Kontent qismiga oʻtish

Dunyo boʻyicha ajralish qonunlari

Vikipediya, erkin ensiklopediya

Ushbu maqola butun dunyo boʻylab ajralish qonunlarining umumiy sharhidir. Dunyodagi har bir xalq oʻz aholisiga baʼzi sharoitlarda ajrashishiga ruxsat beradi, bundan mustasno Filippin (garchi Filippindagi musulmonlar ajralish huquqiga ega boʻlsa ham) va ajralish tartibi mavjud boʻlmagan cherkov suveren shahar-davlati Vatikan .  Bu ikki davlatda qonunlar faqat nikohni bekor qilishga ruxsat beradi.

Musulmon jamiyatlari

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Musulmon dunyosida ajralishga oid qonunchilik turli mamlakatlarda farq qiladi. Turli musulmon olimlari islomda ajralishni biroz boshqacha talqin qilishlari mumkin.

Musulmon jamiyatlarida aybsiz ajralishga ruxsat beriladi, garchi odatda faqat erning roziligi bilan (taloq). Agar xotin ajrashmoqchi boʻlsa (xul'), erining yomon munosabatda boʻlgani, uni moddiy taʼminlay olmasligi, jinsiy ojizligi yoki tashqi koʻrinishini yoqtirmasligini isbotlab, sudga murojaat qilishi kerak. Erga muammoni hal qilish uchun vaqt berilishi mumkin, ammo agar u muvaffaqiyatsizlikka uchrasa, sudya ajrashish uchun ruxsat beradi.[1]

Argentina

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Argentinada ajralishni qonuniylashtirish asosan katolik cherkovi bilan bogʻliq boʻlgan turli hukumatlar va konservativ guruhlar oʻrtasidagi kurash natijasi edi.

1888-yilda 2393-sonli qonun Argentinada nikoh va ajralish cherkov tomonidan emas, balki davlat tomonidan nazorat qilinishini belgilab berdi. Qonun er-xotinni zino, haqorat, zoʻravonlik yoki qochqinlik sababli sud tartibida ajratishga ruxsat bergan, ammo nikohni buzishga ruxsat bermagan.

Faqat 1954-yilda prezident Xuan Domingo Peron katolik cherkovining eʼtirozlari ustidan 14394-sonli qonunni qabul qildi. Mamlakatda birinchi marta nikohlar tugatilishi va ajrashganlar qayta turmush qurishlari mumkin edi. Ammo Peron bir yil oʻtib, harbiy toʻntarish tufayli prezidentlikdan ketishga majbur boʻldi va uning oʻrniga kelgan hukumat qonunni bekor qildi.

1968-yildan boshlab, er-xotinlar qonuniy ravishda ayblarini isbotlamasdan ajralishlari mumkin edi, ammo nikohni baribir buzish mumkin emas edi.

Nihoyat, 1987-yilda Prezident Raul Alfonsin Oliy sud qaroriga binoan ajrashish toʻgʻrisidagi qonunni (23,515-sonli qonun) qabul qilishda muvaffaqiyat qozondi. Yangi qonun, shuningdek, xotin va er oʻrtasidagi gender tengligini ham nazarda tutgan.[2][3]

Yangi Fuqarolik va Tijorat Kodeksi[4] oilaviy huquqni modernizatsiya qilish va ajralishni soddalashtirish, 2015-yil avgust oyida kuchga kirdi[5][6]

Avstraliya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Avstraliyaning ajralish va boshqa qonuniy oilaviy masalalar boʻyicha qonunlari 1975-yilda Avstraliyada aybsiz ajralishni oʻrnatgan 1975 -yildagi Oila huquqi toʻgʻrisidagi qonun qabul qilinishi bilan qayta koʻrib chiqildi. 1975-yildan beri ajralish uchun yagona asos bu oʻn ikki oylik ajralish bilan tasdiqlanadigan nikohning qaytarib boʻlmaydigan buzilishidir.

