Kontent qismiga oʻtish

Italiyadagi xitoyliklar

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Italiyadagi xitoyliklar jamoasi soʻnggi oʻn yil ichida tez oʻsdi. Rasmiy statistik maʼlumotlarga koʻra, Italiyada kamida 330,495 Xitoy fuqarosi bor, ammo bu raqamlar Italiya fuqaroligini olgan sobiq Xitoy fuqarolari yoki Italiyada tugʻilgan xitoyliklarni hisobga olmaydi.

Prato, Toskana Italiyada va butun Yevropada xitoyliklarning eng katta konsentratsiyasiga ega. Bu Italiyada Milandan keyin ikkinchi eng katta xitoylik aholiga ega.[1]

Ferruccio, Esquilino, Rim orqali joylashgan Xitoy jamoasining Putuoshan buddist ibodatxonasi.

Umuman olganda, Xitoy jamoasining taxminan toʻrtdan bir qismi Xitoy (xalq) diniga mansub deb tasniflangan.[2] Tadqiqotchilar aniq Taoist kimligini aniqlay olmadilar; Soʻrovda qatnashganlarning atigi 1,1 foizi shunday deb taʼriflangan va tahlilchilar daosizmni Xitoy dinining „boyligi“ deb hisoblashni afzal koʻrishgan.[3] So‘rov natijalariga ko‘ra, xitoyliklarning 39,9 foizi to‘liq dahriylikka ega, hech qanday xudoga ishonmaydi, diniy tashkilotga mansub emas va diniy faoliyat bilan shug‘ullanmaydi.[4]

Tadqiqot shuningdek, Xitoy nasroniy jamiyatini ham tahlil qilib, u umumiy aholining 8 foizini (shundan 3,6 foizi katoliklar, 3,3 foizi protestantlar va 1,1 foizi Iegova guvohlari) tashkil etishi aniqlandi. Xristian jamoasi kichik edi, lekin kelib chiqqan viloyatdan kattaroq edi, ayniqsa katoliklar va Iegova guvohlari uchun, ikkinchisi Xitoyda noqonuniy din edi.[5] Protestantlar asosan diniy boʻlmagan va asosan (70%) ayollar ekanligi aniqlangan.[6]

2011 va 2012-yillarda ISTAT Italiyadagi muhojirlarning diniy mansubligi boʻyicha soʻrov oʻtkazdi, Italiyadagi Xitoy xalqining dini quyidagicha edi:[7]

  • Diniy boʻlmaganlar: 44,5%
  • Buddistlar: 44,4%
  • Xristianlar: 7,3%
  • Boshqa dinlar: 3,8%

Jamoa munosabatlari

[tahrir | manbasini tahrirlash]

2007-yilda Milanda bir necha oʻnlab namoyishchilar kamsitish aybi bilan koʻchalarga chiqdi.[8] Italiyaning shimolidagi Treviso shahri ham xitoylik korxonalardan chiroqlarini olib tashlashni buyurdi, chunki ular „juda sharqona“ koʻrinardi.[9]

Xitoyning muhim jamoalari boʻlgan shaharlar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
„Rim Chinatown“ koʻrsatilgan rasm. Rim, Milan va Prato bilan birga Italiyadagi eng muhim xitoy jamiyatini oʻz ichiga oladi.
Prato Chinatown, Milan Chinatown va Rim Chinatown bilan birga, Italiyadagi eng katta va eng muhimdir.

Demo ISTAT statistikasi asosida.

Prato shahri Italiyadagi xitoylik muhojirlar soni boʻyicha ikkinchi oʻrinda turadi (Milandan keyin Italiyadagi eng katta Chinatown bilan). 2008-yil 31-dekabrda Pratoda qonuniy xitoylik rezidentlar soni 9927 kishi edi.[10] Mahalliy hukumatlar Pratoda yashovchi Xitoy fuqarolari sonini noqonuniy muhojirlar bilan birga 45 000 atrofida deb hisoblashadi. Xorijdagi xitoylarning aksariyati Chjetszyan provinsiyasidagi Venchjou shahridan keladi, ularning baʼzilari Parijdagi Chinatowndan koʻchib kelgan.

