Kontent qismiga oʻtish

Viktor Mixaylov

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Viktor Konstantinovich Mixaylov (1932-yil 8-mayda Rossiya Federatsiyasining Saratov viloyati Lisogorskiy tumanidagi Uritskoy qishlogʻida tugʻilgan — 2003-yil 23-sentabrda Toshkent, Oʻzbekiston Respublikasida vafot etgan) — sovet davlat va xoʻjalik arbobi.

Viktor Mixaylov 1932-yilda Rossiya Federatsiyasining Saratov viloyati Lisogorskiy tumanidagi Uritskoy qishlogʻida dunyoga kelgan.

  • 1957-yildan KPSS (Sovet Ittifoqi Kommunistik partiyasi) aʼzosi hisoblangan.
  • 1954-yilda Saratov qishloq xoʻjaligini mexanizatsiyalash institutini (muhandis-mexanik) tamomlagan.
  • 1954-1965-yillarda — Jarqoʻrgʻon mashina-ekskavator stansiyasi bosh muhandisi, bosh mexanigi, Oʻzbekiston SSR Glavvodstroy „Surxonvodstroy“ qurilish-montaj boshqarmasi boshligʻi (Oʻzbekiston SSRning janubiy hududida istiqomat qilib suv xoʻjaligi va boshqa ishlab chiqarish ob’ektlari, maishiy ob’ektlar, qurilishiga rahbarlik qilgan) lavozimlarida faoliyat olib borgan.
  • 1965-1982-yillarda — KPSS (Sovet Ittifoqi Kommunistik partiyasi)ning Surxondaryo viloyat qoʻmitasi qurilish va sanoat boʻlimi mudiri, KPSS Surxondaryo viloyat qoʻmitasi ikkinchi kotibi vazifasida ishlagan.
  • 1982-1986-yillarda — Oʻzbekiston SSR Vazirlar Soveti Raisining qurilish masalalari boʻyicha oʻrinbosari, Oʻzbekiston SSR Vazirlar Soveti Raisining birinchi oʻrinbosari;
  • 1986-1998-yillarda — Oʻzbekiston SSR uy-joy kommunal xoʻjaligi vaziri boʻlib faoliyat olib borgan.

Oʻzbekiston SSR Oliy Kengashining 8-, 9-, 10- va 11-chaqiriqlari deputati. SSSR Oliy Kengashining 11-chaqiriq deputati.

  • 1972-1991-yillarda Oʻzbekiston SSR Kompartiyasi Markaziy Qoʻmitasi aʼzosi;
  • 1983-1986-yillarda Oʻzbekiston SSR Kompartiyasi Markaziy Qoʻmitasi Byurosi aʼzosi hisoblangan.

Viktor Mixaylov 2003-yilda Toshkentda vafot etgan. U shahar markazidagi Botkin qabristoniga dafn etilgan.

Otasi — Konstantin Aleksandrovich Mixaylov, Saratov viloyatidagi Mashina-traktor stantsiyasi va sovxoz direktori lavozimlarida ishlagan.

Onasi — Mixaylova Olga Lukinichna.

Turmush oʻrtogʻi — Mixaylova Mariya Ivanovna (ilgarigi familiyasi Brosalova).

Katta oʻgʻli - Mixaylov Aleksandr Viktorovich, qurilish muhandisi.

Kenja oʻgʻli — Mixaylov Vyacheslav Viktorovich, muhandis-gidravlik, iqtisod fanlari nomzodi, iqtisod fanlari professori (PhD).

Oʻgʻil nabirasi - Konstantin, qiz bola nabirasi — Aleksandra.

  • „Oktabr inqilobi“ ordeni;
  • „Qizil Bayroq“ ordeni (3);
  • „Shon-sharaf belgisi“ ordeni;
  • „Doʻstlik“ ordeni;
  • „SSSR davlat chegarasini himoya qilishdagi xizmatlari uchun“ medali;
  • Vladimir Ilich Lenin tavalludining 100 yilligi munosabati bilan „Jasoratli mehnati uchun“ medali;
  • „Oʻzbekiston SSRda xizmat koʻrsatgan quruvchi“;
  • „SSSR VDNK“ (Xalq xoʻjaligi yutuqlari koʻrgazmasi) oltin medali;
  • „SSSR VDNX“ kumush medali sohibi(3karra);
  • 1992-yili „Oʻzbekiston Respublikasining Faxriy yorligʻi“ bilan taqdirlangan[1]
  • 1995-yilda "Do‘stlik" ordeni bila mukofotlangan[2].
  1. Указ Президента Республики Узбекистан от 8 may 1992 года № УП-400 «О награждении тт. Искандарова И., Латипова Х., Михайлова В.К. и восстановлении в награде Габрильяна В.Р.
  2. „„Xalq so‘zi" gazetasi 1995-yil 31-avgust soni O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 1995-yil 30-avgustdagi "O‘zbekiston Respublikasi Mustaqilligining to‘rt yilligi munosabat bilan mukofotlash to‘g‘risida» gi farmon“ (http://press.natlib.uz/).
  • Депутаты Верховного Совета Узбекской ССР. Девятый созыв. — Ташкент: Издательство «Узбекистан», 1976. — 336 с.
  • Депутаты Верховного Совета Узбекской ССР. Десятый созыв. — Ташкент: Издательство «Узбекистан», 1981. — 339 с.
  • Депутаты Верховного Совета СССР. Одиннадцатый созыв. — М.: Издательство «Известия», 1984. — 543 с.
  • Ташкент. Энциклопедия. — Ташкент: Главная редакция Узбекской Советской Энциклопедии, 1983. — 416 с.
  • Республика Узбекистан: Энциклопедия. — Ташкент: Издательство «Комуслар Бош тахририяти», 1997. — 656 с.
  • Газета "Правда Востока", №5 (22171). — Ташкент: типография издательства ЦК Компартии УзССР, 1990.
  • Газета "Народное слово", №57 (1067). — Ташкент: ГСП, 1995.