Alkazar (Segoviya)

Segoviyadagi Alkazar („Segoviya qal’asi“) — Ispaniyaning Kastiliya va Leon oraligʻidagi Segoviya shahrida joylashgan oʻrta asr qal’asi. Guadarrama togʻlari yaqinidagi ikki daryoning qoʻshilishi ustidagi qoya ustida koʻtarilib, kemaning kamoniga oʻxshash shakliga ega Ispaniyadagi eng oʻziga xos qal’a-saroylardan biri. Alkazar dastlab XI-XII srlarda Murobitlar sulolasi tomonidan qal’a sifatida xizmat qilish uchun qurilgan, ammo oʻsha paytdan beri yigirma ikki qirol hukmronlik qilgan qirollik saroyi, davlat qamoqxonasi, Qirollik artilleriya kolleji va harbiy akademiya vazifasini bajargan^[1]. Qal’a Eresma daryosi boʻlgan vodiyga qaraydi va Segoviyaning Eski shahrining ramzi hisoblanadi. U 1985-yilda YuNESKOning Butunjahon merosi roʻyxatiga kiritilgan^[1]. Bugungi kunda alkazar 1998-yilda qirollik farmoni bilan Milliy arxiv deb eʼlon qilinganidan beri muzey va harbiy arxiv binosi sifatida foydalanilmoqda^[1].

Tarixi

Segoviyadagi Alkazar, Ispaniyadagi koʻplab istehkomlar singari boshlangan^[1], ammo poydevorlardan tashqari, asl tuzilishning ozgina qismi saqlanib qolgan. Alkazar Berber Murobitlar sulolasi tomonidan qurilgan. Murobitlar sanʼati va meʼmorchiligi haqida deyarli gapirilmaydi. Chunki Ispaniyada jismoniy mehnatning juda oz qismi saqlanib qolgan^[2]. Bundan tashqari, Murobitlar sulolasi qisqa umr koʻrdi va shuning uchun oʻsha davr sanʼati va meʼmorchiligining aksariyati keyinchalik ularning vorislari tomonidan yoʻq qilindi yoki oʻzgartirildi.

Bu qal’a haqida birinchi eslatma 1120-yilda, Segoviya shahri nasroniylar tomonidan bosib olinganidan taxminan 32 yil oʻtgach sodir boʻlgan (Rekonkista davrida qirol Alfonso VI Duero daryosining janubida, Toledogacha va undan tashqaridagi yerlarni qaytarib olgan)^[3]. 1258-yilda Kastiliya qiroli Alfonso X (1252-1284-yillarda hukmronlik qilgan) davrida kuchli momaqaldiroq yongʻinga sabab boʻlib, bir nechta xonalarni vayron qildi va turli qirollar davrida koʻp asrlik qayta qurishga olib keldi^[3].

Alkazarning shakli va koʻrinishi qirol Alfonso VIII (1155-1214) hukmronligiga qadar maʼlum boʻlmagan, ammo dastlabki hujjatlarda yogʻoch toʻsiq haqida eslatib oʻtilgan. Xulosa qilish mumkin Alfonso VIII hukmronligidan oldin musulmonlar davrining tuzilishi qadimgi Rim poydevori ustiga qurilgan yogʻoch qal’adan boshqa narsa emas edi. Alfonso VIII va uning rafiqasi, angliyalik Eleonor bu alkazarni oʻzlarining asosiy qarorgohiga aylantirdilar va bugungi kunda maʼlum boʻlgan tosh istehkomning boshlanishini qurish uchun koʻp ish olib borildi. Segoviya Alkazari XIII asrdan boshlab qirolning eng sevimli qarorgohlaridan biri boʻlgan va bu oʻz navbatida Segoviya shahriga dunyoviy homiylik olib kelgan^[4]. Aynan shu davrda hozirgi binoning aksariyati Trastamara sulolasi tomonidan qurilgan^[3].

