Kontent qismiga oʻtish

Ehidna mifologiya

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Ehidna, Ehidna (qadimgi yunoncha: Ἔχιδνα qadimgi yunoncha: Ἔχιδνα, soʻzma-soʻz „ilon“) — qadimgi yunon mifologiyasida ulkan yarim ayol yarim ilon (drakaina) shaklida tasvirlangan maʼbuda[1].

Kilikiyalik Arimda yer ostida yashagan Forki va Ketoning qizi[1], yoki Tartar va Gayaning qizi[2] yoki Perant (Πείρας) va Stiksning qizi[3] yoki Fanetning qizi[4].

Tayfonning singlisi va rafiqasi, ikki boshli itning onasi Orff[5], uch boshli Cerberus[6], Lernean Gidra[7], Nemean sher (Tifon yoki Orff dan), Ximera[8], Sfenks[9], Colchis Dragon (tahlilga koʻra) va Efon[10] (Zevsning burguti, Prometeyning jigarini choʻkadi).

Goʻzallik va vahshiy xarakterni oʻzida mujassam etgan goʻzal yuzli va dogʻli ilon tanasiga ega ayol sifatida tasvirlangan. Baʼzan u stoglavoy deyilgan[11]. U yoʻqolgan sayohatchilarni oʻgʻirlab, ularni yeydi.

Pindarning soʻzlariga koʻra, u ona qornidagi nurga yoʻlni kemirgan[12]. Tiberius Gay Kaligula bilan taqqoslangan[13].

Miflarning turli versiyalarida Ehidna Gerakl yoki Edip tomonidan oʻldirilgan. Boshqa versiyaga koʻra, u uyqusida Argus[14] tomonidan boʻgʻilib oʻldirilgan.

Boshqa madaniyatlarda

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Rim tomonidan bosib olingan uzun sochli Gallar orqali Ehidna gʻarbiy viloyatlarga koʻchib oʻtdi. Masalan, Janubiy Fransiyaning xalq afsonalarida (Provans va Languedok) dahshatli yirtqich hayvon vuivre (yoki olovli ilon) haqida hikoya qilinadi, u „beldan pastgacha qizga oʻxshagan erkakning immat tasviri va beldan pastga timsohlar immat surati“. Va bu „vuivra“ ning peshonasida olovli „karfunkul“ yonadi. Yirtqich hayvon daryoda choʻmilganda, xuddi „toshdan yechingan“dek, qirgʻoqda qimmatbaho tosh qoldiradi. Afsonaga koʻra, bu katta marvaridni oʻgʻirlashning uddasidan chiqqan odam nihoyatda baxtli boʻladi: "Vuivra yoqut " yordamida unga barcha yer osti boyliklari ochiladi[15] :107-108.

Manbalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ 1,0 1,1 Gesiod. Teogoniya 295—305
  2. ↑ Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka, II 1, 2
  3. ↑ Epimenid, fr. 5 Yakobi = Pavsaniy. Opisanie Elladi VIII 18, 2
  4. ↑ Orfika, fr. 58 Kern
  5. ↑ Gesiod. Teogoniya 309
  6. ↑ Gesiod. Teogoniya 310; Gigin. Mifi 151
  7. ↑ Gigin. Mifi. Vvedenie 39
  8. ↑ Gesiod. Teogoniya 319—325; Gigin. Mifi 151
  9. ↑ Gesiod. Teogoniya 326; Gigin. Mifi 151
  10. ↑ Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka II 5, 11
  11. ↑ Aristofan. Lyagushki 473
  12. ↑ Plutarx. Pochemu bojestvo medlit s vozdayaniem 32
  13. ↑ Svetoniy. Kaligula 11
  14. ↑ Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka II 1, 2
  15. ↑ С.Ахметов. «Беседы о геммологии». М.: «Молодая гвардия», 1989. ISBN 5-235-00499-X. 

Adabiyotlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Pseudo Apollodorus. Mifologik kutubxona II 1, 2; 3, 1; 5, 10-11; III 5, 8; E I 1
  • Exidna / A. A. Taxo-Godi // Dunyo xalqlarining afsonalari : Entsikl. 2 t ichida. / Ch. ed. S. A. Tokarev. — 2-nashr. — M. : Sovet Entsiklopediyasi, 1988. — T. 2 : K—I. — FROM. 675.
  • Echidna // Klassik antikvarlarning haqiqiy lugʻati / aut.-stat. F. Lübker ; Klassik filologiya va pedagogika jamiyati aʼzolari F. Gelbke, L. Georgievskiy, F. Zelinskiy, V. Kanskiy, M. Kutorga va P. Nikitin tomonidan tahrirlangan. — Sankt-Peterburg., 1885-yil.
  • Exidna, v mifologii / / Brokxaus va Efronning entsiklopedik lugʻati : 86 tonnada (82 tonna va 4 ta qoʻshimcha). — Sankt-Peterburg., 1890-1907.
  • Yexidna
  • Xayoliy Yexidni
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Ehidna_mifologiya&oldid=2678670" dan olindi