Melinoya
Melinoya (qadimgi yunoncha: Μηλινόη) — xtonik nimfa yoki maʼbuda. Orfik madhiyalarda eslatib oʻtilgan, afsuski ularning sanasi nomaʼlum. U dahshatli tushlar va jinnilik keltiradi deb hisoblangan[1]. Uning ismi Persefona[2] bilan bogʻlangan boʻlib, metall nom belgisida ham koʻrinadi.
Tugʻilgani
[tahrir | manbasini tahrirlash]Persefonaning qizi. Shu bilan birga, uning otalari Zevs va Hadesdir.
Atributlar va funktsiyalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]κροκόπεπλος epiteti bilan tasvirlangan (peplos), yunon sheʼriyatida oy maʼbudalari uchun „band qilingan“[3]. Madhiyalarda faqat Melina va Hekate shunday nomlanadi[4].
Melonoya Gekate va Germes bilan bogʻliq boʻlib, bu uning ruhlarning oʻlimidan keyingi sayohatida roli borligini koʻrsatadi, ehtimol Evbuleyning roli bilan ham solishtirish mumkin[5].
Madhiyalarga koʻra, Melinoya odamlarni dahshatli tushlar bilan qoʻrqitadi, ularning oldida gʻalati shakllarda paydo boʻladi va ularni aqldan ozdirishi mumkin. Madhiyaning maqsadi uning funktsiyalari tushunilganligini koʻrsatish orqali uni tinchlantirish, shuningdek, u keltirishi mumkin boʻlgan zararni oldini olishdir.
Tomas Teylorning tarjimasi (1887) Melinoyening yarmi oq va yarmi qora degan gʻoyani keltirib chiqardi, bu uning otalari, samoviy Zevs va doʻzax Plutonning tabiatini aks ettirishi kerak. Biroq, madhiyaning bu qismnin tarjima qilish qiyin.
Yana qarang
[tahrir | manbasini tahrirlash]Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Orficheskie gimni 70 ili 71 (numeratsiya raznitsya), kak privoditsya Rixardom Vyunshem, Antikes Zaubergerät aus Pergamon (Berlin, 1905), str. 26:
Μηλινόην καλέω, νύμφην χθονίαν, κροκόπεπλον,
ἣν παρὰ Κωκυτοῦ προχοαῖς ἐλοχεύσατο σεμνὴ
Φερσεφόνη λέκτροις ἱεροῖς Ζηνὸς Κρονίοιο
ᾗ ψευσθεὶς Πλούτων᾽ἐμίγη δολίαις ἀπάταισι,
θυμῷ Φερσεφόνης δὲ διδώματον ἔσπασε χροιήν,
ἣ θνητοὺς μαίνει φαντάσμασιν ἠερίοισιν,
ἀλλοκότοις ἰδέαις μορφῆς τὐπον έκκπροφανοῦσα,
ἀλλοτε μὲν προφανής, ποτὲ δὲ σκοτόεσσα, νυχαυγής,
ἀνταίαις ἐφόδοισι κατὰ ζοφοειδέα νύκτα.
ἀλλἀ, θεά, λίτομαί σε, καταχθονίων Βασίλεια,
ψυχῆς ἐκπέμπειν οἶστρον ἐπὶ τέρματα γαίης,
εὐμενὲς εὐίερον μύσταις φαίνουσα πρόσωπον.
- ↑ Edmonds, p. 100 n. 58; Athanassakis and Wolkow, p. 195.
- ↑ V Iliade (8.1 i 19.1), bojestvo rassveta Eos nazvano krokopeplos; Eva Parisinou, "Brightness Personified: Light and Divine Image in Ancient Greece, " in Personification In The Greek World: From Antiquity To Byzantium (Ashgate, 2005), p. 34.
- ↑ Morand, pp. 127, 182; Pierre Brulé, La fille d’Athènes: la religion des filles à Athènes à l'époque classique (CNRS, 1987), p. 242.
- ↑ Morand, pp. 182, 185.