1258-yilda Alkazarning bir qismi qirol Alfonso X tomonidan qayta tiklanishi kerak edi va koʻp oʻtmay parlamentni joylashtirish uchun Qirollar Zali qurildi. Biroq, Alkazar qurilishining davom etishiga eng katta hissa qoʻshgan yagona kishi qirol Ioann II boʻlib, u „Yangi minora“ (bu kungi Ioann II minorasi)ni qurdirgan.

1474-yilda Alkazar qirolicha Izabella I ning yuksalishida katta rol oʻynadi. 12-dekabrda qirol Genrix IV Madridda vafot etgani haqidagi xabar Segoviyaga yetib bordi va Izabella darhol Alkazar saroyidan panoh topdi. U yerda Andres Kabrera va Segoviya kengashining yordamini oldi. Ertasi kuni u Kastiliya va Leon malikasi sifatida taxtga oʻtirdi.

Alkazardagi navbatdagi katta taʼmirlash qirol Filipp II tomonidan avstriyalik Anna bilan turmush qurganidan keyin amalga oshirildi. U markaziy Yevropa qal’alarini aks ettirish uchun oʻtkir shifer shpallarini qoʻshdi. 1587-yilda meʼmor Fransisko de Morar qalʼaning asosiy bogʻi va sharafli maktabini qurdi.

Angliya shahzodasi Charlz „Ispan oʻyini“ deb nomlanuvchi Ispaniyaga tashrifi davomida 1623-yilda Valsainda undan keyin Alkazarga tashrif buyurdi^[5]. Uni oʻsha paytda „Alkazar“ posboni boʻlgan Chinchonning 4-grafi Luis Jeronimo de Kabrera kutib oldi. Shahzoda Charlzga Galley xonasi yoki Ketrin Lankaster geraldikasi bilan „ikkinchi katta zal“ koʻrsatildi. Kechqurun 32 otliq ritsar ishtirokida mash’alali niqob boʻlib oʻtdi. Shahzoda Charlz graf Chinchonga marvarid sovgʻa qildi va shoir Don Xuan de Torresni sheʼrlari uchun mukofotladi. U erta tongda Santa Mariya la Real de Nievaga joʻnab ketdi^[6].

Qirollik artilleriya omborini qayta tiklash Ispaniya qiroli Karl III (1759-1788-yillar) davrida amalga oshirilgan koʻplab islohotlar qatoriga kiradi. U graf Feliks Gazzolani artilleriya korpusining direktori etib tayinladi. Karl III akademiyani Alkazardagi Segoviya qal’asiga oʻrnatish toʻgʻrisida qaror qabul qildi. 1764-yilda ochilgan harbiy kollej shaharning siyosiy va harbiy taʼlim sohasidagi yangi taraqqiyot davrining ramzi sifatida savlat toʻkib turdi^[3].

1862-yil 6-martda qal’ada yana bir yongʻin sodir boʻlib, faqat zodagonlar uchun ajratilgan xususiy xonalarning hashamatli shiftini yoʻq qildi. 1839-yilda Xose Mariya Avrial va Floresning gravyuralarida koʻrsatilgandek, tuzilmalar avvalgi koʻrinishlariga tiklangan^[7]^[8]^[9].

Faqat 1882-yilda Xose Mariya Avrial tomonidan 1839-yilda qilingan gravyuralar mavjudligi tufayli binoning shikastlangan tomlari asta-sekin asl holiga keltirildi^[7]. 1896-yilda qirol Alfonso XIII Alkazarni harbiy kollej sifatida Urush vazirligiga topshirishni buyurdi.

Segoviya Alkazarining Vasiylik kengashi 1951-yil 18-yanvarda Hukumat Prezidentligi farmoni bilan tuzilgan. Bundan maqsad qirol qal’asi, harbiy uchastka va harbiy akademiya sifatida Alkazarning uch tomonlama funksiyasini madaniy, badiiy va tarixiy saqlanishini taʼminlash edi^[3].