Braziliya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Taxminlarga koʻra, Rim-katolik cherkovining taʼsiri tufayli ajralish Braziliyada faqat 1977-yilda qonuniy boʻlgan. 2007-yil yanvar oyidan boshlab[7] Braziliyalik juftliklar, agar ularda nizoli mol-mulk boʻlmasa, voyaga yetmagan yoki alohida ehtiyojli farzandlari boʻlmasa, notarial idorada ajrashish toʻgʻrisida ariza berishlari mumkin. Er-xotin faqat oʻzlarining shaxsiy guvohnomalari va nikoh guvohnomalarini taqdim etishlari va ikki yoki uch hafta ichida tugallanadigan jarayonni boshlash uchun toʻlovni toʻlashlari kerak. Biroq, Braziliyada hukumat bilan oʻzaro hamkorlikning boshqa sohalarida keng tarqalgani kabi, ekspert agenti (despachante), jarayonni tezlashtiradi va hujjatlarni advokat tomonidan yakunlash talab qilinadi.[8]

2010-yilda qabul qilingan Braziliya Konstitutsiyasiga kiritilgan 66-oʻzgartirish ajralishdan oldin bir yillik ajralish talabini olib tashladi.

Bolgariya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bolgariyada 2009-yilda yangi Oila kodeksi kuchga kirdi, u oila qonunchiligini modernizatsiya qildi. Taloq ikki yoʻl bilan olinishi mumkin:[9]

  • oʻzaro rozilik bilan. (50-modda) Bunda er-xotinning ikkalasi ham ajrashish toʻgʻrisida kelishib oladilar; sud esa buning sabablarini izlamasdan ajralishni tan oladi
  • turmush oʻrtoqlardan birining iltimosiga binoan, agar „nikoh chuqur va qaytarib boʻlmaydigan tarzda buzilgan boʻlsa“. (49-modda) Sud faqat turmush oʻrtoqlardan biri tomonidan maxsus talab qilingan taqdirda, turmush oʻrtogʻi (lar)ning „aybi“ boʻyicha qaror qabul qiladi.[10]

Kanada

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Kanadada 1968-yilgacha federal ajralish qonuni yoʻq edi. Bu vaqtgacha ajralish jarayoni viloyatdan viloyatga farq qilar edi. Nyufaundlend va Kvebekda nikohni tugatish uchun parlamentning xususiy aktini olish kerak edi. Boshqa viloyatlarning koʻpchiligi 1857-yildagi ingliz „Nikohlik sabablari toʻgʻrisida“ gi qonunni oʻz ichiga olgan boʻlib, u erga xotinining zinosi tufayli ajrashish huquqini beradi, xotin esa faqat eri zino qilganligini va boshqa sanab oʻtilgan xatti-harakatlarini aniqlasa, ajrashish huquqini beradi. Bu qoida ingliz qonunini qabul qilgan viloyatlarda qoʻllanadi. 1925-yilda parlament oʻsha viloyatlarda xotinning yolgʻiz zino uchun daʼvo qilishi mumkinligini koʻrsatdi.

Ontarioda 1930-yilgacha ajralishga ruxsat berilmagan

1968-yildagi federal ajralish toʻgʻrisidagi qonun Kanada boʻylab ajralish qonunini standartlashtirdi va ajralish uchun asos sifatida doimiy nikoh buzilishining aybsiz kontsepsiyasini, shuningdek, zino, shafqatsizlik va qochqinlik kabi ayblarga asoslangan asoslarni kiritdi.[11] 1986-yilda parlament ajralish to'g'risidagi qonunni yanada soddalashtirgan qonunni almashtirdi.

