkin. Odatda keng barglari toji bor, ular ham yovvoyi, ham madaniy shakllarda koʻpincha kumush va yashil rangga ega. Toʻpgullar bir jinsli gullarni spadix shaklida oʻz ichiga oladi, uning tagida urgʻochi gullarning qisqa zonasi va uchiga yaqinroq erkak gullarning kengroq zonasi mavjud. Mevasi qizil rangda pishgan berry rezavordir. Meva bitta katta urugʻni qoplaydigan yupqa qatlamdir[2].

Oʻsimliklarining vatani nam, soyali tropik oʻrmonlar, odatda Janubiy va Janubi-Sharqiy Osiyodir[3].

Oʻstirish va foydalanish[tahrir | manbasini tahrirlash]

Aglaonema kostyum

Aglaonema asrlar davomida Osiyoda omad keltiruvchi manzarali oʻsimliklar sifatida yetishtirildi[3]. Ular 1885-yilda[3] Gʻarbga birinchi marta Kew Qirollik botanika bogʻiga olib kelinganida tanishtirilgan[4]. Ular yetishtirilgan, gibridlangan va turli xil navlarga aylantirilgan. Ular kam yorugʻlik sharoitida yashashga moslasha oladilar va shuning uchun uy oʻsimliklari, shuningdek, kutish joylarida, qabulxonalarda, ofis binolarida va hokazolarda koʻrinadigan yopiq obodonlashtirish uchun keng tarqalgan. Ularning nisbatan past va yorqin/bilvosita yorugʻlik darajalarini afzal koʻrishlari sunʼiy yorugʻlik ostida rivojlanishiga yordam beradi[3].

Bu (asosan) tropik tur sovuq haroratga chidab boʻlmasligi bilan mashhurdir. Sovutish jarohati 15 °C (59 °F)da boshlanishi mumkin[5]. Shikastlanish barglardagi qorongʻu, yogʻli koʻrinishdagi dogʻlarda namoyon boʻladi, bu hujayra devorlari sovuq haroratdan yoki ortiqcha suvni ushlab turish natijasida yorilib ketadi. Suvga boʻlgan tugʻma ehtiyojiga qaramay, Aglaonemalar uzoq vaqt davomida ildizlarning haddan tashqari nam boʻlishiga toqat qilolmaydilar va chirishga yoʻl qoʻymaslik uchun sugʻorishlar orasida „quritish“ davri kuzatilishi kerak; paxtakorlar qayta sugʻorishdan oldin substrat quriganini (kamida bir yoki ikki dyuym sirtdan) eʼtiborga olishlari yaxshidir. Optimal substrat tez oqib chiqadigan, lekin baribir doimiy namlikni saqlaydigan, asosan perlit, pemza, lava turi va namlikni saqlaydigan organik materiallardan, masalan, yomgʻir qurti, hindiston yongʻogʻi, sfagnum moxi yoki torf moxidan iborat. Majburiy boʻlmagan sekin chiqadigan donador oʻgʻitlar, minimal miqdorda boʻlsa-da, Xitoyning doimiy yashil oʻsimliklariga ham foyda keltiradi. Aksariyat aglaonemalar ogʻir oziqlantiruvchilar emas. Eng muhimi, inert materiallar (drenaj uchun) asosiy hisoblanadi — ortiqcha organik moddalar anaerob tuproq sharoitlariga va oxir-oqibat, ildizlarning chirishiga olib keladi[5].

Turlar shakli va hajmi, ayniqsa barglarning rangi va naqshlari uchun tanlangan. Koʻpchilik oq yoki krem rangli poyalarga ega. Baʼzilari sovuqroq haroratga toqat qilish uchun ham ishlab chiqilgan[3]. Eng keng tarqalgan nav „Silver Queen“[3] boʻlib, u Qirollik bogʻdorchilik jamiyatining Bogʻdagi xizmatlari uchun mukofotiga sazovor boʻlgan[6][7]. Boshqa navlarga „Cutlass“, „Sparkling Sarah“, „Red Siam“ va „Silver Bay“ kiradi.

Aglaonemaning koʻpayishi soʻqmoqlar bilan va bazal kurtaklar nishini boʻlish orqali amalga oshiriladi. Uy oʻsimlikiga gʻamxoʻrlik asosan uni sovuq haroratdan va haddan tashqari quyosh nurlaridan himoya qilishni va oʻsimlikning umrini qisqartirishi mumkin boʻlgan har qanday gulzorlarni olib tashlashni oʻz ichiga oladi[3]. Aglaonema soxta oqadilar (Brevipalpus californicus) ga moyil. Ular, shuningdek, ildiz lezyonlarini keltirib chiqaradigan ildiz nematodalari va Pratylenchus turlari kabi nematodalar populyatsiyasini ham olishlari mumkin. Patogenlar orasida Myrothecium roridum zamburugʻi va Pseudomonas cichorii, Erwinia chrysanthemi va Xanthomonas campestris kabi bakteriyalar mavjud boʻlib, ularning barchasi barg dogʻiga olib kelishi mumkin. Colletotrichum qoʻziqorinlari antraknozga olib kelishi mumkin[8].

