Marsiy
Marsiy (boshqa Al. Μαρσςας) — qadimgi yunon mifologiyasida[1][2] satir, choʻpon, Apollon tomonidan kurashda gʻalaba qozongani uchun jazolangan. Olimpning oʻgʻli (yoki Eeagraning[3] oʻgʻli yoki Giagnidning oʻgʻli). Uning afsonasi Melanipid tomonidan bildirilgan[4][5].
Afina nayni ixtiro qildi (toʻgʻrirogʻi avlos), lekin uni yaroqsiz vosita sifatida tashladi. Marsyas esa nayni[6] oldi, buning uchun Afina uni laʼnatladi[7].
Marsiy doimo mashq qilib, oʻyinni shunday mukammallikka olib keldiki, u Apollonni musobaqaga chaqirishga jur’at etdi. Sudya Midas edi, u Marsiyning ruhi va didiga yaqin boʻlib, uning foydasiga hukm chiqardi. Boshqa bir hikoyaga koʻra, Muzalar hukm chiqardi va Marsiy gʻalaba qozondi, ammo keyin Apollon kifarda oʻynab, qoʻshiq kuylashni[8] boshladi, shundan soʻng Marsiy musobaqani yutqazdi. Keyin Apollon Marsiyni baland qaragʻayga osib qoʻydi va terisini[9] shilib oldi va Midasni sud uchun eshakning quloqlari bilan mukofotlandi.
Shilib olingan terini Kelenlarda[10] namoyon qildi, u Frigiya qoʻshiqlari ostida harakat qila boshladi[11]. Tanani Marsiyning shogirdi Olimp dafn qildi[12]. Shundan soʻng, Germes lirani ixtiro qilganiga tavba qildi va sitaraning torlarini yirtib tashladi, bir qancha muddagat musiqadan voz kechdi[13].
Marsiy va Meandra daryolarining manbalari Keleniy ustidagi koʻlda boʻlib, u yerda nay uchun mos qamishlar oʻsadi[14]. Frigiyaliklarga koʻra, uning qoni Kelen[15] orqali oqayotgan daryoga aylandi, yoki Marsiy[16] boʻylab nimflar va satiralar bilan toʻkilgan koʻz yoshlari daryoga aylandi. Marsiy daryosi naylarni Meandrga olib bordi, ular Asopada paydo boʻlgan va Sikioniya sohiliga tashlangan, choʻpon tomonidan topilgan va Apollonga sovgʻa qilingan[17]. Apollonning naychilarga boʻlgan nafrati Argos[18] Sakadlari tufayli toʻxtadi. Marsyas Marsiy Delfidagi Polign rasmida Aidda tasvirlangan[19].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.2. S.120
- ↑ Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.2. S.120
- ↑ Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.2. S.120
- ↑ Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.2. S.120
- ↑ Marsyas // Реальный словарь классических древностей / авт.-сост. Ф. Любкер ; Под редакцией членов Общества классической филологии и педагогики Ф. Гельбке, Л. Георгиевского, Ф. Зелинского, В. Канского, М. Куторги и П. Никитина. — СПб., 1885. — С. 834.
- ↑ Alkey Messenskiy. Epigramma 18 Peydj; Palefat. O neveroyatnom 47
- ↑ Alkey Messenskiy. Epigramma 18 Peydj; Palefat. O neveroyatnom 47
- ↑ Gigin. Mifi 165
- ↑ Gigin. Mifi 165
- ↑ Геродот. Istoriya VII 26
- ↑ Геродот. Istoriya VII 26
- ↑ Gigin. Mifi 165
- ↑ Диодор Сицилийский. Istoricheskaya biblioteka V 75, 3
- ↑ Страбон. Geografiya XII 8, 15 (str.578)
- ↑ Perviy Vatikanskiy mifograf II 23, 5
- ↑ Perviy Vatikanskiy mifograf II 23, 5
- ↑ Pavsaniy. Opisanie Elladi II 7, 9
- ↑ Pavsaniy. Opisanie Elladi II 22, 9
- ↑ Pavsaniy. Opisanie Elladi X 30, 8
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Марсия // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.