  1. Donadio, Rachel (2010-09-12), „Chinese Remake the 'Made in Italy' Fashion Label“, The New York Times, qaraldi: 2011-05-04
  2. Pierluigi Zoccatelli; Religione e religiosità fra i cinesi a Torino. „Religione cinese“, identità secolare e presenze di origine cristiana. In: Luigi Berzano, Carlo Genova, Massimo Introvigne, Roberta Ricucci, Pierluigi Zoccatelli; Cinesi a Torino: la crescita di un arcipelago; Il Mulino, 2010. ISBN 9788815137913. pp. 222-223: "L’atteggiamento religioso che classifichiamo qui come „religione cinese“ corrisponde a circa un quarto del campione […]".
  3. Pierluigi Zoccatelli; Religione e religiosità fra i cinesi a Torino. „Religione cinese“, identità secolare e presenze di origine cristiana. In: Luigi Berzano, Carlo Genova, Massimo Introvigne, Roberta Ricucci, Pierluigi Zoccatelli; Cinesi a Torino: la crescita di un arcipelago; Il Mulino, 2010. ISBN 9788815137913. p. 223: "Non abbiamo invece trovato ragioni sufficienti per identificare una specifica identità taoista — in effetti, solo tre intervistati si sono dichiarati esplicitamente taoisti -, e preferiamo considerare il taoismo come un affluente della „religione cinese“."
  4. Pierluigi Zoccatelli; Religione e religiosità fra i cinesi a Torino. „Religione cinese“, identità secolare e presenze di origine cristiana. In: Luigi Berzano, Carlo Genova, Massimo Introvigne, Roberta Ricucci, Pierluigi Zoccatelli; Cinesi a Torino: la crescita di un arcipelago; Il Mulino, 2010. ISBN 9788815137913. p. 223: „[…] a Torino il 39,9% che congiuntamente si dichiara non religioso, non crede in Dio o in un potere superiore, non crede in una vita dopo la morte, né pratica la divinazione, può essere ascritto a questa identità secolare.“
  5. Pierluigi Zoccatelli; Religione e religiosità fra i cinesi a Torino. „Religione cinese“, identità secolare e presenze di origine cristiana. In: Luigi Berzano, Carlo Genova, Massimo Introvigne, Roberta Ricucci, Pierluigi Zoccatelli; Cinesi a Torino: la crescita di un arcipelago; Il Mulino, 2010. ISBN 9788815137913. p. 225: „Ne è emersa una presenza non certamente maggioritaria ma, come vedremo nel paragrafo successivo, forse maggiore rispetto a quella delle regioni cinesi di origine. In particolare, appare maggiore la presenza di cattolici e compaiono i Testimoni di Geova, che nella regione da cui provengono la maggioranza dei cinesi di Torino non possono operare legalmente.“
  6. Pierluigi Zoccatelli; Religione e religiosità fra i cinesi a Torino. „Religione cinese“, identità secolare e presenze di origine cristiana. In: Luigi Berzano, Carlo Genova, Massimo Introvigne, Roberta Ricucci, Pierluigi Zoccatelli; Cinesi a Torino: la crescita di un arcipelago; Il Mulino, 2010. ISBN 9788815137913. p. 227
  7. „Appartenenza e pratica religiosa tra i cittadini stranieri“ (it). www.istat.it (2014-yil 30-oktyabr). Qaraldi: 2017-yil 22-oktyabr.
  8. Willey, David (2007-04-13), „Milan police in Chinatown clash“, BBC News, qaraldi: 2008-04-22
  9. „Oriental decor not allowed“, Taipei Times, 2007-05-08, qaraldi: 2008-04-22
  10. „Prato in cifre: gli stranieri residenti a Prato – suddivisione per cittadinanza“ (it). Comune.prato.it (2008-yil 31-dekabr). 2011-yil 24-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 5-aprel.

Qoʻshimcha oʻqish uchun

[tahrir | manbasini tahrirlash]