Aleksandr Sidorov

Aleksandr Sidorov Vasilyevich
Tavalludi	27-sentyabr 1910-yil; Toshkent
Vafoti	27-iyun 1968-yil; Bryansk
Fuqaroligi	SSSR
Xizmatdagi yillari	1932 – 1957

Aleksandr Vasilyevich Sidorov (1910–1968) Sovet Armiyasi polkovnigi, Ulugʻ Vatan urushi qatnashchisi, Sovet Ittifoqi Qahramoni (1943).

Aleksandr Sidorov 1910-yil 27-sentyabrda Toshkentda tugʻilgan. U maktabning toʻqqiz sinfini bitirgan. 1932-yilda Sidorov Qizil Armiya safiga chaqirildi. 1942-yil apreldan Ulugʻ Vatan urushi frontida xizmat qilgan^[1]^[2].

1943-yil oktyabr oyiga kelib podpolkovnik Aleksandr Sidorov Markaziy frontning 65-armiyaning 69-piyoda diviziyasi 120-piyoda polki komandirining siyosiy ishlar boʻyicha oʻrinbosari edi. U Dnepr jangida oʻzini nomoyon qildi. Sidorov 1943-yil 15-oktyabrda oldingi otryad tarkibida Ukraina SSR Chernigov viloyati, Repkinskiy tumani, Radul qishlogʻi yaqinida Dneprni kesib oʻtdi va uning gʻarbiy qismida koʻprikni egallash va ushlab turish uchun boʻlgan janglarda faol ishtirok etdi. Nemis xandaqlari uchun qoʻl jangida shaxsan oʻzi qatnashgan. Koʻprikli janglarda Sidorov yaralandi, ammo jangni davom ettirdi^[3].

SSSR Oliy Kengashi Prezidiumining 1943-yil 30-oktyabrdagi farmoni bilan podpolkovnik Aleksandr Sidorov „qoʻmondonlik topshiriqlarini namunali bajarganligi, koʻrsatgan jasorati va qahramonligi uchun“ Sovet Ittifoqi Qahramoni unvoni bilan taqdirlangan. Lenin ordeni va 2227-sonli Oltin yulduz medaliga ham sazovor boʻlgan^[1].

Sidorov urush tugaganidan keyin Sovet Armiyasida xizmat qilishni davom ettirdi. 1944-yilda u qoʻmondonlik xodimlarining malakasini oshirish kursini, 1948-yilda siyosiy xodimlarni qayta tayyorlash kursini va 1955-yilda Harbiy-siyosiy akademiyani tamomlagan. 1957-yilda polkovnik unvoni bilan Sidorov zaxiraga oʻtkazildi. Keyinchalik, Bryanskda istiqomat qilgan va trolleybus kompaniyasi direktori boʻlib ishlagan. U 1968-yil 27-iyunda vafot etdi^[1].

Shuningdek, u Qizil Bayroq, 2-darajali Vatan urushi ordeni, ikkita Qizil Yulduz ordeni va bir qator medallar bilan taqdirlangan.

Bryanskdagi 1-sonli trolleybus deposi Sidorov nomi bilan atalgan^[1].

Manbalar

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 „Aleksandr Sidorov“ (ru). Герои страны.
↑ Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2..
↑ Батов П. И. В походах и боях. — М.: Воениздат, 1974..

[wh-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 „Aleksandr Sidorov“ (ru). Герои страны.

[2] Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2..

[3] Батов П. И. В походах и боях. — М.: Воениздат, 1974..

[1]

[2]

[3]