2004-yil 13-sentyabrda Ontario Apellyatsiya sudi Ajralish toʻgʻrisidagi qonunning bir qismini ham bir jinsli nikohlarni istisno qilganlik uchun konstitutsiyaga zid deb eʼlon qildi, bu qaror qabul qilingan paytda uchta viloyat va bir hududda tan olingan edi . U bir jinsli nikohlarni ushbu aktni oʻqib chiqishni buyurdi, bu daʼvogarlar, lezbiyan juftliklarga ajrashishlariga ruxsat berdi.[12]

Britaniya Kolumbiyasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Umumiy qonun federal darajada standart boʻlsa-da, har bir viloyatda mulk va qarzni taqsimlash qoidalarini belgilovchi oʻz akti, shuningdek, sud orqali buyruq olishning oʻz tartibi mavjud. Britaniya Kolumbiyasida Oila huquqi toʻgʻrisidagi qonun ajrashayotgan turmush oʻrtoqlar oʻrtasida mulk va qarz taqsimotini qamrab oladi. Britaniya Kolumbiyasi Oliy sudining qoidalari tomonlar shartlar boʻyicha kelishmagan bahsli protseduralarni va ajralish toʻgʻrisidagi buyruq va boshqa imtiyozlar shartlariga rozi boʻlgan turmush oʻrtoqlar uchun moʻljallangan soddalashtirilgan tartiblar orqali bahssiz ajralishlarni (shuningdek, stol tartibida ajralishlar deb ataladi) nazarda tutadi. .[13] Ajralish toʻgʻrisida qaror qabul qilish uchun sud quyidagilarni qondirishi kerak:

  • nikoh qonuniy ravishda mavjud,
  • tomonlardan kamida bittasi sud jarayoni boshlanishidan oldin kamida bir yil davomida Britaniya Kolumbiyasida oddiy istiqomat qilgan boʻlsa,
  • daʼvo boʻyicha nikoh buzilganligi isbotlangan asoslar va,
  • agar bolalar boʻlsa, bolalar uchun etarli miqdorda aliment toʻlanadi.[14]

Chili

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Chili 2004-yilda ajralishni qonuniylashtirib, 1884-yilgi qonunni bekor qildi.[15] Ajralishni qonuniylashtirgan qonun Nueva Ley de Matrimonio Civil („Yangi fuqarolik nikohi toʻgʻrisidagi qonun“) deb nomlanadi va birinchi marta qonun loyihasi sifatida 1995-yilda kiritilgan; Avvalroq ajralish toʻgʻrisidagi qonun loyihalari boʻlgan edi, ammo bu qonun qabul qilish uchun yetarlicha konservativ va liberal yordamni taʼminlay oldi.[16] Yangi qonunga koʻra, agar ajralish oʻzaro boʻlsa, er-xotinlar ajralishdan oldin bir yil, agar boʻlinish oʻzaro boʻlmasa, uch yil davomida ajralishlari kerak.[17]

Chilida mavjud boʻlgan toʻrtta oilaviy holat — turmush qurgan, boʻlingan, ajrashgan va beva (er). Faqat ajrashgan va beva (er) maqomlari yangi nikohga ruxsat beradi.[18] Ajralish qonuniylashtirilgunga qadar, nikohni tark etishning yagona yoʻli fuqarolik dalolatnomasini olish edi va nikohni bekor qilish faqat fuqarolik holati dalolatnomalarini yozish organiga turmush oʻrtogʻi nikoh guvohnomasi toʻgʻrisida qandaydir tarzda yolgʻon gapirganligini aytib, nikoh shartnomasini bekor qildi.[16][17]

Xitoy

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Xitoyda ajralish toʻgʻrisidagi qonun birinchi marta 1950-yildan qabul qilingan Nikoh toʻgʻrisidagi qonunning toʻrtinchi bobidir. Ayollar qonun oldida ajrashishni talab qila olmaydi. Qonun nikoh (turmush qurish va ajralish) erkinligini taʼminlaydi va boshqalarning aralashuviga yoʻl qoʻymaydi.[19]

Umuman olganda, ajrashishni soʻrashning ikkita usuli mavjud:

  1. Agar er-xotin ajralishga tayyor boʻlsa, ular ajralishni roʻyxatga olish uchun fuqarolik ishlari boʻyicha davlat idorasiga borishlari mumkin. Agentlik ajralish toʻgʻrisidagi guvohnomani ikkala turmush oʻrtogʻi haqiqatan ham ixtiyoriyligini va bolalar va mulkiy masalalarni toʻgʻri hal qilganligini taʼminlasa, beradi.[19]
  2. Agar ikki turmush oʻrtogʻidan faqat bittasi ajrashishni talab qilsa, turmush oʻrtogʻi tegishli boʻlimning vositachiligini qabul qilishi yoki ajrashish uchun sudga murojaat qilishi mumkin. Aksariyat hollarda sud sud muhokamasidan oldin vositachilik qilishni taklif qiladi; agar munosabatlar haqiqatdan ham buzilgan boʻlsa va vositachilik haqiqiy emas boʻlsa, sud iltimosni qanoatlantiradi.[19] Quyidagi holatlarning har qandayida ajrashish ham berilishi kerak: (1) qoʻshnilik (2) oiladagi zoʻravonlik yoki zoʻravonlik, yoki oila aʼzolaridan voz kechish (3) uzoq muddatli qimor oʻyinlari, giyohvandlik va hokazo. (4) ajralishdan koʻproq vaqt. ikki yil (5) munosabatlarni buzishi mumkin boʻlgan boshqa omillar.

Xitoyda ajralishning oʻziga xos xususiyatlaridan biri bu vositachilik jarayonidir. Ushbu adolat jarayoniga Gʻarb modernizmi ham, Xitoy anʼanalari ham taʼsir koʻrsatadi.[20] Vositachilik bilan yarashuv Xitoy adliya tizimlarida muhim jarayondir. 1990-yilgacha sudlar fuqarolik ishlarining 80 foizini hal qiluv qarori oʻrniga mediatsiya orqali koʻrar edi.[20] Biroq, soʻnggi tadqiqotlar shuni koʻrsatdiki, 1990-yillarda Xitoy sud tizimidagi islohotlardan soʻng sudlar ajralish toʻgʻrisidagi ishlarni koʻrib chiqishda vositachilikdan sud qaroriga oʻtgan,[21] va Nikoh toʻgʻrisidagi qonun bilan yanada samarali va tizimli yondashuv cheklangan.[22] Bundan tashqari, ajralish islohoti oiladagi zoʻravonlikni qatʼiy belgilab qoʻydi va er-xotinning mulki shakllarini kengaytirdi.[22] Bular ajrashgandan keyin ayollarning mulkiy huquqlarini sezilarli darajada himoya qiladi va oilada ayollarning vakolatlarini kengaytiradi, bu ham bolalarning jinsi nisbati kamroq egriligini koʻrsatadi.[23]

Chexiya Respublikasi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Chexiya Fuqarolik Kodeksi (No 89/2012 Koll.) ajralishning ikki turini nazarda tutadi: kelishuv va bahsli. Kelishuv asosida ajrashish tomonlar oʻrtasidagi ajrashish toʻgʻrisidagi bitimni tasdiqlovchi sud qarori bilan amalga oshiriladi. Bir nechta old shartlar bajarilishi kerak: nikoh kamida bir yil davom etgan boʻlishi kerak va er-xotin kamida olti oy davomida oilaviy birlikni tashkil etmaydi. Tomonlar, shuningdek, ajralishdan keyingi bolalarni parvarish qilish, umumiy mulk, uy-joy va ehtimol aliment toʻlash boʻyicha kelishuvga erishishlari kerak. Nizoli ajralish tomonlar kelishuvga erisha olmagan taqdirda sodir boʻladi. Voyaga etmagan bolalar boʻlsa, sud bolalarning kelajakdagi parvarishi toʻgʻrisida birinchi qaror qabul qilgandan keyingina nikohni bekor qilishi mumkin.[24]

