Azayimxonlik
Azayimxonlik – duo oʻqish, dam solish, sehr-afsun yoʻli bilan tabiblik qilish. Ibtidoiy sehrgarlikning bir koʻrinishi. Ilk jamiyatning urugʻchilik bosqichida ayrim shaxslar odamlarni od-diy usul (dorivor giyoh, qon olish va boshqalar) bilan davolagan. Lekin ularning ba’zilari bemorni davolash jarayonida, goʻyo kasal "sababchisi" boʻlgan "yomon ruhlar"ni har xil xatti-harakatlar (avrash, duo oʻqish, sehrlash, afsoʻngarlik) bilan "haydab chiqara olishlariga" odamlarni ishon-tirgan. Jahonning koʻpgina xalqlarida keng tarqalgan. A. bilan shugʻullangan shax-slar azayimxon, duoxon, baxshi va hokazo deb ataladi. Azayimxondan xalq tabi-blarini farqlash lozim.
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
|
Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq. Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin. |
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |