Taqiqlangan meva

Taqiqlangan meva – bu Adan bogʻida oʻsadigan mevaga berilgan nom boʻlib, Xudo Odam Ato va Momo Havoga ushbu mevani yemaslikni buyuradi. Tavrotdagi qissada Odam Ato va Momo Havo yaxshilik va yomonlikni bilish daraxtining mevasini eyishadi va Jannatdan quviladi:

Xudo unga shunday amr qildi: “Sen bog‘dagi hamma daraxtning mevasidan bemalol tanovul qilaver.

Lekin yaxshilik va yomonlikni bilish daraxtining mevasidan yemaysan, undan yeyishing bilanoq, shubhasiz, oʻlasan."

— Ibtido 2:16–17, Tavrot

Tavrot qissasi

Ibtido kitobining qissasida birinchi erkak va ayol Odam Ato va Momo Havoni Adan bogʻiga joylashtiradi, u yerda ular koʻplab daraxtlarning mevalarini yeyishlari va istaganini qilish huquqiga ega edilar, ammo Xudo tomonidan yaxshilik va yomonlikni bilish daraxtidan yeyish taqiqlangan edi.

Ibtidoning 3-bobida ilon ayolni vasvasaga soladi:

Ilon ayolga: — Yo‘q, o‘lmaysizlar, — dedi.

Chunki Xudo biladiki, sizlar bu mevalardan yesalaringiz, koʻzlaringiz ochilib, sizlar ham barcha yaxshi va yomon narsalarni biladigan boʻlib, Xudoga oʻxshab qolasizlar.

— Ibtido 3:4–5,

Bu ilimni istab, ayol taqiqlangan mevani yeydi va bir qismini erkakka beradi, u ham uni yeydi. Ular yalangʻochliklaridan xabardor boʻlib, anjir barglaridan yopingʻich yasaydilar va Xudo yaqinlashganda uyalib oʻzlarini yashiradilar. Duch kelganda, Odam Ato Xudoga Momo Havo unga yeyish uchun meva berganini aytadi va Momo Havo Xudoga ilon uni aldagani uchun yeb qoʻyganini aytadi. Keyin Xudo ilonni, ayolni va erkakni laʼnatlaydi shundan soʻng erkak va ayolni hayot ato etuvchi abadiy hayot daraxtidan eyishdan oldin bogʻdan haydab chiqaradi.

Qurʻon qissasi

Qur’ondagi qissaga koʻra, Aʼrof surasining 19-oyatida Odam Ato va uning jufti Jannatda ularga rizq qilib berilgan narsani yeyishlari mumkinligi bayon qilinadi, faqat birgina daraxtga yaqinlashish man qilinadi. Agar bu daraxtga yaqinlashsa zolimlardan (Ẓālimūn (arabcha: ظالمون;). boʻlib qolishidan ogohlantiradi.

Aʼrof surasining 20-22 oyatlarida Odam Ato va uning juftini vasvasaga solib, aldayotgan shayton (arabcha: شيطان) tasvirlangan. Ular daraxtni tatib koʻrganlarida, avratlari koʻrinib qoladi va buni sezib oʻzlariga Jannat barglaridan toʻsiq toʻqiy boshlaydi.

Bas, aldov bilan ularni (tuban holatga) tushirib qo‘ydi. O‘sha daraxtdan totib ko‘rishlari bilanoq avratlari ochilib qoldi va o‘zlarini jannat yaproqlari bilan to‘sa boshladilar. (Shunda) ularga Parvardigorlari nido qilib (dedi): «Sizlarni bu daraxtdan qaytarmaganmidim va albatta shayton sizlarning ochiq dushmaningiz demaganmidim?!»

— Aʼrof 7:22