NEC
 | |
 | |
| Turi | biznes, korxona, video game developer va ommaviy kompaniya |
|---|---|
| Egasi | Sumitomo Group |
| Qachon asos solingan | 17-iyul 1899 |
| Aylanma daromadi | 36 374 000 000 va 840 000 000 |
| Boyligi | 31 727 000 000 |
NEC (talaf. „En-i-si“, yaponcha: 日本電気株式会社, Nippon denki kabushiki gaisha,inglizcha: Nippon Electric Corporation) — yapon kompaniyasi, elektron, kompyuter texnikasi, telekommunikatsiya uskunalari ishlab chiqaruvchi, dunyodagi eng yirik telekommunikatsiya kompaniyalaridan biri. Bosh qarorgohi Tokioda joylashgan. Sumitomo keyretsu tarkibiga kiritilgan. Kompaniya Fortune Global 500 roʻyxatida 241-oʻrinni egalladi (2011 yil)[1].
Tarixi
[tahrir | manbasini tahrirlash]1899 -yil 17-iyulda Tokioda xorijiy kapital ishtirokidagi birinchi yapon qoʻshma korxonasi sifatida tashkil etilgan[2]. Western Electric Company of Illinois uning sherigi boʻldi. Dastlabki yillarda NEC telefon uskunalarini ishlab chiqarish bilan shugʻullangan. Biroq, 1920-yillardan boshlab, kompaniya aloqa sohasida deyarli barcha yoʻnalishlarda ishlay boshladi.
Faoliyati
[tahrir | manbasini tahrirlash]Kompaniya mobil va statsionar tarmoqlar, keng polosali va korporativ tizimlar, IT va internet-yechimlari uchun yechimlar ishlab chiqadi. Oʻtmishda NEC yarimoʻtkazgichlarni ham ishlab chiqargan, ammo keyinchalik bu biznes mustaqil Renesas Electronics va Elpida Memory kompaniyalari sifatida ajratildi.
2005 yil 30 sentyabr holatiga koʻra kompaniyada butun dunyo boʻylab 147 mingdan ortiq kishi xodimlar ishlagan. Kompaniyada quyidagilar mavjud:
• 18 ta davlatda 18 ta vakolatxonalar;
• 12 mamlakatda 23 ta zavod;
• 4 ta davlatda 4 ta tadqiqot markazi;
• 26 mamlakatda 61 ta sotishni tashkil etish kompaniyasi.
Rossiyada NEC ikkita shoʻba korxonasi bilan ifodalanadi:
• NEK Display Solutions Europe GmbH, Rossiya
• ZAO „NEC Neva aloqa tizimlari“
2008 yilda u Packard Bell brendini Acerga sotdi.
2008 yilning yozida NEC Netcracker Technology kompaniyasini 300 million AQSh dollariga sotib oldi.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „Fortune Global 500 2011“. 2012-yil 6-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 5-mart.
- ↑ Mason 1987, p. 95.