Andrey Stanishevskiy
Bu maqola avtomat tarjima qilingan yoki mashina tarjimasi tayinli oʻzgartirishsiz chop etilgani eʼtirof etilmoqda. Tarjimani tekshirib chiqish hamda maqoladagi mazmuniy va uslubiy xatolarini tuzatish kerak. Siz maqolani tuzatishga koʻmaklashishingiz mumkin. (Shuningdek, tarjima boʻyicha tavsiyalar bilan tanishib chiqishingiz mumkin.) DIQQAT! BU OGOHLANTIRISHNI OʻZBOSHIMCHALIK BILAN OLIB TASHLAMANG! Maqolaning originali koʻrsatilinmagan. |
Andrey Vladimirovich Stanishevskiy | |
---|---|
Андрей Владимирович Станишевский | |
Shaxsiy maʼlumotlari | |
Tavalludi |
17-iyun 1904-yil Vladikavkaz Rossiya imperiyasi |
Andrey Vladimirovich Stanishevskiy (1904-yil, Vladikavkaz, Vladikavkaz okrugi, Rossiya imperiyasining Tersk viloyati — 1993-yil Toshkent, O‘zbekiston Respublikasi) — sovet, o‘zbek, tojik tadqiqotchisi, sharqshunos-olim, etnograf, geograf, harbiy topografchi, tarixchi, tarjimon, Pomir va Afg‘oniston bo‘yicha mutaxassis., SSSR Fanlar akademiyasi Tojikiston-Pomir ekspedisiyasi maxsus partiyasi boshlig‘i; jamoat arbobi, yozuvchi, O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosi; BDSB(Birlashgan davlat siyosiy boshqarmasi) bo‘limi boshlig‘i (1933-yilgacha), 1942-yildan sovet armiyasi zobiti, nazqidiruv zobiti, Afg‘oniston, Eron, Tibetda xorijiy razvedkaga qarshi kurashda qatnashgan; sovet-afg‘on chegarasini demarkasiya qilish komissiya raisi o‘rinbosari; “Pravda”ning Toshkentdagi muxbirlari bo‘limi Jamoatchilik qabulxonasi mudiri lavozimlarida faoliyat olib boradi. O‘zbekistonning ko‘plab sharqshunos olimlari uning shogirdlari edi[1].
Biografiyasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]U asli Vladikavkazdan, fuqarolar urushida qatnashgan ishchi, keyinchalik professional chekist bo‘ladi. 1922-yildan boshlab u Turkistonda, Toshkentda, Pomirda tez-tez bo‘lib, muhim operativ vazifalarni bajaradi. Kiyevda u harbiy xizmat o‘tash bilan birga Tashqi aloqalar institutida ham tahsil oladi. 1923-yildan—1925-yilgacha Toshkentda Rossiya imperiyasining Turkiston o‘lkasi harbiy gubernatori arxivi hujjatlari bilan, Toshkent sharqshunoslari ishida, 1928-yilda ingliz razvedkasiga qarshi kurashish uchun DSBning Tog‘li Badaxshon viloyati boshqarmasi boshlig‘ining o‘rinbosari sifatida Pomirga yuboriladi. O‘shanda ham u mahalliy aholi orasida katta obro‘-e’tiborga ega bo‘ladi. 1929-yilda uning Xorug‘dagi kvartirasida pomir ismoiliylari bilan peshovarlik voizlar o‘rtasida diniy muloqot bo‘lib o‘tadi. 1933-yil bahorida u Moskvaga o‘tkaziladi va u yerda bosmachilar harakati tarixini o‘rganadi. Keyinchalik Stanishevskiy SSSR Fanlar akademiyasining Tojik-Pomir kompleks ekspedisiyasiga yuboriladi va u yerda Maxsus partiya rahbari etib tayinlanadi.
Ekspedisiyaning vazifasi etnografik materiallar, ismoiliy qo‘lyozmalar, Tog‘li Badaxshon tarixiga oid afsonalarni yozib olish, arxiv materiallarini to‘plash va tizimlashtirishdan iborat edi. 1934-yilda Sharqshunoslik institutiga ismoiliy firmanlarining noyob kolleksiyasini tuhfa qildi. Moskvaga qaytgach, u adabiyot va sharqshunoslik bilan shug‘ullana boshlaydi. Stanishevskiy Aziz Niallo taxallusini olib, Pomir va Hindukush haqida qiziqarli etnografik ma’lumotlarga ega (1933-1941-yillarda) hikoya va hikoyalarni nashr etadi. 1936-yilda uning juda ajoyib "Habashiston bo‘ylab sayohat" kitobi nashr etiladi va u yerga u josus sifatida tashrif buyuradi. Bu haqda Andrey Vladimirovich so‘zlab beradi. Stanishevskiyning 1973-yilda nashr etilgan "Uyg‘ongan Sharq" romani alohida shuhrat keltiradi.
1941-yilda O‘rta Osiyoga, so‘ngra Eronga (1941-1947) chekist xodimi sifatida yuboriladi. Turkiston harbiy okrugi razvedkasida xizmat qiladi, Pomirda chegaralarni belgilash bo‘yicha sovet-afg‘on komissiyasi tarkibida faoliyat olib boradi (1947), keyin u podpolkovnik unvoni bilan demobilizasiya qilinadi. So‘nggi yillarda Stanishevskiy Toshkentda yashab ijod qiladi, mahalliy arxivlarda jonbozlik ko‘rsatadi, bundan tashqari, u 1867—1917-yillardagi Quruq cho‘l tarixini o‘rganadi[2].
Mukofotlar va unvonlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1-darajali Vatan urushi ordeni
- Qizil Yulduz ordeni (1947-yil, 6-oyabr)
- "Harbiy xizmatlari uchun" (1945-yil, 30-aprel)
- “1941—1945-yillardagi Ulug‘ Vatan urushida Germaniya ustidan qozonilgan g‘alaba uchun” (1945-yil, 27-avgust)
- O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Памяти писателя-востоковеда // Народное слово. Печатный орган Олий Мажлиса Республики Узбекистан и Кабинета министров Республики Узбекистан / Гл. ред. А. Джурабаев и др.. — Ташкент: Издательско-полиграфический концерн «Шарқ» при Управлении делами аппарата Президента Республики Узбекистан, 1993. — 7 сентября (№ 173 (680)). — С. 4..
- ↑ „Незабываемые встречи. Андрей Станишевский, он же Азиз Ниалло. При необходимости мог остановить работу своего сердца…“.
- 17-iyunda tugʻilganlar
- 1904-yilda tugʻilganlar
- Sovet tarixchilari
- Oʻzbekistonlik yozuvchilar
- Oʻzbek tarixchilari
- „1941-1945-yillardagi Ulugʻ Vatan urushida Germaniya ustidan qozonilgan gʻalaba uchun“ medali sohiblari
- Jangovar xizmatlari uchun medali sohiblari
- Qizil Yulduz ordeni sohiblari
- 1-darajali Vatan urushi ordeni sovrindorlari
- Toshkentda vafot etganlar
- 1993-yilda vafot etganlar
- 20-avgustda vafot etganlar