Kisakoʻrak
Bu maqolada ichki havolalar juda kam. |
Kisakoʻrak, Najip Fozil (1905 -1983.25.5, Istanbul) — turk shoiri, yozuvchi, dramaturg. Ilk sheʼriy kitobi — "Oʻrgimchak toʻri" (1925). "Men va u" (1932) asari mashhur. "Koʻpriklar" (1928), "Soʻngsizlik karvoni" (1955), "Sheʼrlarim" (1969) va boshqa sheʼriy toʻplamlarida insonning hayotdagi oʻrni, jism va ruh mutanosibligi, sirli botiniy tuygʻular jozibasi aks ettirilgan. K. 1934-yil naqshbandiylik tariqati shayxlaridan Abdulhakim Orvasiy bilan tanishgan. Shu bois uning sheʼriyatida mumtoz sheʼriyat unsurlarini fransuz modern sheʼriyati oʻlchovlari bilan uygʻunlashtirishga intilish bor. K. "Ruhiyat olami hikoyalari" (1965) toʻplami, "Oynadagi yolgʻon" (1970), "Asosiy hujjat" (1983) romanlari, "Tuxum" (1935), "Bir odam yaratmoq" (1937), "Pul" (1942), "Yunus Emre" (1969) pyesalari muallifi. Turkiya adabiyoti Vaqfi tomonidan K.ga "Shoirlar sultoni" unvoni berilgan (1980).[1]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |