Oxim

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Oxim
Jins erkak
Otasi Gelios
Onasi Roda
Turmush oʻrtogʻi Gegetoriya
Bolalari Kidippa

Oxim (qadimgi yunoncha: Ὄχιμος) — qadimgi yunon mifologiyasidagi qahramon. Gelios va Rodaning yetti oʻgʻlining eng kattasi. Rodos hukmdori (Egey orollari)[1].

Mifologiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Taxtga koʻtarilishdan oldin aka-ukalar birodarining joniga qasd qilishgan. Yetti aka-uka geliodlar Rodosda yashagan. Aka-ukalar Aktiy, Triop, Makarey va Kandal oʻz birodari Tenagni oʻdirishgan. Shundan soʻng oʻz orollaridan qochib ketishgan, Oxim va Kenaf esa jinoyatga aloqador boʻlmaganligi uchun qolishgan[2].

Oxim orol ustidan nazoratni egallab, Ialis mintaqasiga joylashadi va u yerda Axaya shahriga asos soladi[3].

Oxim nimfa Gegetoriyaga uylanadi, ularning qizi Kidippa (Kirbiya deb ham ataladi) duyoga keladi. Diodorning soʻzlariga koʻra, Oxim qizini akasi Kerkafga turmushga bergan. Plutarxning soʻzlariga koʻra, otasi uni Okridionga unashtirgan, ammo uni sevib qolgan Kerkaf xabarchini uni oʻziga olib borishga koʻndirgan. Kerkaf va Kidippa qochib ketishgan va Oxim qariganda qaytib kelishgan[4].

Kerkaf va Kidippaning uchta oʻgʻli (Lind, Ialis va Kamir) Rodos orolini meros qilib olishgan. Rodosdagi uchta shahar ularning nomi bilan atalgan[5].

Strabon oʻzining „Geografiya“ nomli XIV kitobida Rodos boʻylab harakatlanish kontekstida Ialis, Lind, Kamir hududlari va Oxima akropolisi haqida xabar beradi:

Linddan keyin Iksiya va Mnasiriy degan joylar keladi. Undan keyin Zevs Atabiriyga bag'ishlangan mahalliy tog’larning eng balandi - Atabiriy keladi; so’ng - Kamir, keyin esa Ialis qishlog'i, uning ustida Oxiroma deb nomlangan akropol joylashgan.

Madaniy taʼsiri[tahrir | manbasini tahrirlash]

Chervon oxim (lotincha: Lycaena ochimus) Lycaenidae oilasiga mansub kunduzgi kapalak.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Диодор Сицилийский. Историческая библиотека V 56, 5
  2. Диодор Сицилийский. Историческая библиотека V 56; 57
  3. Диодор Сицилийский. Историческая библиотека V 57, 7
  4. Страбон. География. XIV.2.12; c. 655
  5. Плутарх. Греческие вопросы 27