Georgiy Grigoryev
| Georgiy Grigoryev | |
|---|---|
| Tavalludi |
1898-yil |
| Vafoti |
27-dekabr 1941-yil (43 yoshda) Leningrad |
| Fuqaroligi | SSSR |
| Kasbi | Arxeolog |
Georgiy Vasilyevich Grigoryev (1898-yil[1], Samarqand[1] – 1941-yil 27-dekabr[1], Leningrad[1]) – sovet arxeologi[2], Oʻrta Osiyo boʻyicha mutaxassis[1].
Biografiyasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]1898-yilda Samarqandda tugʻilgan[1].
1917-yilda Samarqand erkaklar gimnaziyasini tamomlagan. Turkiston Sharq instituti (TVI, 1922—1923), Oʻrta Osiyo davlat universiteti (SAGU, 1927—1928), Leningrad davlat universiteti (LGU, 1928—1930)da tahsil olgan. Leningrad davlat universitetining arxeologiya va muzeyshunoslik fakultetini tamomlagan[1].
1929-yildan – Davlat moddiy madaniyat tarixi akademiyasi (GAIMK) ilmiy xodimi. 1931-yil mart oyidan boshlab u Rossiya muzeyining etnografiya boʻlimida oʻrindoshlik asosida ishlagan[1].
U S. N. Bikovskiy, F. V. Kiparisov va A. G. Prigojin boshchiligidagi GAIMKda norozilikka qarshi namoyishlarida qatnashgan. G. V. Grigoryevning „Madaniy oʻsimliklarning kelib chiqish markazlari masalasi toʻgʻrisida“ risolasi (1932)[3]mashhur[1][4][5]. Ushbu risola nashr etilgandan soʻng Vavilovning xorijdagi ekspeditsiyalari bilan sayohatlari toʻxtatilgan[5].
GAIMKda „Pokrovskiy maktabi“ magʻlubiyatidan soʻng (1936-yil 16-avgustda F. V. Kiparisov hibsga olingan)[1].
1934—1937-yillarda Qovunchi-tepa manzilgohida qazishma ishlarini olib borib, Qovunchi madaniyatini kashf etgan[6].
1936—1940-yillarda Tali-Barzuda[1] qazishma ishlari olib borilgan[7]. G. V. Grigoryev Tali-Barzu manzilgohini (Samarqanddan 6 km janubda[7]) oʻrganish chogʻida, miloddan avvalgi II-I asrlar haqida maʼlumotlar topgan[8].
1941-yil 8-sentyabr[9] Leningrad blokadasi boshlangan kunda u nomzodlik dissertatsiyasini himoya qilgan.
1941-yil kuzida Georgiy boshqa arxeologlar bilan birgalikda xandaq qazishga yuborilgan. 7-noyabr kuni u magʻlubiyatda ayblanib hibsga olingan. 58-10, RSFSR Jinoyat kodeksining 2-qismi („Sovetlarga qarshi tashviqot“). Mudofaa istehkomlarini qurishda ishtirok etayotganida shunday iborani aytgan: „Bularning barchasi behuda, tez orada hammamiz ochlikdan oʻlamiz“. U 27-dekabrda Leningrad viloyatidagi NKVDning ichki qamoqxonasida vafot etgan (Leningrad, Voinova koʻchasi, 25). Qamoqxona shifokori charchoq tufayli yurak falaji tashxisini qoʻygan. Ayblanuvchining vafotidan keyin ish yuritish tugatildi. Denonsatsiya muallifi Yevgeniy Yuriyevich Krichevskiy (1910—1942) G. V. Grigoryevning hamkasbi boʻlib, blokadada vafot etgan[10]. Urushdan keyin rasman G. V. Grigoriyev blokada qurbonlari qatoriga kiritilgan[9]. Uning bir qancha asarlari vafotidan keyin hamkasblari tomonidan nashr etilgan.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Люди и судьбы : Биобиблиографический словарь востоковедов-жертв политического террора в советский период (1917-1991).
- ↑ „Фонд 13. Григорьев Георгий Васильевич (1898–1941), археолог, сотрудник Института истории материальной культуры АН СССР“. Институт истории материальной культуры РАН. 2022-yil 26-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 26-sentyabr.
- ↑ Григорьев 1932.
- ↑ Николай Вавилов.
- ↑ 5,0 5,1 Исторические записки : научные труды исторического факультета ВГУ. Вып. 15.
- ↑ Georgiy Grigoryev in the Great Soviet Encyclopedia, 1969–1978 (Russian)
- ↑ 7,0 7,1 Georgiy Grigoryev in the Great Soviet Encyclopedia, 1969–1978 (Russian)
- ↑ История таджикского народа. Москва: Изд-во вост. лит., 1963.
- ↑ 9,0 9,1 Григорьев 1946.
- ↑ „Кричевский Евгений Юрьевич“. Биографика СПбГУ. Санкт-Петербургский государственный университет. 2022-yil 26-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 26-sentyabr.