Vladimir Karpeko
| Vladimir Karpeko | |
|---|---|
| Tavalludi |
1922-yil 18-fevral |
| Vafoti |
1993-yil 7-fevral Moskva, Rossiya |
| Ijod qilgan tillari | ruscha |
| Fuqaroligi |
 SSSR |
Vladimir Kirillovich Karpeko (1922-yil 18-fevral, Kazatin – 1993-yil 7-fevral, Moskva) – rus sovet shoiri. A. Fadeyev mukofoti laureati (1981), SSSR Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi (1955). Buryat ASSRda xizmat koʻrsatgan madaniyat xodimi (1984)[1][2].
Biografiyasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Karpeko temiryoʻlchi oilasida tugʻilgan. 1937-yilda otasi qatagʻon qilindi va onasi bolalari bilan Belorussiyaning Kozlovka qishlogʻiga koʻchib ketdi. U Parij oʻrta maktabida oʻqigan, uni 1939-yilda tugatgan va Leningrad temir yoʻl muhandislari institutiga oʻqishga kirgan.
1941-yil iyul oyidan – Leningrad frontining 7-dengiz piyodalari brigadasi qizil flotchisi, 1942-yil dekabr oyidan – 191-oʻqchi diviziyasining 59-polk razvedka vzvodi komandiri, 1944-yil oxiridan – 219-oʻqchi diviziyasi, keyin esa 207-oʻqchi diviziyasi tarkibida razvedkachi. Ikki marta yaralangan va jarohatlangan. 3-guruh urush nogironi. Vladimir Karpeko bir qancha ordenlar: 1-darajali Vatan urushi, III darajali shon-sharaf,[3][4] va koʻplab medallar bilan taqdirlangan[5].
Shoir urushdan keyin Qrimda yashagan, „Qrimlik komsomol“ gazetasida ishlagan, Vladimirga katta taʼsir koʻrsatgan yozuvchi P. A. Pavlenko bilan tanish boʻlgan. Gorkiy nomidagi Adabiyot institutiga oʻqishga kirgan, 3-kursdan keyin oʻqishdan chetlashtirilgan, ammo 1957-yilda institutni tamomlagan.
Ijodi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Shoir oʻz asarlarida qahramonlik, harbiy burchga sadoqat mavzusini ilgari surgan.
1950-yilda birinchi kitob, soʻngra „Keng yoʻl“ (1950), „Aleksey Bolshakov“ (1952), „Bu haqda yana“ (1954), „Bola Petya haqida“ (1954), „Yurakdan yurakka“ (1956), „Olovga yuzma-yuz“ (1959), „Mening sayyoram shunday“ (1963), „Osmon ostidagi yoʻl“ (1967), „Besh nur“ (1968), „Xavfsiz yashash“ (1968), „Xotiram sahifalari“ (1970), „Bizning gʻazabimiz“ (1974), „ Oddiy hayot“ (1975)[6][7] singari toʻplamlari nashr etilgan.
Vladimir „Momaqaldiroq vorislari“ kitobi uchun Vladimir Karpeko A. A. Fadeev nomidagi mukofot laureati unvoniga sazovor boʻlgan.
„Stranitsi bilogo“ (1957), „Ispravlennomu verit“ (1959), „CHP“ (1958), „Vdal ot Rodini“ (1960), „Golubaya strela“ (1958) va boshqa filmlardan olingan qoʻshiqlar matni muallifi.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „Владимир Карпеко“. 2010-yil 24-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 3-avgust.
- ↑ Parichi (Wayback Machine saytida 2024-06-16 sanasida arxivlangan). Zemlyaki. Karpeko Vladimir Kirillovich.
- ↑ Pamyat naroda
- ↑ Pamyat naroda
- ↑ „Подвиг народа“. 2014-yil 14-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 18-iyun.
- ↑ Vladimir Karpeko. Nasledniki groz (Wayback Machine saytida 2016-03-05 sanasida arxivlangan). // Voenizdat, 1981. – 256 s.
- ↑ Vladimir Karpeko. Izbrannoe (Wayback Machine saytida 2017-05-12 sanasida arxivlangan). // Xudojestvennaya literatura, M., 1983. – 302 s. Stixi i poemi, opublikovannie v 1952—1980 godax.