Fransiya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Fransiya Fuqarolik kodeksi (2005-yil 1-yanvarda oʻzgartirilgan) 4 xil sababga koʻra ajralishga ruxsat beradi; oʻzaro rozilik (bu barcha ajralishlarning 60 % dan ortigʻini tashkil qiladi); qabul qilish; 2 yil ajralish; va bir sherikning „aybi“ tufayli (qolgan 40 % ning koʻp qismini tashkil qiladi). Fransiyada ajrashish toʻgʻrisidagi birinchi qonun 1792-yil 20-sentyabrda Fransiya inqilobi davrida qabul qilingan. Keyinchalik u 1793 va 1794-yillarda oʻzgartirildi va oxir-oqibat Fuqarolik kodeksiga kiritildi. U 1816-yil 8-mayda, asosan katolik cherkovining tashabbusi bilan, Burbon qirollari qayta tiklanganidan keyin bekor qilindi. Ajralish 1884-yil 27-iyulda qonun bilan qayta tiklandi.

Gretsiya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Gretsiyada nikoh va ajralish qoidalari fuqarolik nikohi joriy etilgan 1982 va 1983-yillarda katta oʻzgarishlarga duch keldi; va oila qonuni gender tengligini taʼminlash uchun oʻzgartirildi.[25]

Gretsiyada ajralish bir necha sabablarga koʻra olinishi mumkin:[26]

  • oʻzaro rozilik bilan ajralish (har ikkala turmush oʻrtoq ham rozi boʻlishi kerak)
  • sudlanuvchiga yoki har ikkala turmush oʻrtogʻiga tegishli boʻlishi mumkin boʻlgan sabablarga koʻra nikoh kuchli buzilganligi sababli nikohni davom ettirish arizachi uchun chidab boʻlmas holga keltirganligi sababli ajralish.
  • 2 yil ajralish asosida ajrashish (3719/2008-sonli Qonunning 14-moddasi ajralish muddatini 4 yildan 2 yilgacha qisqartirgan)

Yaponiya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yaponiyada ajralishning toʻrt turi mavjud: oʻzaro rozilik asosida ajralish, oilaviy sud vositachiligi bilan ajralish, oilaviy sud qarori bilan ajrashish va tuman sudining qarori bilan ajrashish.

Oʻzaro rozilik bilan ajralish — bu har ikkala turmush oʻrtogʻi ham ajrashishga rozi ekanligi toʻgʻrisida tegishli davlat idorasiga deklaratsiya topshirishning oddiy jarayoni. Yuqoridagi keng yashil chiziq tufayli bu shakl koʻpincha „Yashil shakl“ deb ataladi. Agar ikkala tomon oʻzaro rozilik asosida ajralish shartlari boʻyicha kelishuvga erisha olmasalar, masalan, ajralish varaqasida koʻrsatilishi kerak boʻlgan bolaning vasiyligi, ular ajralishning qolgan uchta turidan birini qoʻllashlari kerak. Xorijiy ajralishlar, shuningdek, tegishli sud hujjatlarini mahalliy shahar hokimiyatiga yaponiyalik sobiq turmush oʻrtogʻining Oilaviy roʻyxatga olish kitobi nusxasini olib kelish orqali Yaponiyada roʻyxatga olinishi mumkin. Agar xalqaro ajralish bolalarning birgalikdagi vasiyligini oʻz ichiga olsa, chet ellik ota-ona uni roʻyxatdan oʻtkazishi muhim, chunki Yaponiyada birgalikda vasiylik qonuniy emas. Shunday qilib, Yaponiya qonunchiligiga koʻra, ajralishni roʻyxatdan oʻtkazadigan ota-onaga bolaning yagona vasiyligi berilishi mumkin.

