Shams Tabrizi
Shams Tabrizi
- Tug'ilgan sanasi: 1185-yil Tabriz shahri, Eron.
- Vafoti: 1248-yil Xoy shahri, Eron.
Shams Tabriziy yoki Shamsiddin Muhammad (1185–1248) fors sofiʼiy shoir boʻlib, u Mavlono Jaloliddin Muhammad Balxiyning Rumiy ustozi, Rumiy nomi bilan ham tanilgan. Rumiyning sheʼriy toʻplamida, xususan, “ Divon-i Shams-i Tabriziy ” (“Shams Tabriziy asarlari”) ga katta hurmat bilan murojaat qilinadi. An'anaga ko'ra, Shams Damashqqa qochishdan oldin Rumiyga qirq kun davomida Konyada yolg'izlikda dars bergan. Shams Tabriziy maqbarasi yaqinda YuNESKOning Butunjahon merosi roʻyxatiga kiritildi.
Rumiyning fidoyi va yaqin doʻsti, u bilan qirq kun birga boʻlgan Sipah Salarning yozishicha, Shams Imom Alaiddinning oʻgʻli edi. Aflakiy “Manoqib al-orifin” (“ Ariflar maqtovlari ”) nomli asarida bir Alini Shams-i Tabriziyning otasi, bobosini esa Malikdad deb ataydi. Aftidan, Aflakiy Hoji Bektosh Veliyning “ Maqolat ”iga asoslanib, Shams oltmish yoshida Konyaga kelgan, deb taxmin qiladi. Biroq, turli olimlar Aflakiyning ishonchliligiga shubha bilan qarashadi.
Shams Tabrizda taʼlim olgan va Bobo Kamoliddin Jumdiyning shogirdi boʻlgan. U Rumiy bilan uchrashishdan oldin u yer-bu yerni kezib savat toʻqib, kamar sotgan boʻlsa kerak.[1] Shams to'quvchilik bilan shug'ullanganiga qaramay, turli biografik hikoyalarda, jumladan, fors tarixchisi Davlatshoh Samarqandiyning tarjimai holida "kashtachi" (zarduz) laqabini olgan. Biroq, bu kasb Hoji Bektosh Veli tomonidan Maqolatda sanab o'tilgan kasb emas, balki Tabrizda anonim yashab, kashtachilik bilan shug'ullangan ismoiliy imomi Shamsiddin Muhammadga berilgan epitet edi. Bu epitetning Rumiy ustozi tarjimai holiga koʻchirilishi, bu Imomning tarjimai holi Shams-i Tabriziy biografiyachilariga ma’lum boʻlgan boʻlsa kerak, degan fikrni bildiradi. Biroq, bu transfer qanday sodir bo'lganligining o'ziga xos xususiyatlari hali ma'lum emas.[2]
Shamsning Rumiy bilan birinchi uchrashuvi
[tahrir | manbasini tahrirlash]1244-yil 15-noyabrda Koniyadagi mashhur Shakar savdogarlari mehmonxonasig boshdan-oyoq qora kostyum kiygan bir kishi keldi. Uning ismi Shams Tabriziy edi. U o'zini sayohatchi savdogar deb da'vo qilardi. Hoji Bektosh Veliyning “Makalat” asarida aytilganidek, u Konyadan topmoqchi boʻlgan narsasini izlab yurgan edi. Oxiri Rumiyni ot minib ketayotganini topdi.
Bir kuni Rumiy katta kitoblar dastasi yonida kitob oʻqiyotgan edi. Shams Tabriziy yonidan oʻtib ketayotib: “Nima qilyapsan?” deb soʻradi. Rumiy istehzo bilan javob berdi: “Siz tushunolmaysiz. (Bu bilimsizlar tomonidan tushunib bo'lmaydigan bilimdir.) Buni eshitgan Shams kitoblar dastasini yaqin atrofdagi suv havzasiga tashladi. Rumiy shosha-pisha kitoblarni qutqarib qoldi va ularning hammasi quruq edi. Keyin Rumiy Shamsdan “Bu nima qilganingiz?” deb soʻradi. Shams: “Mavlono, sen tushuna olmayotgan narsa shu”, deb javob berdi. (Bu bilimdonlar tushunib bo'lmaydigan bilimdir.)
Hikoyaning ikkinchi variantida Shams Rumiyning yonidan oʻtib, u yana kitob oʻqiyotgani tasvirlangan. Rumiy uni o'qimagan begona deb biladi. Shams Rumiydan nima qilayotganini so'raydi, Rumiy: "Siz tushunmaydigan narsa!" Shu payt kitoblar birdan yonib ketadi va Rumiy Shamsdan nima boʻlganini tushuntirishini soʻraydi. Uning javobi: “Siz tushunmaydigan narsani”.[3]
Birinchi uchrashuvning yana bir talqini shunday: Rumiy Koniya bozorida paxta rastalari, qand sotuvchilar va sabzavot doʻkonlari orasida shogirdlari qurshovida koʻcha boʻylab otlab oʻtdi. Shams eshagining jilovidan ushlab, qoʻpollik bilan ustaga ikki savol bilan qarshi chiqdi. “Buyuk tasavvufchi kim edi, Boyazid (soʻfiy avliyo) yoki Muhammad?” — talab qildi Shams. "Qanday g'alati savol! Muhammad barcha avliyolardan ulugʻdir”, deb javob berdi Rumiy. “Unday ekan, nega Muhammad Allohga: “Men seni oʻzim kerak boʻlgan darajada tanimadim”, dedi, Boyazid esa: “Mendan pok boʻlsin! Mening shon-shuhratim naqadar yuksakdir! [ya'ni, u Xudoning mavqeini o'zi da'vo qilgan]?" Rumiy aytdiki, Muhammad bu ikkisining kattasi, chunki Boyazid ilohiy ne'matlarning birgina tajribasi bilan to'ldirilishi mumkin. U o'zini butunlay yo'qotdi va Xudo bilan to'ldi. Muhammadning qobiliyati cheksiz edi va uni hech qachon to'ldirib bo'lmaydi. Uning ishtiyoqi cheksiz, doimo tashna edi. Har lahzada u Xudoga yaqinlashar va keyin o'zining avvalgi uzoq holatiga pushaymon bo'lardi. Shuning uchun u: "Men sizni hech qachon tanimaganman", dedi. Ma’lumotlarga koʻra, bu soʻz almashinuvidan soʻng Rumiy boshi tepasida deraza ochilganini sezgan va tutun osmonga koʻtarilganini koʻrgan. U qichqirdi, erga yiqildi va bir soat davomida hushini yo'qotdi. Shams bu javoblarni eshitib, oʻzining sogʻinch maqsadi, Xudodan yuborishini soʻragan kishi bilan yuzma-yuz turganini angladi. Rumiy uygʻonib, Shamsning qoʻlidan ushlab, ikkisi birga Rumiy maktabiga piyoda qaytib kelishdi.
Rumiy Konyada bir necha yil birga bo'lganidan so'ng, Shams chiqib, Xoyga joylashdi. Yillar oʻtgani sari Rumiy oʻz she’rlarini Shamsga bagʻishlagan boʻlib, oʻz she’rlarini oʻzidan ketgan doʻsti va ustoziga boʻlgan muhabbat belgisi sifatida koʻrsatardi. Rumiy sheʼriyatida Shams Allohning (Yaratuvchining) insoniyatga boʻlgan muhabbatining yoʻlboshchisiga aylanadi; Shams quyosh ("Shams" arabchada "Quyosh" degan ma'noni anglatadi) Rumiyning qalbi, aqli va tanasidagi zulmatni yer yuzida tarqatib yuboruvchi to'g'ri yo'lga yo'l ko'rsatuvchi Quyosh nurini yorituvchi quyosh edi. Shams ta'limotining manbai Ali ibn Abu Tolibning bilimi bo'lib, u ham tasavvufning otasi deb ataladi.~~~
O'limi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Zamonaviy so'fiylik an'analariga ko'ra, Shams Tabriziy sirli ravishda g'oyib bo'ldi: ba'zilar uni Rumiy va Shams o'rtasidagi yaqin munosabatlarga hasad qilgan Mavlono Jaloliddin Rumiyning yaqin shogirdlari tomonidan o'ldirilgan, deyishadi, lekin ko'plab aniq dalillarga ko'ra, u Koniyani tark etib, Xo'yda vafot etgan. u dafn qilindi. Rumiyning oʻgʻli Sulton Valad oʻzining “Valad - noma” maʼnaviyatida Shamsning Koniyadan sirli ravishda gʻoyib boʻlganini alohida taʼkidlab oʻtgan.[4][5]
Xoydagi Shams Tabriziy qabri, yodgorlik bogʻidagi minora yodgorligi yonidagi YuNESKO tomonidan Jahon madaniy merosi markazi roʻyxatiga kiritilgan.
Shams Tabriziyning nutqi
[tahrir | manbasini tahrirlash]" Maqalat-e Shams-e Tabriziy " ("Shams-i Tabriziy nutqi") — Shams tomonidan yozilgan forscha nasriy kitob.[6] “ Maqolat ” Shamsning keyingi yillarida yozilgan boʻlib koʻrinadi, chunki u oʻzini keksa odam deb aytadi. Umuman olganda, u islomning mistik talqinini o'z ichiga oladi va ruhiy maslahatlarni o'z ichiga oladi. “ Maqolat ”dan ayrim parchalar Shamsning fikrlari haqida tushuncha beradi:
- Baraka har narsadan ortiqcha, ta’bir joiz boʻlsa, ortiqchalikdir. Faqih (din olimi) bo'lish bilan qanoatlanmang, men ko'proq narsani — so'fiy (tasavvuf) bo'lishdan ham, tasavvufdan ham ko'proq narsani — oldingizga kelgan har bir narsadan ko'proq narsani xohlayman, degin.
- Yaxshi odam hech kimdan shikoyat qilmaydi; u kamchilikka qaramaydi.
- Quvonch musaffo suvga o'xshaydi; qayerda oqsa, ajoyib gullar o'sadi... G'am qora toshqinga o'xshaydi; qayerda oqsa ham gullaydi.