Tavsif

Qal’aning tashqi koʻrinishida Gerrerian uslubidagi hovli, xandaq, koʻprik va tutqich mavjud. Ichki xonalarda ibodatxona va bugungi kunda tashrif buyurish mumkin boʻlgan bir nechta xonalar (cuartos del Trono, de la Galera, de las Piñas, de los Reyes va boshqalar) mavjud^[3]. Saroyning janubi-sharqiy qismining burchagida, xandaqning narigi tomonida joylashgan katta darvoza geraldik moslamalar bilan bezatilgan va alkazarga katta kirish eshigi sifatida xizmat qilgan. Biroq, bugungi kunda u omon qolmagan. U XVI asrda Gabsburglar davrida oʻzgartirilgan^[10].

Qal’aning toʻrtta minorasi va bir nechta zallari shaharga qaragan tepalikda joylashgan boʻlib, ular ravoqlar va egizak derazalar bilan qurilgan. Ichki makonda zallar va xonalar rassomlar tomonidan ajoyib hashamat va goʻzallik bilan bezatilgan^[3].

Hozirda u qurol-aslaha muzeyi va Ispaniya Qurolli Kuchlarining eng qadimgi tarixiy arxivi boʻlgan Segoviya bosh harbiy arxiviga ega^[3].

Kastiliya Ioann II minorasi

Kastiliya qiroli Ioann II minorasi (1406-1454) XV asrning birinchi yarmida qurilgan. Uslub ispan gotika meʼmorchiligi sifatida eʼtirof etilgan boʻlib, islom sanʼatining taʼsiri, masalan, minoraning janubiy tomonidagi taʼmirlash paytida topilgan taqa kamarlardan seziladi^[10]. Minoraning sharqiy va gʻarbiy qismlarining devorlariga oʻrnatilgan turli balandlikdagi ikkita qirrali kamarli katta panoramali terasta bilan tugaydi. Minoraning sharqiy tomonida Segoviya shahriga qaragan katta, qoʻshaloq gotika oynasi qurilgan^[10].

Shaharga qaragan tomon dastlab harbiy arxitekturada keng tarqalgan parad maydonchasi sifatida ishlatilgan^[3]. Minora tepasiga koʻtarilgan 156 zinapoyadan iborat ikkita tik va spiral zinapoyalar mavjud^[3]. Birinchi kirish yoʻlagi oxirida qoʻriqchi xonasi mavjud. Old devorga minora qoʻriqchisi uxlab oladigan karavot biriktirilgan^[3].

Eski saroy zali

Eski saroy zalining qurilishi Kastiliya qiroli Alfonso VIII hukmronligi davriga toʻgʻri keladi . Unda saroyga yorugʻlik beruvchi qoʻshaloq derazalar saqlanib qolgan, chunki ular joylashgan devor eski saroyning tashqi devori edi. Bezatish XV asrdagi nemis uslubidagi zirhlar toʻplami bilan yakunlandi.

Taxt xonasi (Salón del Solio)

Taxt xonasining devorlari asosan turli qirollarning portretlaridan iborat boʻlib, ular Ispaniya qirolichasi Izabella II tomonidan tayyorlangan qirollar kolleksiyasining bir qismidir. Ikkala portret ham tegishli rassomlar tomonidan imzolangan: Kastiliyalik Izabella I portretiga Madrazo, Aragonlik Ferdinand II portretiga Montanés imzo qoʻygan^[10].

Galley zali (Sala de la Galera)

Ioann II ning onasi, Lankaster qirolichasi Ketrin (1390-1406) 1412-yilda Galley zali qurilishini buyurdi^[3].

Xonaning nomi teskari kema korpusiga oʻxshash nomdan kelib chiqqan^[3].

Friz gipsdan yasalgan boʻlib, qoʻsh yozuvi bor: yuqori qismida Eucharist bilan bogʻliq ibodat, pastki qismida esa zalda namoyish etilgan asarlar haqida maʼlumot mavjud^[3].