Yaponiyada oʻzaro rozilik bilan ajralish boshqa koʻplab mamlakatlardagi ajralishlardan farq qiladi, bu esa uni hamma mamlakatlar tan ololmaydi. Bu har ikki tomonning adolatli tarqatilishini taʼminlash uchun koʻplab mamlakatlarda sudlarning nazoratini talab qilmaydi. Bundan tashqari, xalqaro ajralish holatlarida yaponiyalik boʻlmagan turmush oʻrtogʻining shaxsini tekshirish har doim ham mumkin emas. Bu ikkita faktga bogʻliq. Birinchidan, ajralish toʻgʻrisidagi arizani davlat idorasiga topshirishda har ikkala turmush oʻrtogʻi ham hozir boʻlishi shart emas. Ikkinchidan, Yaponiya fuqarosi shaxsiy shtamp (Hanko) yordamida ajralish blankasiga ruxsat berishi kerak va Yaponiyada shaxsiy shtamplarni roʻyxatdan oʻtkazishning qonuniy mexanizmi mavjud. Boshqa tomondan, Yaponiya fuqarosi boʻlmagan shaxs imzosi bilan ajralish shakliga ruxsat berishi mumkin. Ammo imzolar uchun bunday huquqiy reestr yoʻq, bu esa yapon boʻlmagan turmush oʻrtogʻining imzosini qalbakilashtirishni eng yaxshi tarzda oldini olish qiyin va oldindan bilmasdan oldini olish mumkin emas. Bunday qalbakilashtirishga qarshi yagona himoya — bu soxtalashtirish sodir boʻlishidan oldin, ajralish toʻgʻrisidagi ariza davlat idorasi tomonidan qonuniy ravishda qabul qilinishining oldini olish uchun boshqa shaklni taqdim etishdir. Ushbu shakl har olti oyda yangilanishi kerak.

Yangi Zelandiya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1980-yil 1-oktyabrda „Oilaviy ishlar toʻgʻrisida“gi qonun kuchga kirdi va ajrashish toʻgʻrisidagi ish yuritish yurisdiktsiyasini Oliy suddan yangi tashkil etilgan Oilaviy sudga oʻtkazdi. Oʻsha kundan boshlab, atama endi ajralish emas, balki nikoh yoki fuqarolik ittifoqini buzish edi. Nikoh yoki fuqarolik birlashmasi murosasiz ravishda buzilganligi va er-xotinning ikki yil va undan koʻproq vaqt davomida ajrashganligi sababli nikohni tugatish toʻgʻrisida Oila sudiga ariza beriladi. Ariza birgalikda yoki tomonlardan biri tomonidan amalga oshirilishi mumkin.[27]

Filippin

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Filippin qonunchiligi 1954-yildan beri mamlakat ichida ajralishni nazarda tutmaydi va u BMTning ajrashish uchun qonuniy taʼminlanmagan yagona aʼzo davlat boʻlib qolmoqda. Musulmonlar bundan mustasno boʻlib, ularning diniga koʻra maʼlum sharoitlarda ajrashishlari mumkin. Aksariyat musulmon boʻlmaganlar uchun qonun faqat nikohni bekor qilishga ruxsat beradi.

Filippinning Fuqarolik kodeksi Filippin fuqarolari uchun, hatto chet elda yashasa ham, majburiy ekanligini tasdiqlaydi. Agar qonuniy turmush qurgan Filippin fuqarosi Filippindan tashqarida ajralishsa, Filippinda bu ajralish tan olinmaydi.[28] Filippinliklar Filippindan tashqarida ajrashganda, bu asoratlarga olib kelishi mumkin.[29][30][31]

Filippinlik boʻlmagan kishi Filippin fuqarosi bilan turmush qurgan boʻlsa va filippinlik boʻlmagan turmush oʻrtogʻi chet elda ajrashgan boʻlsa, filippinlik turmush oʻrtogʻi Filippin qonuniga binoan qayta turmush qurishi mumkin,[32] hatto filippinlik boʻlmagan turmush oʻrtogʻi nikohdan keyin chet el fuqaroligini olgan boʻlsa ham.[33]

Bekor qilish jarayoni murakkab va qimmat jarayon boʻlib, uning narxi taxminan 150 000-200 000 ₱ (tax. 2,800-3,700 AQSh dollari yoki 2,400-3,200 evro), bu Filippindagi oʻrtacha sof yillik ish haqi.

