Yakun Xayrulin
| Yakun Xayrulin | |
|---|---|
| Tavalludi |
31-may 1931-yil |
| Fuqaroligi |
Belarus |
| Kasbi | Rassom |
Yakun Ismoilovich Xayrulin (1931-yil 31-may, Samarqand) – Samrqandda tavallud topgan Belorus rassomi. Belarus Rassomlar uyushmasining aʼzosi. Gavanada bo'lib o'tgan xalqaro tanlov ishtirokchisi[1].
Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Yakun Ismoilovich Xayrulin 1960-yilda Toshkent rassomlik bilim yurtini tamomlagan. 1958—1964-yillarda Toshkent drama teatrida faoliyat yuritgan, 1960-yildan taetrida bosh rassom lavozimida ishlagan. 1966-yildan boshlab Minskda, 1969—1991-yillar oraligʻida „Belarus“ nashriyotida faoliyat yuritgan.
1988-yildan boshlab Belarus Rassomlar uyushmasining aʼzosiga aylangan[2].
Ijodiy ishlari[tahrir | manbasini tahrirlash]
Devoriy surat, rangtasvir, akvarel, dekorativ sanʼat yoʻnalishlarida faoliyat yuritadi. Eng yaxshi ijodiy ishlari orasida: „8-mart“ (1966-yil), „Sa svyatam Peramogi“(„Gʻalaba kuni muborak“) (1970-yil), „Kvitney, kraina rodnaya“(„Gul, ona yurt“) (1972-yil), „Pakul ne pozna“ („Hali ham kech emas“) (1980-yil), „Snid“ („Kimlik“), „shto paknaem nashchadkam“ („Biz nima qilamiz“), „Che Gevara“ („Che Gevara“ (1988-yilda Gavanada boʻlib oʻtgan xalqaro rassomlar koʻrgazmasi uchun chizilgan), „Sumlenne“ („Vijdon“) (1990), „Ya drugoy takoy kraini ne vedayu“ („Men bunday davlatni bilmayman …“) (1991-yil), „Uvaxododzyachi oʻ XXI stagoddze“ („XXI asrga kirish“) (1992-yil), „50 gadoʻ vizvalennya Belarusi“ („Belarus ozodligiga 50 yil“) (1994-yil), „Moy amulet“ („Mening tumorim“) (2000-yil), „Uvaga. Snid“ („Diqqat. Sneed“) (2001-yil). Asarlar va muaommolarning dolzarbligi, tasviriy vositalarning lakonizmi va metaforalardan foydalanish Xayrulin ijodida alohida oʻringa ega. „Venetsiya. Laguna“ (Venetsiya. Laguna), „Gandaler“ („Gondalier“) (abedzeve 1996-yil), „Vengriya. Lotas“ (Vengriya Lotas) (2002-yil) shular jumlasinadur.