Oʻtkurbiy
| Oʻtkurbiy | |
|---|---|
 | |
|
Mansab davri 1790 – 1812 | |
| Monarx |
Amir Haydar Amir Shohmurod |
| Vorisi | Muhammad Hakimbiy qoʻshbegi |
| |
|
Mansab davri 1790 – 1800 | |
| Monarx | Amir Shohmurod |
| Shaxsiy maʼlumotlari | |
| Tavalludi |
1743-yil Buxoro, Buxoro xonligi |
| Vafoti |
1812-yil Buxoro, Buxoro amirligi |
| Bolalari |
Muhammad Hakimbiy qoʻshbegi Abdurasulbek |
Oʻtkurbiy (Oʻtkur soʻfiy oʻzbekcha: Oʻtkurbiy; 1743-yil, Buxoro, Buxoro xonligi — 1812-yil, Buxoro, Buxoro amirligi) — davlat arbobi va lashkarboshi, Buxoro amirligining oliy qoʻshbegi — bosh vaziri (1790—1812)[1].
Kelib chiqishi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Oʻtkurbiy 1743-yil Buxoroda (Buxoro xonligi) tavallud topgan.
Amir Shohmurod (1785—1800) davrida oliy qoʻshbegi Oʻtkurbiy katta taʼsirga ega boʻldi. Amir Shohmurod betoblik paytida taxtni koʻp oʻgʻillaridan biri Haydarga (1800—1826) topshirishni taklif qilgan[2]. Amir Haydar hukmronligi davrida Oʻtkur qoʻshbegi qoʻshbegilik mavqeini saqlab qolgan va hatto bu lavozimga oʻz oʻgʻli Muhammad Hakimbiyning tayinlanishini ham taʼminlay olgan.
Siyosiy va harbiy faoliyati[tahrir | manbasini tahrirlash]
Amir Shohmurod (1785—1800) davrida oliy qushbegi Oʻtkurbiy katta taʼsirga ega boʻldi. Amir Shohmurod betoblik paytida taxtni koʻp oʻgʻillaridan biri Haydarga (1800—1826) topshirishni taklif qilgan. Amir Haydar hukmronligi davrida Oʻtkur qushbegi qushbegilik mavqeini saqlab qoldi va hatto bu lavozimga oʻz oʻgʻli Muhammad Hakim-biyning tayinlanishini ham taʼminlay oldi.
Buxoroning Ravgangaron mahallasida (boshqa maʼlumotlarga koʻra, Musurmon-enaga mahallasida) Oʻtkur qoʻshbegi madrasasi nomi bilan mashhur boʻlgan ikki qavatli katta madrasa boʻlgan[3].
Vafoti[tahrir | manbasini tahrirlash]
Oʻtkur qoʻshbegi 1812-yil Buxoro amirligida (Buxoro) vafot etgan.
Oilasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Ikki oʻgʻil farzandi bor. Muhammad Hakimbiy qoʻshbegi va Abdurasulbek.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Materiali po istorii turkmen i Turkmenii, Tom II. XVI-XIX vv. Iranskie, buxarskie i xivinskie istochniki . — M.—Andoza:Л.: AN SSSR, 1938.
- ↑ Anke fon Kyugelgen. Legitimizatsiya sredneaziatskoy dinastii mangitov v proizvedeniyax ix istorikov (XVIII—XIX vv.). — Almati: Dayk press, 2004. — S. 279.
- ↑ Сухарёва 1976, s. 177—178.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Anke fon Kyugelgen. Legitimizatsiya sredneaziatskoy dinastii mangitov v proizvedeniyax ix istorikov (XVIII—XIX vv.). — Almati: Dayk press, 2004
- Ахмад Дониш. Istoriya mangitskoy dinastii. — Dushanbe: Donish, 1967
- Сухарева, Ольга Александровна. Квартальная община позднефеодального города Бухары (в связи с историей кварталов), 1976 — 360 bet.