- Va fors tili, bu qanday sodir bo'ldi? Shunchalik nafosat va ezgulik bilanki, fors tilida mavjud bo'lgan ma'no va nafosat arab tilida uchramaydi.[7]
- Xudoning Kitobining ma'nosi matn emas, u hidoyat qiluvchi insondir. U Xudoning Kitobidir, u uning oyatlaridir, u Muqaddas Kitobdir.[8]
Fors islom olamida Shamsiyev Tabriziyga fidoyilik tuyg'ulari va kuchli Alida moyilliklari bilan to'la bir qator tasavvufiy she'rlar nisbat berilgan. Gabrielle van den Berg kabi olimlar ba'zan bu asarlar haqiqatan ham Shams-i Tabriziy tomonidan yozilganmi, degan savolga duch kelishadi. Ammo keyingi olimlar buning o'rniga Shams-i Tabriz nomi bir necha kishi uchun ishlatilganmi yoki yo'qmi degan savol bo'lishi mumkinligini ta'kidladilar. Van den Berg bu identifikatsiya Rumiyning taxallusi ekanligini taxmin qiladi. Ammo u Badaxshon ismoiliylarining bag'ishlov repertuarini tashkil etuvchi Shamsga tegishli bo'lgan juda ko'p she'rlarga qaramasdan, ularning mutlaq ko'p qismini Rumiyning mavjud asarlaridan birortasida joylashtira olmasligini e'tirof etadi. Toʻgʻrirogʻi, Virani kuzatganidek, ulardan baʼzilari ismoiliy Pir Shams avlodidan boʻlgan Mulukshoh muallifligidagi “Shams gulzori” (Gulzor-i Shams)da va boshqa asarlarda joylashgan.[9]
Yana qarang
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Fors shoirlari va mualliflari ro'yxati
- Fors adabiyoti
- Rumiyning Kimiya (film)
- O'n ikki imom
- Tasavvuf
- alaviylik
- Hoji Bektosh Veli
- Rumiy
Qo'shimcha o'qish
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Braun, EG Fors adabiyoti tarixi. Kembrij: Universitet nashriyoti, 1929.
- Tabriziy, Shams-i. Men va Rumiy: Shams-i Tabriziyning tarjimai holi, Uilyam C. Chittik tomonidan tahrirlangan. Louisville: Fons Vitae, 2004-yil.
- Maleki, Farida. Shams-i Tabriziy: Rumiyning komil ustozi. Yangi Dehli: Ruh tadqiqot markazi fani, 2011-yil.ISBN 978-93-8007-717-8ISBN 978-93-8007-717-8
- Rypka, yanvar. Eron adabiyoti tarixi, Karl Jan tomonidan tahrirlangan. Dordrext: Reidel, 1968-yil.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Fars tilidagi urgʻuli soʻzlar va qiyin soʻzlarning ma’nosi bilan Tabriziyni sharmanda qilgan devon 1-jild.
- Fars tilidagi urgʻuli soʻzlar va qiyin soʻzlarning ma’nosi bilan Tabriziy “Divan e Shames” 2-jild.
- Shams Tabreziy hazratlarining she’rlari
- ↑ A History of Persian Philosophy, Vol II; M.M. Sharif. Page 824
- ↑ Virani, Shafique N. The Ismailis in the Middle Ages: A History of Survival, A Search for Salvation (New York: Oxford University Press), 2007, p. 51.
- ↑ [1] Franklin Lewis, Rumi, Past and Present, East and West, pp. 154–161.
- ↑ „Shams Tabrizi“ (en-US). Iran Territory (2016-yil 22-iyul).
- ↑ „Rumi: Mystical Friendship — Humanity Healing Network“ (en-US). Humanity Healing Network (2016-yil 22-iyul).
- ↑ Franklin Lewis, Rumi Past and Present, East and West, Oneworld Publications, 2000
Shams al-Din Tabrizi, Maqalat-e Shams-e Tabrizi, ed. Mohammad-Ali Movahhed (Tehran: Sahami, Entesharat-e Khwarazmi, 1990) Note: This is a two-volume edition - ↑ Shams al-Din Tabrizi, Maqalat-e Shams-e Tabrizi, ed. Mohammad-Ali Movahhed (Tehran: Sahami, Entesharat-e Khwarazmi, 1990). Note: This is a two volume edition. Actual quote:
زبان پارسی را چه شده است؟ بدین لطیفی و خوبی، که آن معانی و لطافت که در زبان پارسی آمده است و در تازی نیامده است»
Also found in: William Chittick, "Me and Rumi: The Autobiography of Shams-i Tabrīzī", Annotated and Translated. (Louisville, KY: Fons Vitae, 2004) - ↑ Virani, Shafique N.. The Ismailis in the Middle Ages: A History of Survival, A Search for Salvation. New York: Oxford University Press, 2007. DOI:10.1093/acprof:oso/9780195311730.001.0001. ISBN 978-0-19-531173-0. p. 93.
- ↑ Virani, Shafique N. The Ismailis in the Middle Ages: A History of Survival, A Search for Salvation (New York: Oxford University Press), 2007, p. 52.