NASA toza havo tadqiqoti shuni koʻrsatdiki, A. modestum turi umumiy maishiy havo toksinlari formaldegid va benzolni olib tashlashda samarali yordam bergan, bu ularning jamoat va ofis joylarida mashhurligining yana bir sababidir.

Aglaonema oʻsimliklari kaltsiy oksalat kristallari tufayli zaharli hisoblanadi; agar shilliq qavat orqali yutilgan yoki soʻrilgan boʻlsa, barcha aroid oʻsimliklari tirnash xususiyatini keltirib chiqarishi mumkin. Sharbat terining tirnash xususiyati, qichishish va ogʻriqli toshmalarga olib kelishi mumkin. Agar yutib yuborilsa, darhol tibbiy yordamga murojaat qiling. Qabul qilingan miqdorga qarab, sensatsiya „qumni yutish“ yoki „shisha boʻlaklari bilan toʻla tomoq“ bilan taqqoslangan, shuning uchun „soqov qamish“ laqabi Dieffenbachia singlisi, shuningdek, Aglaonema uchun qoʻllaniladi[9].

Turlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Turlarga quyidagilar kiradi[1]:

  1. Aglaonema brevispathum – Indochina
  2. Aglaonema chermsiriwattanae – Tailand
  3. Aglaonema cochinchense – Vetnam, Kambodja, Tailand, Malayziya
  4. Aglaonema commutatum – Filippin, Sulavesi; Gʻarbiy Hindistonda naturalizatsiya qilingan
  5. Aglaonema cordifolium – Mindanao
  6. Aglaonema costatum – Tulki aglaonemasi, dogʻli doimiy yashil – Pulau Langkawi, Indochina
  7. Aglaonema densinervium – Filippin, Sulavesi
  8. Aglaonema flemingianum – Terengganu
  9. Aglaonema hookerianum – Darjiling, Assam, Bangladesh, Butan, Myanma
  10. Aglaonema marantifolium – Maluku, Yangi Gvineya
  11. Aglaonema modestum – yapon-bargli – Bangladesh, Indochina, janubiy Xitoy
  12. Aglaonema nebulosum – Borneo, Malayziya, Sumatra
  13. Aglaonema nitidum – Borneo, Malayziya, Sumatra, Java, Indochina
  14. Aglaonema ovatum – Laos, Tailand, Vetnam
  15. Aglaonema philippinense – Filippin, Sulavesi
  16. Aglaonema pictum – Nias, Sumatra
  17. Aglaonema pumilum – Myanma, Tailand
  18. Aglaonema roebelinii – Luzon
  19. Aglaonema rotundum – Sumatra
  20. Aglaonema simplex – Malayan-qilichi – Yunnan, Indochina, Malayziya, Indoneziya, Filippin
  21. Aglaonema trikolor – Filippin
  22. Aglaonema vittatum – Sumatra, Lingga orollari

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 Kew World Checklist of Selected Plant Families
  2. 2,0 2,1 Aglaonema. Flora of China.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Chen, J., et al. Cultural Guidelines for Commercial Production of Interiorscape Aglaonema. ENH957. Environmental Horticulture. Florida Cooperative Extension Service. University of Florida IFAS. 2003.
  4. Chen, J., et al. (2004). Genetic relationships of Aglaonema species and cultivars inferred from AFLP markers. Annals of Botany 93 (2), 157-66.
  5. 5,0 5,1 Chen, J., et al. Chilling Injury in Tropical Foliage Plants: II. Aglaonema. ENH843. Environmental Horticulture. Florida Cooperative Extension Service. University of Florida IFAS. 2001.
  6. „RHS Plant Selector Aglaonema 'Silver Queen' AGM / RHS Gardening“. Apps.rhs.org.uk. Qaraldi: 12-mart 2020-yil.
  7. „AGM Plants - Ornamental“. www.rhs.org. Royal Horticultural Society (2018-yil noyabr). Qaraldi: 27-fevral 2020-yil.
  8. Moorman, G. W. Aglaonema Diseases. (Wayback Machine saytida 20-avgust 2017-yil sanasida arxivlangan) Penn State Extension. The Pennsylvania State University. 2013.
  9. Toxic Plants. Safe and Poisonous Garden Plants. Agriculture and Natural Resources. University of California.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]