Kontent qismiga oʻtish

Petrulin Yakov

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Yakov Vasilyevich Petrulin

E. Kenedey chizgan portreti, 1814-yil
Tavalludi 1782-yil
Vafoti 1818
Fuqaroligi Rossiya bayrogʻi Rossiya
Kasbi polkovnik
Faoliyat yillari 1797 – 1818-yilgacha
Otasi Vasiliy Vasilyevich Petrulin
Mukofotlari Muqaddas Anna ordeni, „Jasorat uchun“ oltin qilich, „Pour le Merite“ ordeni, Avstriya imperatorlik Leopold Knight xochi ordeni, Harbiy xizmatlari uchun Karl Fridrix Knight xochi ordeni

Yakov Vasilyevich Petrulin (1782 – 1818) – polkovnik, Napoleon harbiy yurushlari ishtirokchisi, Olviopol Gussar polkining qoʻmondoni.

1782-yilda Voronej viloyati zodagonlar oilasida tugʻilgan. Sud maslahatchisi Vasiliy Vasilyevich Petrulinning oʻgʻli. 1797-yil 1-yanvardan boshlab otliq gvardiya eskadronida otliq qoʻriqchi sifatida xizmat qilgan. 1797-yil 11-noyabrda u Standard Junkerga koʻtarildi. 1802-yil 17-iyulda Yakov kornet sifatida Oliy hazratlarining Kuirassier polkiga oʻtkazildi, 1807-yilda leytenant unvoniga sazovar boʻldi. 1809-yilda u divizion ad’yutanti etib tayinlanadi, va Gussar polkiga oʻtkaziladi.

Ishtirok etgan:

1812-yil iyul oyida janglarda koʻrsatgan xizmatlari uchun shtab kapitani, oʻsha yilning oktyabr oyida esa kapitan unvoniga sazovor boʻldi. 1813-yilda esa unga polkovnik unvoni berilgan. 1815-yilda Olviopol Gussar polkining qoʻmondoni etib tayinlandi. P. I. Pestelning guvohligiga koʻra, Ya. V. Petrulin 1817-yil oxiridan Najot ittifoqining (Mitaudagi filiali) aʼzosi hisoblanadi[1][2][3][4]. 1818-yil mart oyida polkovnik Merlini bilan duelda vafot etgan[4].

  • Dekabristi. Biograficheskiy spravochnik / Pod redaksiey M. V. Nechkinoy. – M.: Nauka, 1988. – S. 213. – 50 000 ekz. – ISBN 5-02-009485-4.
  • Ilin P. V. Novoe o dekabristax. Proщyonnie, opravdannie i neobnarujennie sledstviem uchastniki taynix obщestv i voennix vistupleniy 1825—1826 gg. / pod red. A. V. Gogolevskogo. – SPb.: Nestor-Istoriya, 2004. – 664 s. – ISBN 5-98187-034-6.
  • Yakov Vasilevich Petrulin // Sbornik biografiy kavalergardov: v 4 tomax / Pod red. S. A. Panchulidzeva. – SPb.: EZGB, 1904. – T. 2 (1762—1801). – S. 313.