Muhammad bin Mansur Tusiy
Qiyofa
Bu maqolaga boshqa birorta sahifadan
ishorat yoʻq. (avgust 2024) |
Muhammad bin Mansur Tusiy – “Nasoyim ul-muhabbat”da zikr etilgan tasavvuf shayxi. Usmon bin Said Dorimiy, Abulabbos Masruq, Abu Hafs Haddod, Abu Said Xarroz, Junayd Bagʻdodiyning ustozi. Malomatiylik tariqatining izdoshlaridan boʻlgan. “Bagʻdod tarixi” kitobida uning 868-yilda vafot etgani aytilgan. Alisher Navoiy “Nasoyim ul-muhabbat”ga “Nafahot ul-uns”dan ushbu shayx haqidagi bobni aynan kiritgan[1][2].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |