Apracharas
 | Bu maqolaga boshqa birorta sahifadan
ishorat yoʻq. (avgust 2024) |
| Apracharajas | ||||
| ||||
|---|---|---|---|---|
 Apracharajasning taxminiy joylashuvi | ||||
| Poytaxti | Beraus | |||
| Til(lar)i | Yunon tili Skif tili Prakit tili | |||
| Dini | Buddizm | |||
| Boshqaruv shakli | Mutlaq monarxiya | |||
| Tarix | ||||
| - mil. avv 15-yil | Asos solingan | |||
| - milodiy 50-yil | Tugatilgan | |||
Apracharas (shuningdek, Apracarajas, Apraca, Avacas deb ham ataladi) — Gʻarbiy Pokistondagi hind-skiflar sulolasi hukronlik qilgan davlat edi. Apracharaja poytaxti, Aprakapura (shuningdek Avakapura) nomi bilan tanilgan, Pokistonning Xayber-Paxtunxva shtatidagi Bajaur tumanida joylashgan. Bajaurning Apraka hukmronligi miloddan avvalgi I asrdan milodiy I asrgacha boʻlgan. Uning hukmdorlari sulolani tashkil etishdi, u Aprakaraxalar deb ataladi.
Kelib chiqishi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Hind-yunonlar va hind-skiflar kelguniga qadar, Aprakan hududi Vedik sanskritcha matnlarida Ashvakas sifatida yozilgan boʻlib, Arrianning jangovar Aspasioi qabilasining tayanch punkti boʻlgan. Aprakalar tarixda miloddan avvalgi 236-yilda Makedoniyalik Aleksandrga qattiq qarshilik koʻrsatganlari bilan tanilgan.
Aprakaraxlar sulolasidagi hind-skiflar hind-skiflar shohi Azesning vorislari edi. Taxminan miloddan avvalgi 12-yildan boshlab ular oʻz sulolalariga asos solgan[1]. Ularning hududi Bajaurda joylashgan boʻlib, Svat, Gandora, Taxila va Afgʻonistonning sharqiy qismlariga qadar choʻzilgan[2].
Buddizm
[tahrir | manbasini tahrirlash]Aprekarajalar buddizmni qabul qildilar: ular oʻzlarining diniy kitoblarga bagʻishlangan koʻp sonli dinlari bilan tanilgan. Ularning tangalarida hind-yunonlar tangalaridan olingan yunoncha naqshlar buddistlar tangalari qatorida paydo boʻlishda davom etadi.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Greek Gods in the East, Stančo, Ladislav, Charles University in Prague, Karolinum Press, 2012, p.45 [1]
- ↑ Neelis, Jason, Early Buddhist Transmission and Trade Networks: Mobility and Exchange., Brill, Leiden and Boston. 2011, pp. 117-118. ISBN 978 90 04 18159 5.