Minora-i Kabir
| Minora-i Kabir | |
|---|---|
| Umumiy maʼlumot | |
| Turi | Minora |
| Joylashuvi | Tabas |
| Mamlakat | Janubiy Xuroson |
| Balandligi | |
| Eng yuqori qavati | 40 metr |
Minora-i Kabir (Menār-e Kabir) – XI asrda qurilgan gʻishtli minora boʻlib, Tabasda (Markaziy Erondagi choʻl shahri) Saljuqiylar imperiyasi davrida bunyod etilgan.
Minora Tabasda 993-1014-yillar oraligʻida (Gaznaviylar davrining oxiri – ilk Saljuqiylar davrida) qurilgan eng qadimgi inson qoʻli bilan yaratilgan inshootlardan biri boʻlgan[1]. Uning balandligi taxminan 40 m (130 ft) ga yaqin boʻlgan deb hisoblaniladi[2][3].
1907-yil 22-fevralda minora poydevorini zaiflashtirgan Kariz-e Allohobodda koriz qurilishi tufayli qulab tushgan[1].
Minora 1935-yil 7-dekabrda Eron milliy merosidan biri sifatida qayd etilgan (Arxeologiya boʻlimining roʻyxati № 245)[2][4][5].
Minora qoldiqlari 1960-yillarda olib tashlangan va uning atrofidagi uylarning devorlaridan qolgan gʻishtlar topilgan[1].
Yana qarang
[tahrir | manbasini tahrirlash]Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Berberian, Manuel. Earthquakes and Coseismic Surface Faulting on the Iranian Plateau. Elsevier, 2014 — 328-bet. ISBN 9780444632975.
- ↑ 2,0 2,1 Ambraseys, N. N.. A History of Persian Earthquakes. Cambridge University Press, 2005 — 197-bet. ISBN 9780521021876.
- ↑ The Geographical Journal. 28. Royal Geographical Society (Great Britain). 1906. p. 563.
- ↑ م ناره کبیر گلشن طبس ، دهکده گلشن ، طبس
- ↑ Allāh Mishkātī, Nuṣrat. A List of the Historical Sites and Ancient Monuments of Iran. Ministry of Culture and Arts Press, 1974 — 82-bet.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Moline, Judi (1978–1979). "Kunst des Orients". Salğūq Minarets in Iran: Structural Developments (Franz Steiner Verlag) 12: 95–102.