Sasha Makarov

Sasha Makarov
Vafoti	1930-yil 19-iyun Parij, Fransiya
Fuqaroligi	Rossiya imperiyasi
Kasbi	kompozitor, shoir, pioninachi, gitarachi

Sasha (A. P.) Makarov (1930-yil 19-iyun kuni Parijda vafot etgan) – 1910-1920-yillarda tanilgan rus bastakori, musiqachi va shoiri.

Biografiyasi

Parij muhojirlar gazetasi „Vozrojdeniye“ning taʼkidlashicha, Makarov Tiflisda tugʻilgan millionerning oʻgʻli boʻlgan. U loʻli ansambllari bilan chiqish qiladigan pianinochi sifatida mashhur boʻlgan (uning oʻzi loʻli millatiga mansubligini aniqlab boʻlmaydi) va loʻli romanslarining taniqli ijrochisi, xonanda Yuriy Morfessining doimiy joʻrnavozi sifatida nom qozongan. U, shuningdek, Ivan de Lazari bilan gitara duetida ham ijro etgan. (Morfessi oʻz xotiralarida Makarovni „Sankt-Peterburgning toʻrtta eng yaxshi gitarachisi“ roʻyxatiga kiritadi).

Oktyabr inqilobidan soʻng Rossiyani tark etdi. Parijda oʻrnashib qolishidan avval Istanbul, Venetsiya, Vena va Pragada yashab, u yerda mohir gitarachi sifatida tanildi. 1927-yildan boshlab Parijdagi mashhur „Grand Ermitage Moscovite“ („Katta Moskva Ermitaji“) restoranining badiiy rahbari boʻldi. Rus muhojiri Nina Krivosheina oʻsha paytda taxminan 60 yoshlarda boʻlgan Sasha Makarovning ijrosini „past, xirildoq ovoz, gitarada yengil joʻrlik“ deya eslagan. U 1930-yil iyun oyida vafot etdi va Parij yaqinidagi Neuillyda dafn etildi.

Makarovning kompozitor va shoir sifatidagi oʻz ijodiy asarlari orasida mashhur „Vi prosite pesen, ix net u menya“ romansi, „Uvyali poslednie rozi“, „Kak svetok dushistiy“, „Priznanie kavkazsa v lyubvi“ qo‘shiqlari hamda Apollon Grigorevning „Dve gitari“ romansiga yaratgan musiqasi bor. Vladimir Mayakovskiy Makarovning uslubini masxara qilgan. U oʻzining „Klop“ nomli pyesasiga „Toska Makarova po Vere Xolodnoy“ degan toʻqima qoʻshiq nomini kiritgan (kino ssenariysi-moslashtirilmasida „Pozabud pro kamin“ asarida esa „Lyubov Makarova k Vere Xolodnoy“, valsi deb nomlangan).