Grigoriy Kleymits
Grigoriy Kleymits | |
|---|---|
| Tavalludi |
17-avgust 1945-yil |
| Vafoti |
20-sentyabr 1998-yil Sankt-Peterburg, Rossiya |
| Kasbi | Pianinochi |
| Fuqaroligi |
 SSSR  Rossiya |
| Turmush oʻrtogʻi | Irina Ponarovskaya |
Grigoriy Davidovich Kleymits (17-avgust 1945-yil, Toshkent, OʻzSSR, SSSR – 20-sentyabr 1998-yil, Sankt-Peterburg, Rossiya) 1970-yillarda mashhur VIA „Singing Guitars“ning mashhur musiqachisi boʻlgan. Rossiyada xizmat koʻrsatgan artist (1998-yil)[1].
Biografiyasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Kleymits 1945-yil 17-avgustda Toshkent shahrida tavallud topgan. 1952-yilda uning oilasi Leningradga koʻchib oʻtdi. Otasi David Grigoryevich Kleymits Leningrad konservatoriyasida dars bergan. Onasi Sofya Ilinichna musiqa maktabini skripka boʻyicha tamomlagan, ammo butun umri davomida hisobchi boʻlib ishlagan. Opasi Yevgeniya musiqa maktabi va institutini tugatgan va musiqa maktabida dars bergan.
Edita Piyexa 1976-yilda G. Kleymitsni musiqiy direktor va pianinochi sifatida oʻz jamoasiga taklif qildi. Bu davrda „Pridet i k vam lyubov“, „Ballada o Tane Savichevoy“, „Stariy royal“, „A jizn prodoljayetsya“, „Gorko“ va boshqa koʻplab xitlar yaratildi.
Kleymits istedodli pianinochi edi. U koʻplab musiqachilar va sanʼat ustalari bilan hamkorlik qilgan.
Grigoriy Kleymits ishtirokida teledasturlar suratga olindi: „Grigoriy Kleymits“ (boshlovchi Irina Taymanova, (hozirgi MTV), „Nou Smoking“ (boshlovchi K. Nabutov), „Odnajdi vecherom“ D. Nagiyev va S. Rost bilan, „Muzikalniy ring“, „Vezyot je lyudyam“ va boshqalar.
U 1998-yil 20-sentyabrda „Drujba“ ansambli asoschisi Aleksandr Bronevitskiy xotirasiga bagʻishlangan kechada „Conti“ kazinosining Gigant zalida „Drujba“ guruhining sobiq solisti Vitaliy Korotayev bilan qoʻshiq kuylayotganda yurak xurujidan vafot etdi[2].
Oilasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Birinchi xotini – Irina Vitaliyevna Ponarovskaya (1953), sovet va rus jaz, estrada xonandasi, kino aktrisasi, teleboshlovchi.
Ikkinchi xotini – Marina Anatolyevna Kleymits (1953-yil 12-may – 2007-yil 9-oktyabr), Rossiya Federatsiyasi Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi, shoira
Mukofotlari
[tahrir | manbasini tahrirlash]1998-yil 13-oktyabrda 1229-sonli qaror bilan[3] Rossiya Federatsiyasining xizmat koʻrsatgan artisti unvoniga sazovor boʻlgan.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „Григорий Клеймиц“. Qaraldi: 2023-yil 5-noyabr.
- ↑ „КЛЕЙМИЦ ГРИГОРИЙ. Как уходили кумиры. Последние дни и часы народных любимцев“. Qaraldi: 2023-yil 5-noyabr.
- ↑ „О награждении государственными наградами Российской Федерации - docs.cntd.ru“. 2021-yil 22-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 22-may.