Kontent qismiga oʻtish

Ikrom Otamurod

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Ikrom Otamurod – Oʻzbekistonlik ijodkor. 1951-yili Qashqadaryo viloyatining Kasbi tumanidagi Kasbi qishlogʻida tavallud topgan. Oʻrta maktabni tugatgach, 1969-1974-yillarda hozirgi Oʻzbekiston Milliy universitetining jurnalistika fakultetida tahsil olgan. „Ufqlar orti bepoyon“ hamda „Uzoqlashayotgan ogʻriq“ kabi asarlar muallifi [1].

Mehnat faoliyati

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1974-1975-yillarda Oʻzbekiston ensiklopediyasi nashriyotida muharrirlik qildi. 1975-yildan to shu kunga qadar „Sharq yulduzi“ jurnalida avval adabiy xodim, soʻng sheʼriyat boʻlimining mudiri lavozimlarida ishladi [2].

„Vaqt ranglari“ (1982), „Janub qushlari“ (1984), „Toʻrgʻayli manzillar“ (1985), „Ufqlar orti bepoyon“ (1987), „Uzoqlashayotgan ogʻriq“ (1987), „Sopol siniqlari“ (1994), „Sen“ (1996), „Ichkari va tashqari“ (1997), „Istarim“, „Yobondagi yolgʻiz daraxt“, „Qush“, „ Huviyyat“, „Ruhimning qaygʻusi“ (1996), „Koʻnglim oʻzing“ (2004), „Tavr“ (2005), „Tanazzul“ (2008), „Xaritaga tushmagan joy“ (2011), „Muqaddar“ (2012) [3].

Falastinlik shoir Muin Bsisuga bagʻishlangan „Yarador umid otlari“ (1986), „Uzoqlashayotgan ogʻriq“ (1990) [4].

Uolt Uitmen, Pablo Neruda, Yevgeniy Yevtushenko, Oʻljas Sulaymon kabi shoirlarning sheʼr va dostonlarini oʻzbek tiliga oʻgirgan [5].

"Do‘stlik" ordeni (1999).

Ayni paytda shoirning asarlari turk, arab, bulgʻor, rus, moldavan, ozarbayjon, qozoq, qirgʻiz, tojik, gruzin tillariga tarjima qilingan [6].