Bakri Siregar

Bakri Siregar

Bakri Siregar (1922-yil 14-dekabr – 1994-yil 19-iyun) indoneziyalik adabiyotshunos sifatida tanilgan sotsialistik yozuvchi edi. 1952-yilda Xalq madaniyat institutiga o‘qishga kirdi, 1965-yilda institutga rahbarlik qildi.‌‌

Yoshligi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Siregar 1922-yil 14-dekabrda Achening Langsa shahrida tug'ilgan. U 1940-yillarda Yaponiyaning Indoneziyani bosib olganidan beri faol yozuvchilik bilan shug‘ullangan, buni uning 1944-yil 1-sentabrda “Raja Asia” gazetasida chop etilgan “Baxtli belgi” nomli qissasi ko‘rinishidagi asarlaridan biri tasdiqlaydi. Indoneziya mustaqillikka erishgandan so'ng, Siregar sotsializmni o'rganish uchun Sovet Ittifoqiga bordi. Sovet Ittifoqida tatbiq etilgan tizim samarali va xalq uchun ko'p imtiyozlar beradi, deb o'yladi, shuning uchun bu uning mafkurasiga aylandi. U, shuningdek, sovet yozuvchilarining kosmopolitizm va abstraktsionizmni rad etishini ham yuqori baholagan. Indoneziyaga qaytgach, u «Tugu Putih» (1950), «Gunoh va jazo», «Lotus qiz» kabi ko‘plab dramatik asarlar yozadi.‌‌

Hayot yoʻli[tahrir | manbasini tahrirlash]

1951-yilda Siregar Shimoliy Sumatraning hozirgi poytaxti Medanga bordi. Medanda boʻlganida universitetda oʻqituvchi boʻlib ishlagan. Keyin 1952-yilda Indoneziyadagi chap qanot madaniyat tashkiloti bo'lgan Xalq madaniyat institutiga qo'shildi. Siregar 1952-yilda Indoneziya adabiyoti boʻyicha oʻzining birinchi tahliliy asari “Adabiyot boʻyicha maʼruzalar”ni nashr ettirdi. 1953-yilda u “Oyoq izlari” nomli hikoyalar to‘plamini nashr etdi. Oʻsha yili u Lekraning Shimoliy Sumatra bo‘limiga rahbarlik qildi. Keyingi yili Siregar “Saijah va Adinda” pyesasini yozdi va uni gollandiyalik Ost-Hind yozuvchisi Multatulining Maks Havelaar romanidagi hikoyasi asosida yozdi. 1956-yildan 1957-yilgacha Siregar Polshaning Varshava universitetida indoneziya tilidan dars bergan. Shundan so'ng u Indoneziyaga qaytib keldi va 1959-yilgacha Medanning Shimoliy Sumatra universitetida o'qituvchi bo'ldi. Uning oxirgi o'qituvchilik lavozimi 1962-yilgacha Xitoyning Pekin universitetida o'qituvchi bo'lib ishlagan. 1962-yilda Indoneziyaga qaytgach, 1965-yilda Lekraga rahbarlik qildi. 1964-yilda u marksistik nuqtai nazarga asoslanib yozgan Sedjarah Sastera Indonesia Modern I kitobini nashr etdi. Indoneziya adabiyoti tarixiga oid ushbu asar Balay Pustaka va Poedjangga Baroe avlodlarini muhokama qilgan birinchi asar edi.‌‌

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

https://id.m.wikipedia.org/wiki/Bakri_Siregar

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

https://id.m.wikipedia.org/wiki/Bakri_Siregar