Galereya zalida ikkita vitrajli oyna mavjud. Bu oynalardan birida kastilyalik Genrix III (1390-1406-yillar hukmronligi) va uning oilasi tasvirlangan. Ikkinchi oynada kastiliya qiroli Genrix II (1366-1367-yillar hukmronligi) va Pyotr I va Ioann II ning oʻlimi sahnalari tasvirlangan. Muñoz de Pablosning surati galereyadagi devorga osilgan, unda Kastiliya malikasi Izabella I va Segoviyadagi San-Migel cherkovida Leoning qirolichasi sifatida toj kiyish tasvirlangan.

Las Piñas zali (Sala de las Piñas)

Ushbu xonaning nomi uchun ilhom Artesonado shiftidagi koʻplab ananasga oʻxshash naqshlarni oʻz ichiga olgan dekorativ naqshlardan kelib chiqqan. Vitraj oynada qirol Alfonso VII (1126-1157) va uning qizi Kastiliya qirolichasi Berengariya (1217-yil) tasvirlangan^[3].

Qirollik xonasi

Ushbu xonaning devorlarida katolik monarxlarining oilaviy hayotining sahnalarini koʻrish mumkin. Toʻshakda tilla bilan toʻqilgan brokar qoplamasi bor.

Qirollar zali (Sala de los Reyes)

Qirol Alfonso X (1252-1284-yillar hukmronligi) Qirollar zali qurilishini topshiriq berdi^[9]. Tepasida dekorativ shiftlar mavjud va toʻrtta devorning yuqori qismlari besh qavatli mato bilan bezatilgan^[3].

Qirollar zalining dizayni va tartibi Algambra saroyidagi ikonografiyadan olingan. 1400-yillarda Kastiliya qiroli Genrix IV (1454-1474-yillarda hukmronlik qilgan) Qirollar Zalining yakuniy dizaynida katta rol oʻynadi. Bezatishda tarixiy va adabiy maʼlumotlar, jumladan, oʻrta asrlardagi Kastiliya ritsarlaridan El Cidning ham tasviri mavjud^[10].

Qirol Genrix IV ning Kastiliya va Leonning turli hukmdorlari oʻtirgan holatda tasvirlangan galereyani zalni bezashga qoʻshish toʻgʻrisidagi qarori XV asrda Ispaniyada hokimiyat tepasida turganlarning siyosiy qonuniyligini namoyish qilish uchun moʻljallangan. Shunga oʻxshash tasvirlarni Algambradagi Qirol zalida (Sala de los Reyes) (shuningdek, baʼzan Adolat zali deb ham ataladi) topish mumkin. Bu yerda shiftdagi gumbazda joylashgan oʻnta oʻtirgan hukmdorning tasviri baʼzi olimlar tomonidan turli voqealarni ifodalaydi, deb hisoblashadi^[11]. Biroq, boshqa olimlarning taʼkidlashicha, raqamlar ostida va tasvirning ikki uchida kichik gerblar mavjudligi sababli, bu sahna hukmdorni, bu holda granadalik Muhammad V (1354-1359-yillarda hukmronlik qilgan) ni ifodalaydi. Segoviyadagi Alkazar podshohlar zalidagi tasvirda kim tasvirlangan boʻlsa ham, tasvir siyosiy hokimiyat, hukmronlik va qonuniylik vakiliga tegishli^[10].

Ispaniyalik Filipp II (1580-1598-yillar hukmronligi) Ernando de Avilaga Asturiya, Leon va Kastiliya qirollarini ifodalovchi haykallardan birini loyihalashtirishga buyruq bergan^[3]. Xonadagi rasmlardan biri Ispaniya qiroli Filipp II (1556-1598-yillar) portreti, qolganlari esa uning ikki rafiqasi Yelizaveta Valuaskiy (1559-1568-yillar) va Anna Asturikiy(1570-1580-yillar) portretlaridir.

Belt xonasi

Uning nomi uzun oltin dantelli devorlar bilan oʻralganligi sababli shunday atalgan.

Kapilla

Segoviyadagi Alkazardagi ibodatxonada italyan rassomi, meʼmori va haykaltaroshi Bartolome Karduchoning Sehrgarlarga sajdasi (taxminan 1600-yil) oʻrin olgan^[12]^[13]. Oʻzining tarixiy ahamiyati va meʼmoriy yutuqlari tufayli qal’a koʻplab tadbirlarga mezbonlik qilgan. Alkazardagi eng mashhur tadbirlardan biri 1570-yilda ispaniyalik Filipp II ning (1556-1598-yillar hukmronligi) jiyani Anna Asturiskiy(1570-1580-yillar) bilan toʻy boʻlib, u qal’a ibodatxonasida boʻlib oʻtgan^[3].

Qurol-yarogʻ xonasi

Qadim zamonlardan beri Alkazarda Trastamara uyining qurol-yarogʻ ombori joylashgan va Madrid Qirollik qurol-yarogʻida toʻplangan qurollar toʻplamining barcha namunalari mavjud^[14].

Qirollik artilleriya kollej muzeyi (Museo del Real Colegio de Artillería)

Qirollik artilleriya muzeyi ikki qismga boʻlingan: akademiya hamda harbiylar va kursantlarning mashgʻulotlarda boʻladigan joy^[3].

Ommaviy madaniyatda

1. Qal’a, shuningdek, 1967-yilda "Kamelot " filmida Ser Lanselot du Lak, Joyous Gardning fransuz uyi boʻlib xizmat qilgan. Qal’aning silueti va umumiy koʻrinishi, shuningdek, Disneyning 1937-yilgi " Qor oq va yetti mitti " animatsion klassikasida ham ishtirok etgan.

2. Qal’a „Vaqt gʻildiragi“ filmidagi Ghealdan uchun sahna sifatida ishlatiladi.

Manbalar

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Archivo General Militar de Segovia (in Spanish): El Alcázar fue erigido como fortaleza hispano-árabe sobre las ruinas de un castro romano de los varios que defendían la ciudad.
↑ Rosser-Owen, Mariam. Islamic arts from Spain. London: V & A Pub., 2010. ISBN 978-1-85177-598-9. OCLC 430838832.
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 ^3,12 ^3,13 ^3,14 ^3,15 ^3,16 ^3,17 ^3,18 Patronato del Alcázar de Segovia.. El Alcázar de Segovia : bicentenario 1808-2008. Patronato de El Alcázar de Segovia, 2010 — 129-bet. Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name ":13" defined multiple times with different content
↑ Fernández-Armesto, Felipe; Brindle, Stephen (2003), „Segovia“, Oxford Art Online (inglizcha), Oxford University Press, doi:10.1093/gao/9781884446054.article.t077398, qaraldi: 2022-04-17
↑ Henry Ettinghausen, 'Greatest News Story', in Alexander Samson, The Spanish Match: Prince Charles’s Journey to Madrid, 1623 (Ashgate, 2006), p. 86.
↑ John Nichols, Progresses of James the First, vol. 4 (London, 1828), pp. 915-18, quoting The Joyfull Returne of Charles, Prince of Great Brittaine (London, 1623).
↑ ^7,0 ^7,1 Manuel Ossorio y Bernard: Biographical gallery of 19th century Spanish artists, Ramón Moreno press, Madrid, 1868.
↑ Chao Castro, David (2005). „Iconografía regia en la Castilla de los Trástamara“. {{cite magazine}}: Cite magazine requires |magazine= (yordam)
↑ ^9,0 ^9,1 Rincón, David Nogales (2006). „Las series iconográficas de la realeza castellano-leonesa (siglos XII-XV)“. En la España Medieval (ispancha). 81–112-bet. ISSN 1988-2971.
↑ ^10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 ^10,4 ^10,5 Souza, Juan Carlos Ruiz. Meanings and Functions of the Royal Portrait in the Mediterranean World (11th–15th Centuries). Brill, 2022 — 506-536-bet. Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name ":2" defined multiple times with different content
↑ European art and the wider world, 1350-1550, Kathleen Christian, Leah Ruth Clark, Manchester: Manchester University Press, 2017 — 71-72-bet. ISBN 978-1-5261-2291-9. OCLC 1200306384.
↑ Sánchez, Alfonso E. Pérez (2003), „Carducho, Bartolomé“, Oxford Art Online (inglizcha), Oxford University Press, doi:10.1093/oao/9781884446054.013.90000369567, ISBN 978-1-884446-05-4, qaraldi: 2022-04-17
↑ „The Castle of Segovia“. The Illustrated Magazine of Art. 1-jild, № 2. 1853. 96–98-bet. ISSN 2150-5837.
↑ María Dolores Herrero Fernández-Quesada. Isabel la Católica: Homenaje en el V centenario de su muerte. Madrid: Dykinson, 2005 — 68-bet. ISBN 84-9772-667-7.

