John Hopfield
| John Hopfield | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
15-iyul 1933-yil Chikago, Illinois |
| Fuqaroligi | AQSh |
| Sohasi |
Fizika Molekulyar biologiya Kompleks tizim Neyrofanlar |
| Ish joylari |
Bell laboratoriyasi |
| Taʼlimi |
Swarthmore kolleji (bakalavr) Cornell universiteti (PhD) |
| Tezis sarlavhasi | A quantum-mechanical theory of the contribution of excitons to the complex dielectric constant of crystals (1958)[1] |
| Akademik rahbarlari | Albert Overhauser |
| Mashhur shogirdlari |
Steven Girvin Bertrand Halperin David J. C. MacKay José Onuchic Terry Sejnowski Erik Winfree |
| Mashhur ishlari |
Hopfield tarmogʻi Zamonaviy Hopfield tarmog‘i Hopfield dielektrigi Polariton |
| Mukofotlari |
Oliver Buckley mukofoti(1969) Dirac medali (ICTP)(2001) Harold Pender mukofoti(2002) Albert Eynshteyn nomidagi Fan bo‘yicha jahon mukofoti(2005) Benjamin Franklin medali(2019) Boltzmann medali(2022) Fizika boʻyicha Nobel mukofoti(2024) |
John Joseph Hopfield (1933-yil 15-iyulda tugʻilgan[2]) – amerikalik fizik va Prinston universitetining faxriy professori. Hopfield 1982-yilda assotsiativ neyron tarmoqlarini oʻrganishi bilan tanilgan. 2024-yilda Hopfield, Geoffrey Hinton bilan birgalikda, sunʼiy intellekt tarmoqlari boʻyicha amalga oshirgan ishlari uchun Fizika boʻyicha Nobel mukofoti bilan taqdirlanishgan[3][4]. Hopfield statistik fizikada va biofizikadagi ishlari uchun fizika sohasidagi bir qator nufuzli mukofotlar bilan taqdirlangan.
Biografiyasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Bolaligi va taʼlimi
[tahrir | manbasini tahrirlash]John Joseph Hopfield 1933-yilda Chikagoda fiziklar John Joseph Hopfield (asl ismi Yan Jozef Chmielewski) va Helen Hopfield (qizlik familiyasi Staff) oilasida dunyoga kelgan[2][5][6]. Hopfield 1954-yilda Pensilvaniyadagi Swarthmore kollejida bakalavr darajasini, 1958-yilda esa Cornell universitetida fizika boʻyicha falsafa doktori (PhD) darajasini olgan[2]. Doktorlik dissertatsiyasining mavzusi „A quantum-mechanical theory of the contribution of excitons to the complex dielectric constant of crystals“ deb nomlangan[7]. Hopfieldning doktorlik dissertatsiyasiga Albert Overhauser ilmiy rahbarlik qilgan[2].
Faoliyati
[tahrir | manbasini tahrirlash]Hopfield Bell laboratoriyasining nazariya guruhida ikki yil davomida David Gilbert Thomas bilan yarimo‘tkazgichlarning optik xususiyatlari ustida tadqiqot olib borgan[8].
Talabalari
[tahrir | manbasini tahrirlash]Uning talabalari orasida Bertrand Halperin (1965-yilda PhD olgan), Steven Girvin (1977), Terry Sejnowski (1978), Erik Winfree (1998), José Onuchic (1987) va David J. C. MacKay (1992) kabi olimlar bor[9].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „Tezisga havola“. Qaraldi: 9-oktabr 2024-yil.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Hopfield, John J.“. Physics History Network American Institute of Physics. Qaraldi: 2024-yil 8-oktyabr.
- ↑ Taylor, D.B.; et al. (October 8, 2024), „Nobel Physics Prize Awarded for Pioneering A.I. Research by 2 Scientists“, The New York Times, October 8, 2024da asl nusxadan arxivlandi, qaraldi: October 8, 2024
- ↑ „Press release: The Nobel Prize in Physics 2024“ (en-US). NobelPrize.org. 2024-yil 8-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2024-yil 8-oktyabr.
- ↑ Lindsay, Grace. Models of the Mind: How Physics, Engineering and Mathematics Have Shaped Our Understanding of the Brain (en). Bloomsbury Publishing, March 4, 2021. ISBN 978-1-4729-6645-2. Qaraldi: 2024-yil 8-oktyabr.
- ↑ „American Men of Science: A Biographical Directory“. Science Press (1966).
- ↑ John Hopfield (1958). „A Quantum-Mechanical Theory of the Contribution of Excitons to the Complex Dielectric Constant of Crystals“. Qaraldi: 10-oktyabr 2024-yil.
- ↑ Orton, John W.. The Story of Semiconductors (en). OUP Oxford, December 11, 2008. ISBN 978-0-19-156544-1.
- ↑ Andoza:MathGenealogy