Kontent qismiga oʻtish

Liberiya qahvasi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Liberiya qahvasi sifatida tanilgan Coffea liberica, Roʻyandoshlar oilasiga mansub gulli oʻsimlik turi boʻlib, undan kofe olinadi. Uning vatani Liberiya, Uganda va Angola, gʻarbiy va markaziy Afrika boʻlib, Filippin, Indoneziya, Seyshel orollari, Andaman va Nikobar orollari va Malayziyada naturalizatsiya qilingan[1][2].

Coffea liberica daraxtlarining boʻyi juda baland, 20 m (66 ft) gacha yetadi. Ular zinapoyalar yordamida yigʻib olinadi. Barcha qahva turlari ichida eng katta meva, loviyaga ega[3][4].

Liberiya qahvasi loviyalari

Liberika loviyasining shakli boshqa tijorat turlari arabica, robusta) va navlari (liberica var. dewevrei) orasida alohida ajralib turadi. U assimetrik boʻlib, bir tomoni boshqa tomondan qisqaroq boʻlib, uchida „kanca“ hosil qiladi. Markaziy joʻyak ham boshqa kofe donalariga nisbatan qiyshiqroq[3].

Oʻstirish va foydalanish

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Coffea liberica yetishtiriladigan tijorat qahvasining 1,5% dan kamrogʻini tashkil qiladi. U birinchi marta Filippinda, 1740-yillarda ispan rohiblari tomonidan Lipa shahriga olib kelinganidan soʻng, tijorat maqsadida yetishtirila boshlangan. C. liberica mustamlaka davrida orollarda yetishtirilgan asosiy kofe turi edi. Ular Gʻarb mamlakatlariga eksport qilinib, u yerda boshqa qahva turlaridan besh baravar qimmatroq narxda sotilgan. XIX asrning oxirida butun dunyo boʻylab kofe zangi pandemiyasi paytida Filippindagi C. liberica plantatsiyalari arabica va robusta plantatsiyalariga qaraganda uzoqroq saqlanib qoldi. Ammo ular ham oxir-oqibat kasallikka chalindi va bu orollarda qahva sanoatining qulashiga olib keldi. C. liberica mahalliy tur sifatida nomi bilan tanilgan (ispancha: café verraco). U hali ham Filippinda yuqori baholanadi, lekin asosan faqat mahalliy bozor uchun yetishtiriladi. Bugungi kunda Batangas va qoʻshni Kavit provinsiyasi Filippin liberika navining asosiy ishlab chiqaruvchilari hisoblanadi[5][6].

XIx asr oxirida Indoneziyaga qahva zangi kasalligidan nobud boʻlgan arabika daraxtlari oʻrniga C. liberica ham keltirildi. Bugungi kunda ham Markaziy va Sharqiy Java va Gʻarbiy Kalimantanning baʼzi qismlarida yetishtiriladi. Liberika Malayziyada ham oʻstiriladi.

Liberika kofe loviyalari mashhur arabica va robusta loviyalaridan ancha katta[7]. Global miqyosda kamdan-kam uchraydigan va cheklangan taʼminot tufayli, oddiy liberika loviyalarining oddiy qahva loviyalaridan narxi ancha qimmat turadi. Liberika loviyalari uchta tur orasida eng kam kofeinga ega. Liberica 1,23 g / 100 g, arabica 1,61 g / 100 g va robusta 2,26 g / 100 g[8].

Coffea dewevrei, Coffea dybowskii va Coffea excelsa ilgari alohida turlar deb hisoblangan, ammo 2006-yilda Coffea liberica var sinonimlari sifatida qayta tasniflangan[9].

  1. „World Checklist of Selected Plant Families: Royal Botanic Gardens, Kew“ (en-GB). apps.kew.org. 2011-yil 4-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 18-iyul.
  2. „Coffees of Malaysia“ (en-GB). espressocoffeeguide.com. Qaraldi: 2018-yil 16-aprel.
  3. 3,0 3,1 Gibson, Mark. Food Science and the Culinary Arts. Academic Press, 2018 — 369-bet. ISBN 9780128118177. 
  4. „Kapeng Barako: Can This Filipino Coffee Varietal Be Third Wave?“. Perfect Daily Grind (2017-yil 25-yanvar). 2019-yil 30-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 20-dekabr.
  5. „Our Coffee Heriage: Coffee's Rich History in the Philippines“. Philippine Coffee. Philippine Coffee Board. Qaraldi: 2018-yil 20-dekabr.
  6. Gutierrez, Tuesday, Save the Barako Coffee, OhmyNews, 2007-03-04da asl nusxadan arxivlandi, qaraldi: 2007-01-25
  7. Hutson. „A Definitive Guide to the 4 Main Types of Coffee Beans“. Atlas Coffee Culture (2017-yil 10-sentyabr).
  8. Ling, Liew Siew; Daud, Nik Ismail Nik; Hassan, Osman (2001). "Determination of Coffee Content in Coffee Mixtures". Malaysian Journal of Analytical Sciences 7 (2): 327–332. https://www.ukm.my/mjas/v7_n2/7Liew.pdf. 
  9. Davis, AP; Govaert R; Bridson DM; Stoffelen P (December 2006). "An annotated taxonomic conspectus of the genus Coffea (Rubiaceae)". Botanical Journal of the Linnean Society 152 (4): 465–512. doi:10.1111/j.1095-8339.2006.00584.x.