Polidor
Polidor (qadimgi yunoncha: Πολύδωρος) — yunon mifologiyasida[1] Troya shahzodasi. Afsona Yevripidning „Gekuba“ tragediyasi va Ovidiyning "Metamorfoz" larida ishlab chiqilgan[2][3].
Priam[4] va Gekabaning[5] (yoki Laofoi[6]) oʻgʻli. „Iliada“da yozilishicha, u Laofoining oʻgʻli, Axilles[7] bilan jangda halok boʻlgan.
Yevripid va Vergiliyning soʻzlariga koʻra, u Priam tomonidan Troya xazinalari bilan singlisi bilan turmush qurgan Xersones Frakiya shohiPolymestor huzuriga joʻnatilgan. Troyaning magʻlubiyatini bilib, xazinaga egalik qilmoqchi boʻlgan Polimestor Polidorni oʻldirgan va uning jasadini dengizga tashlagan[8]. Yevripidning soʻzlariga koʻra, oʻz oʻgʻlining jasadini topib olgan Gekuba[9], uning bolalarini oʻldirish va uning oʻzini koʻr qilish orqali Polimestordan oʻch olgan.
Vergiliy „Eneida“ning uchinchi qoʻshigʻida biroz boshqacha voqeani hikoya qiladi: avval troyalik qochqinlar frakiyaliklar yerlariga yetib kelishadi va Eney oʻzining birinchi shahriga poydevor qoʻyadi va uni „Eneada“ deb ataydi. U qurbonlik uchun tok novdasini kesmoqchi boʻladi, lekin uning poyalaridan qon oqadi va buta unga inson ovozi bilan gapiradi. Bu shahzodaning dafn qilingan joyi boʻlib chiqadi. Dahshat ichida Eney oʻz xalqini yigʻadi, ular bu yerda dafn marosimini oʻtkazadilar va keyin Eneada shahrini tark etib, suzib ketishadi.
Qandaydir fojia tufayli u Frakiya qiroli Polimestor va Ilionaning oʻgʻli sifatida tarbiyalangan, Delfiga joʻnagan va u yerdan qaytgach, Priamning oʻgʻli ekanligini bilib, Polimestorni koʻr qilib oʻldiradi[10]. Polidorning soyasi Yevripidning „Gekuba“ tragediyasida namoyon boʻladi[11].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.2. S.318, Lyubker F. Realniy slovar klassicheskix drevnostey. M., 2001. V 3 t. T.3. S.121
- ↑ Полидор // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXIV. — С. 285.
- ↑ Любкер Ф. Polydorus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1076.
- ↑ Gigin. Mifi 90
- ↑ Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka III 12, 5
- ↑ Strabon. Geografiya XIII 1, 7 (str.585)
- ↑ Gomer. Iliada XX 507
- ↑ Yevripid. Gekaba 1-30; Vergiliy. Eneida III 49-57
- ↑ Yevripid. Gekaba 681—688
- ↑ Gigin. Mifi 109
- ↑ Гекуба // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VIII. — С. 267.