Adabiyotlar

Haliczer, Stephen (December 1976), „Political Opposition and Collective Violence in Segovia, 1475–1520“, The Journal of Modern History, 48 (4): 1–35, doi:10.1086/241530, JSTOR 1877303

Havolalar

Entry in Great Buildings website — Alcázar of Segovia.

[:4-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Archivo General Militar de Segovia (in Spanish): El Alcázar fue erigido como fortaleza hispano-árabe sobre las ruinas de un castro romano de los varios que defendían la ciudad.

[:02-2] Rosser-Owen, Mariam. Islamic arts from Spain. London: V & A Pub., 2010. ISBN 978-1-85177-598-9. OCLC 430838832.

[:13-3] 3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 ^3,11 ^3,12 ^3,13 ^3,14 ^3,15 ^3,16 ^3,17 ^3,18 Patronato del Alcázar de Segovia.. El Alcázar de Segovia : bicentenario 1808-2008. Patronato de El Alcázar de Segovia, 2010 — 129-bet. Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name ":13" defined multiple times with different content

[4] Fernández-Armesto, Felipe; Brindle, Stephen (2003), „Segovia“, Oxford Art Online (inglizcha), Oxford University Press, doi:10.1093/gao/9781884446054.article.t077398, qaraldi: 2022-04-17

[5] Henry Ettinghausen, 'Greatest News Story', in Alexander Samson, The Spanish Match: Prince Charles’s Journey to Madrid, 1623 (Ashgate, 2006), p. 86.

[6] John Nichols, Progresses of James the First, vol. 4 (London, 1828), pp. 915-18, quoting The Joyfull Returne of Charles, Prince of Great Brittaine (London, 1623).

[:0-7] 7,0 ^7,1 Manuel Ossorio y Bernard: Biographical gallery of 19th century Spanish artists, Ramón Moreno press, Madrid, 1868.

[8] Chao Castro, David (2005). „Iconografía regia en la Castilla de los Trástamara“. {{cite magazine}}: Cite magazine requires |magazine= (yordam)

[:3-9] 9,0 ^9,1 Rincón, David Nogales (2006). „Las series iconográficas de la realeza castellano-leonesa (siglos XII-XV)“. En la España Medieval (ispancha). 81–112-bet. ISSN 1988-2971.

[:2-10] 10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 ^10,4 ^10,5 Souza, Juan Carlos Ruiz. Meanings and Functions of the Royal Portrait in the Mediterranean World (11th–15th Centuries). Brill, 2022 — 506-536-bet. Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name ":2" defined multiple times with different content

[11] European art and the wider world, 1350-1550, Kathleen Christian, Leah Ruth Clark, Manchester: Manchester University Press, 2017 — 71-72-bet. ISBN 978-1-5261-2291-9. OCLC 1200306384.

[12] Sánchez, Alfonso E. Pérez (2003), „Carducho, Bartolomé“, Oxford Art Online (inglizcha), Oxford University Press, doi:10.1093/oao/9781884446054.013.90000369567, ISBN 978-1-884446-05-4, qaraldi: 2022-04-17

[13] „The Castle of Segovia“. The Illustrated Magazine of Art. 1-jild, № 2. 1853. 96–98-bet. ISSN 2150-5837.

[14] María Dolores Herrero Fernández-Quesada. Isabel la Católica: Homenaje en el V centenario de su muerte. Madrid: Dykinson, 2005 — 68-bet. ISBN 84-9772-667-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]