Ijtimoiy ob-havo stantsiyalari (SWS) tomonidan 2017-yilda oʻtkazilgan soʻrovga koʻra, filippinliklarning 53 foizi ajralishni qonuniylashtirishga rozi boʻlgan, 32 foizi esa uni taqiqlashni qoʻllab-quvvatlagan.[34]

Yillar davomida koʻplab qonun loyihalari ajralishga ruxsat berish uchun taklif qilingan, masalan, Risa Hontiveros tomonidan[35], lekin hech biri Kongressning ikkala palatasidan oʻtmagan;[36][37] koʻpchilik hatto hech qachon pol ovozini olmagan.[38] Prezident Rodrigo Duterte ajralishga qarshi.[39] 2019-yilgi Filippin saylovlaridan soʻng, uning partiyasi qulay koʻpchilik ajralish 18-Kongress kun tartibiga kirmasligini taʼminladi.[37][40]

Manbalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ Amani Aboul Fadl Farag. „Laws of divorce“. islamonline.net. 2005-yil 31-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2006-yil 19-sentyabr.
  2. ↑ Sex and the State: Abortion, Divorce, and the Family Under Latin. American Dictatorships and Democracies, by Mala Htun, pp 102
  3. ↑ Santander, Alejo. „A 30 años de la Ley de Divorcio: la historia de amor que cambió el Código Civil“. Infobae (2017-yil 3-iyun).
  4. ↑ Mecon. „InfoLEG - Ministerio de Economía y Finanzas Públicas - Argentina“. infoleg.gob.ar.
  5. ↑ „Cristina destacó la importancia del nuevo Código Civil y Comercial“. nuevodiarioweb.com.ar. 2015-yil 13-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 19-avgust.
  6. ↑ „Comienza a regir el nuevo Código Civil y Comercial“. jornadaonline.com. 2016-yil 23-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 2-avgust.
  7. ↑ Irene Lôbo. „Nova lei de divórcio promete facilitar a vida das pessoas“ (pt). islamonline.net. 2007-yil 28-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 2-fevral.
  8. ↑ „Divórcio e separação consensuais extrajudiciais - Portal lawsofbliss“. lawsofbliss.com (2019-yil 9-iyul).
  9. ↑ http://kenarova.com/law/Family%20Code.pdf [formatsiz URL PDF]
  10. ↑ Article 49(3) "With the decision for admitting the divorce, the court shall pronounce also about the guilt for dissolving the matrimony, if this has been requested by one of the spouses "
  11. ↑ Douglas. „Divorce law in Canada“. Law and Government Division, Department of Justice, Government of Canada (2001-yil 27-mart). 2007-yil 1-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 28-mart.
  12. ↑ „Ontario court approves first same-sex divorce“. Toronto: theglobeandmail.com. 2004-yil 15-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2006-yil 19-sentyabr.
  13. ↑ Boyd. „JP Boyd on Family Law“. Clicklaw Wikibooks (2013). Qaraldi: 2013-yil 30-sentyabr.
  14. ↑ „Divorce“. clicklaw.bc.ca.
  15. ↑ „Chile introduces right to divorce“. BBC News (2004-yil 18-noyabr).
  16. ↑ 16,0 16,1 Haas, Liesl. Feminist Policymaking in Chile. University Park, Pennsylvania: The Pennsylvania State University Press, 2010. ISBN 978-0-271-03746-2. 
  17. ↑ 17,0 17,1 „Chileans granted right to divorce“. BBC News. British Broadcasting Corporation (2004-yil 7-may). Qaraldi: 2013-yil 1-noyabr.
  18. ↑ Ministerio de Relaciones Exteriores. „How to Get Married or Divorced“. Gobierno de Chile. 2013-yil 4-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 11-aprel.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Cheng, Yang (1987). „Family Law in China“. International Journal of Law, Policy and the Family (inglizcha). 1-jild, № 2. 248–258-bet. doi:10.1093/lawfam/1.2.248. ISSN 1360-9939.
