Lysgårdsbakken

Lysgårdsbakken
Lysgårdsbakken
	Lysgårdsbakkene chang'ida sakrash arenasi
Umumiy maʼlumot
Shahar	Lillehammer
Mamlakat	Norvegiya
	Lysgårdsbakken

Lysgårdsbakken — rasman Lysgårdsbakkene changʻidan sakrash arenasi (norv.: Lysgårdsbakkene hoppanlegg nomi bilan tanilgan), Norvegiyaning Lillehammer shahridagi changʻidan sakrash tepaligidir. U katta tepalikdan iborat boʻlib, K nuqtasi 123 m va tepalik oʻlchami 138 m, K nuqtasi 90 m va tepalik oʻlchami 100 m boʻlgan kichik tepaliklardan iborat. 1993-yilda 1994-yilgi Qishki Olimpiyada oʻyinlari uchun ochilgan boʻlib, u yerda changʻidan sakrash va Shimoliy kombinatsiyalangan musobaqalari, shuningdek, ochilish va yopilish marosimlari boʻlib oʻtgan. Olimpiadadan soʻng, mulk huquqi Lillehammer munitsipal Olimpiya bogʻiga oʻtkazilgan va shundan beri changʻida sakrash boʻyicha bir nechta Xalqaro changʻidan sakrash federatsiyasi Jahon kubogi va Shimoliy Kombinatsiyalangan Jahon chempionati turnirlarida, shu jumladan Shimoliy turnirini oʻtkazishda foydalanilgan. Majmua 35 000 tomoshabinga moʻljallangan va Norvegiyadagi uchta milliy changʻidan sakrash tepaliklaridan biridir. 2007-yilda katta tepalik kattaroq profilga qayta tiklangan va yangi plastik qoplama ega boʻlgan. Makon qishda yiliga 80 000 sakrashni va yoz mavsumida 20 000 sakrashni amalga oshirishga hizmat qiladi.

Qurilish

Lillexammer 1994-yilgi Qishki Olimpiada oʻyinlarida taqdirlanganda tasdiqlangan rejalar Lillexammer shimolidagi Fabergdagi mavjud Balbergbakkendan foydalanishni oʻz ichiga oladi^[1]. Biroq, radioeshittirishni rejalashtiruvchilar bu joyni rad etishgan va buning oʻrniga Lysgårdda butunlay yangi joy qurishga qaror qilingan^[2]. Oʻtkazish joyini moliyalashtirish Norvegiya parlamenti tomonidan 1990-yil 1-avgustda berilgan grant hisobidan amalga oshirilgan. Arxitektorlar Økaw Arkitekter, Martin M. Bakken bosh pudratchi sifatida faoliyat olib borishgan. Qurilish 1990-yilda bitkazilish rejasiga koʻra aytilgan vaqtda yaʼni 1992-yil dekabrida yakunlangan. Yashash joyi metall panjarali prefabrik beton elementlardan yasalgan. Ochilish marosimlari uchun vaqtinchalik binolar va inshootlar 1993-yil dekabr oyida oʻrnatilgan va Olimpiya oʻyinlaridan keyin olib tashlangan^[3]. Bunga 70 ta sharhlovchilar uychasi, media markaz va texnik xodimlar uchun ofislar kiradi^[4]. Asl konstruksiyada yozda sakrashga imkon beruvchi kichik tepalikdagi plastmassa va chinni izlar mavjud. Oʻyin oʻtkaziladigan joy yerning chuqurligiga joylashtirilgan, bu esa oʻtish joyining atrofdagi taʼsirini minimallashtirish uchun shamoldan himoyalangan^[5]. Norvegiya arxitektorlari milliy assotsiatsiyasi tepalikni 1993-yilda Betongtavlen bilan taqdirlagan^[6]. 2007-yilda katta tepalik yangilangan. Profil kengaytirilib, K nuqtasi 120 dan 123 gacha oshirilgan. Bundan tashqari, plastik yoʻl yotqizilgan, bu ikkala tepalikni yozda ishlatishga imkon bergan^[7].

Imkoniyatlar

Tepalik 35 000 tomoshabinga moʻljallangan boʻlib, ulardan 7 500 nafari oʻtirishi mumkin^[3]. Bundan tashqari, 25 000 ga yaqin odam tadbirlarni oʻtkazish joyi atrofidagi bepul joylardan kuzatishi mumkin^[8]. Yordamchi tuzilmalarga boshlangʻich uy, hakamlar minorasi, tashkilotchilar va hakamlar uchun ofis xonalari kiradi-media binosi va stendlar ostidagi texnik xona, shuningdek, birinchi yordam xonasi va hojatxonalar kiradi. Shuningdek, majmua yuqori bosimli qor ishlab chiqarish ob’ektiga ega boʻlib, yaqinlashish va yugurish boʻylab chiqish joylariga ega. Katta tepalikning minorasiga transport stul lifti orqali amalga oshiriladi^[4]. Olimpiada oʻyinlari paytida oʻtkaziladigan joylarga transport asosan temir yoʻl orqali amalga oshirilgan. Tomoshabinlar Dovre liniyasidagi Lillexammer stantsiyasiga kelishadi va keyin shu yerdan stadionga borishlari kerak boʻladi^[9].

Musobaqalar

1994-yilgi Qishki Olimpiada oʻyinlarida ochilish va yopilish marosimlaridan tashqari, uchta changʻidan sakrash va ikkita Simoliy kombinatsiyalangan musobaqalari boʻlib oʻtgan^[3]. Musobaqa tadbirlari individual oddiy tepalik, individual katta tepalik va changʻida sakrash boʻyicha jamoaviy katta tepalik^[10] va Shilomiy uchun individual va jamoaviy kichik tepalikdan iborat boʻlgan^[11].

Manbalar

↑ Hansen, Espen. Hvem får OL? (no). Aftenposten (1985-yil 2-aprel), s. 18.
↑ Kvalheim, Svein. Kongen på haugen (no). Bergens Tidende (1994-yil 29-yanvar), s. 29.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 LOOC (III): 18
↑ ^4,0 ^4,1 LOOC (III): 21
↑ LOOC (III): 22
↑ National Association of Norwegian Architects. „Betongtavlen“. 2010-yil 8-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 3-fevral.
↑ Lillehammer Olympiapark. „Lysgårdsbakkene hoppsenter“ (no). 2010-yil 3-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 3-fevral.
↑ LOOC (II): 241-242
↑ LOOC (III): 43
↑ LOOC (IV): 106-112
↑ LOOC (IV): 129-135

[1] Hansen, Espen. Hvem får OL? (no). Aftenposten (1985-yil 2-aprel), s. 18.

[2] Kvalheim, Svein. Kongen på haugen (no). Bergens Tidende (1994-yil 29-yanvar), s. 29.

[iii18-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 LOOC (III): 18

[iii21-4] 4,0 ^4,1 LOOC (III): 21

[5] LOOC (III): 22

[6] National Association of Norwegian Architects. „Betongtavlen“. 2010-yil 8-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 3-fevral.

[olympiapark-7] Lillehammer Olympiapark. „Lysgårdsbakkene hoppsenter“ (no). 2010-yil 3-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 3-fevral.

[ii241-8] LOOC (II): 241-242

[9] LOOC (III): 43

[10] LOOC (IV): 106-112

[11] LOOC (IV): 129-135

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]