Qilich Burxoniddin ota ziyoratgohi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Qilich Burxoniddin ota ziyoratgohi
Joylashuv Andijon viloyati,Namangan viloyati,Fargʻona viloyati
Xarita

Qilich Burxoniddin ota ziyoratgohi — Andijon shahrida, Namangan va Farg‘ona viloyatlarida joylashgan ziyoratgohdir[1].

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ofoqxojaning XVIII-asrda yashab ijod qilgan avlodlaridan birining nomi Qilich Burxoniddinxoja boʻlgan. XII-asrda yashab ijod qilgan Burxoniddin Qilichning O‘zgandagi mozoridan tashqari Burxoniddin Qilich nomi bilan bog‘liq Andijon, Namangan, Farg‘ona viloyatlarida o‘ndan ortiq ziyoratgoh mavjud. Qilich Burhon ziyoratgohi ham shundan ziyoratgohlar jumlasidan.Farg‘ona vodiysidagi ko‘plab sayyidlar xonadoni nasabnomalari aynan Burxoniddin Qilich nomi bilan atalib keladi[2].Qilich Burhoniddin ota 1010—1080-yillarda yashab ijod qilgan.1946—1947-yillarda Oq goʻr nomli masjid qurilgan. Oʻzbekiston davlat arxivida Qoʻqon xonlari tomonidan Xazrat Sayyid Burhoniddin qilich mozori shariflariga deb nomlanuvchi bir nechta yorliqlar saqlanib qolgan. Qilich Burhoniddinning Qilich hazratlari zulhijja oyining 7-hijriy 695, yangi milodiy 1296-yilning 16-oktyabrda vafot etgan. Qilich Burxoniddin nomi bilan ataluvchi Fargʻona hukmdorining ixtiyoriy taxtdan voz kechishi Buxoniddin nomi bilan ataluvchi Buyuk ipak yoʻli manzilgohidan biri va ikkita dafn etish joyi bor. Bu dafn etish joyi Qilich Burxoniddin va Sayyid Burxoniddin deb atalgan.Qilich Burxoniddin nomi bilan ataluvchi bir necha ziyoratgohlar qurila boshlagan Andijon viloyatining Paxtaobod tumani,Andijon shahar,Baliqchi tumanlarida va yana Fargʻona viloyatining Toshloq tumani, Oʻzbekiston tumanida Qilich Burxoniddin ziyoratgohlari mavjud boʻlgan.Qilich Burxoniddin ota ziyoratgohi Qoʻqonliq nomi bilan ataluvchi qarbistonda joylashgan.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Abdurahim Hoshim Mashhadiy. Atush (1).Qashqar uyg‘ur nashriyoti,2005.35-b.
  • Abdulahatov N., G‘oziyev T. Burhoniddin Marg‘inoniy: tarixiy haqiqat va asotirlar. – T.: Yangi asr avlodi, 2010. 273-b.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]