Konstantin Savitskiy

Konstantin Savitskiy
Tavalludi	1905-yil; Toshkent, Turkiston, Rossiya imperiyasi
Vafoti	15-noyabr 1955-yil; Tbilisi, Gruziya, SSSR
Fuqaroligi	SSSR
Xizmatdagi yillari	1931–1939, 1941–1953
Mukofotlari

Konstantin Sergeyevich Savitskiy (1905-yil, Toshkent, Turkiston, Rossiya imperiyasi – 1955-yil, Tbilisi, Gruziya, SSSR) – SSSR Ichki ishlar vazirining birinchi oʻrinbosari, polkovnik yordamchisi.

Biografiyasi

Konstantinning otasi Savitskiy Sergey Vladimirovich, Chor armiyasi polkovnigi, zodagon, Sovet hokimiyatiga qarshi kurash uchun oq gvardiya otryadlarining tashkilotchisi boʻlgan.

Konstantin Sergeyevich xalq dushmani sifatida tan olingan Akaki Koxreidze tavsiyasi bilan 1931-yilda Gruziya SSR NKVDsiga ishga olingan^[1]. Savitskiy iqtisodiyot boʻlimining boshligʻi, soʻngra tergovchi boʻlgan va keyinchalik IV boʻlim boshligʻi yordamchisi lavozimiga koʻtarilgan. 1939-yil aprelda NKVDda faoliyatini vaqtinchalik toʻxtatdi, ammo 1941-yilda yana SSSR NKVD IV boʻlim boshqarmasi boshligʻining oʻrinbosari etib tayinlandi. 1943-yilda B. Z. Qobulov SSSR Davlat xavfsizlik xalq komissarining oʻrinbosari etib tayinlangandan soʻng Konstantin uning shaxsiy kotibi boʻlib ishlay boshladi. Savitskiy 1945-yildagi buyruq bilan SSSR NKGB kotibiyati boshligʻining oʻrinbosari lavozimiga tayinlandi.

Savitskiy 1953-yil 1-iyulda „Ruxadze ishi“ boʻyicha hibsga olingan^[2]^[3]^[4] va 1955-yilda otib oʻldirilgan.

Qatagʻondagi ishtiroki

Konstantin 1953-yilda tergov davomida hibsga olinganlar aybiga iqror boʻlsa, ularga nisbatan kuch ishlatilmasligi xato ekanligini tushunib yetdi. Ular aybiga iqror boʻlgandan soʻng, Beriya mahbuslarni kaltaklashga buyruq berdi, u shunday degan edi: „Ularni narigi dunyoga joʻnatishdan oldin, yuziga musht tushiring“. 1954-yilda „Bolshoy terror“ davrida Tbilisidagi qatlning guvohi boʻlganlar shunday taʼriflashgan: „Qatl sodir boʻlgan joyda dahshatli va qoʻrqinchli sahna sodir boʻldi. Krimyan, Xazan, Savitskiy, Paramonov, Alsayan, Kobulov … xuddi zanjirband qilingan itlardek, arqon bilan bogʻlangan mutlaqo nochor holda edilar. Ularni bogʻlab, toʻpponcha tutqichi bilan shafqatsizlarcha urishardi“^[5].

Manbalar

↑ „Сталинские списки“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.
↑ „Записка Р. А. Руденко в ЦК КПСС с приложением обвинительного заключения по делу следователей НКВД Грузинской ССР. 25 мая 1954 г.“. 2020-yil 4-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.
↑ „Постановление Президиума ЦК КПСС от 3 июня 1954 г. о проекте обвинительного заключения на К. С. Савицкого, Н. А. Кримяна, А. С. Хазана и Г. И. Парамонова“. 2020-yil 24-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.
↑ „Проект обвинительного заключения от 10 января 1955 г. по обвинению А. Н. Рапава, Н. М. Рухадзе, Ш. О. Церетели, К. С. Савицкого, Н. А. Кримяна, А. С. Хазана, Г. И. Парамонова и С. Н. Надарая“. 2012-yil 22-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.
↑ „Выборки из дела“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.

[1] „Сталинские списки“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.

[2] „Записка Р. А. Руденко в ЦК КПСС с приложением обвинительного заключения по делу следователей НКВД Грузинской ССР. 25 мая 1954 г.“. 2020-yil 4-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.

[3] „Постановление Президиума ЦК КПСС от 3 июня 1954 г. о проекте обвинительного заключения на К. С. Савицкого, Н. А. Кримяна, А. С. Хазана и Г. И. Парамонова“. 2020-yil 24-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.

[4] „Проект обвинительного заключения от 10 января 1955 г. по обвинению А. Н. Рапава, Н. М. Рухадзе, Ш. О. Церетели, К. С. Савицкого, Н. А. Кримяна, А. С. Хазана, Г. И. Парамонова и С. Н. Надарая“. 2012-yil 22-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.

[5] „Выборки из дела“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 18-sentyabr.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]