  20. ↑ 20,0 20,1 Huang, Philip C. C. (April 2005). „Divorce Law Practices and the Origins, Myths, and Realities of Judicial "Mediation" in China“. Modern China (inglizcha). 31-jild, № 2. 151–203-bet. doi:10.1177/0097700405274585. ISSN 0097-7004.
  21. ↑ He, X. (2009-01-29). „Routinization of Divorce Law Practice in China: Institutional Constraints' Influence on Judicial Behaviour“. International Journal of Law, Policy and the Family (inglizcha). 23-jild, № 1. 83–109-bet. doi:10.1093/lawfam/ebn016. ISSN 1360-9939.
  22. ↑ 22,0 22,1 Palmer, Michael (September 2007). „Transforming Family Law in Post-Deng China: Marriage, Divorce and Reproduction“. The China Quarterly (inglizcha). 191-jild. 675–695-bet. doi:10.1017/S0305741007001658. ISSN 0305-7410.
  23. ↑ Sun, Ang; Zhao, Yaohui (May 2016). „Divorce, abortion, and the child sex ratio: The impact of divorce reform in China“. Journal of Development Economics (inglizcha). 120-jild. 53–69-bet. doi:10.1016/j.jdeveco.2015.11.006.
  24. ↑ Gawron. „Basic information about divorce proceedings in the Czech Republic“. gawron.cz. Qaraldi: 2019-yil 11-yanvar.
  25. ↑ Elgar Encyclopedia Of Comparative Law, Second Edition
  26. ↑ Family Law Jurisdictional comparisons, First edition 2011, General Editor James Stewart
  27. ↑ „Family Proceedings Act 1981“.
  28. ↑ „Civil Code of the Philippines“. 2000-yil 23-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2006-yil 6-sentyabr.
  29. ↑ „Van Dorn vs. Romillo, G.R. No. L-68470 October 8, 1985“. Qaraldi: 2006-yil 6-sentyabr.
  30. ↑ „Licaros vs. Licaros, G.R. No. 150656. April 29, 2003“. 2005-yil 2-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2006-yil 6-sentyabr.
  31. ↑ „Llorente vs. Court of Appeals and Llorente, G.R. No. 124371. November 23, 2000“. 2004-yil 29-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2006-yil 6-sentyabr.
  32. ↑ „Family Code of the Philippines“. 2000-yil 19-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2006-yil 6-sentyabr.
  33. ↑ „Republic of the Philippines vs Orbeceido“. Lawphil Project. Arellano Law. Qaraldi: 2018-yil 26-yanvar.
  34. ↑ Tomacruz, Sofia. „53% of Filipinos agree to legalize divorce – SWS“. Rappler (2018-yil 10-mart). Qaraldi: 2018-yil 12-mart.
  35. ↑ Lalu. „Divorce bill gets House panel's nod; group formed to combine proposals“ (en). Philippine Daily Inquirer (2020-yil 5-fevral). Qaraldi: 2020-yil 22-iyun.
  36. ↑ Esguerra. „It's complicated: The battle for divorce law in Catholic Philippines“ (en). ABS-CBN News (2019-yil 25-sentyabr). Qaraldi: 2020-yil 22-iyun.
  37. ↑ 37,0 37,1 Fernandez. „Senators cool to divorce bill, eye dissolution of marriage“ (en-US). BusinessMirror (2019-yil 21-oktyabr). Qaraldi: 2020-yil 22-iyun.
  38. ↑ Cudis. „PH divorce bill status: It's complicated“ (en). Philippine News Agency (2019-yil 14-fevral). Qaraldi: 2020-yil 22-iyun.
  39. ↑ Wibawa. „Trapped in an abusive marriage in one of the last places on Earth where divorce is illegal“ (en-AU). Australian Broadcasting Corporation (2018-yil 8-oktyabr). Qaraldi: 2020-yil 22-iyun.
  40. ↑ Gatdula. „The May elections, democracy, and the biggest losers“ (en-US). BusinessWorld (2019-yil 16-may). Qaraldi: 2020-yil 22-iyun. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Dunyo_boʻyicha_ajralish_qonunlari&oldid=5231141" dan olindi