Nikolay Golubnichiy
| Nikolay Ivanovich Golubnichiy | |
|---|---|
|
| |
| Tavalludi |
1914-yil 8-iyul Xarkov guberniyasi |
| Vafoti |
1977-yil 24-dekabr Toʻytepa, Toshkent viloyati, Oʻzbek SSR, SSSR |
| Xizmatdagi yillari | 1942 — 1945 |
| Unvoni |
Katta Serjant |
| Harbiy qism | 275-gvardiya qiruvchi tankka qarshi artilleriya polki |
| Jang/urush | Ikkinchi jahon urushi |
| Mukofotlari |
   |
Nikolay Ivanovich Golubnichiy (1914-yil 8-iyul, Xarkov guberniyasi Dobrovolye qishlogʻi[1] – 1977-yil 24-dekabr, Toshkent viloyati, Toʻytepa shahri) – sovet harbiy xizmatchisi, Ulugʻ Vatan urushi qatnashchisi, 1-Belarus fronti 5-zarba armiyasining 4-gvardiya qiruvchi-tankka qarshi alohida artilleriya brigadasi 275-gvardiya qiruvchi tankka qarshi artilleriya polki ekipaj komandiri, gvardiya boshligʻi, „Shuhrat“ ordenining toʻliq kavaleri.
Tarjimai holi
[tahrir | manbasini tahrirlash]1914-yil 8-iyulda Xarkov guberniyasi Dobrovolye qishlogʻida (hozirgi Ukrainaning Xarkov viloyati Bliznyuk tumani) dehqon oilasida tugʻilgan. Millati ukrain. Boshlangʻich taʼlim olgan. 1931-yilda Donetsk viloyati Kramatorsk shahridagi kasb-hunar maktabini tamomlagan. 1933—1936-yillarda Azov dengizida baliqchilik xoʻjaligida ishlagan. 1936-yilda Oʻzbekistonga joʻnab ketgan. Toshkent viloyati Oʻrta Chirchiq tumanidagi Kirov nomidagi qishloq xoʻjaligi artelida kolxozchi boʻlib ishlagan. 1937—1939-yillarda Qizil armiya safida xizmat qilgan[2].
1942-yil yanvar oyida Oʻrta Chirchiq tuman harbiy komissarligi tomonidan yana bir marta armiya safiga chaqiriladi. Oʻsha yilning fevral oyidan boshlab u Ulugʻ Vatan urushi janglarida qatnashdi. 1943-yil kuziga kelib u Oliy qoʻmondonlik zaxirasining 4-gvardiya qiruvchi-tankka qarshi alohida artilleriya brigadasi 275-gvardiya qiruvchi tankka qarshi artilleriya polki tarkibida jang qildi. U batareya serjanti, razvedkachi va ekipaj komandiri boʻlgan. Brigada tarkibida u Markaziy, Belorus va 1-Belorus frontlarida jang qilgan. Shuningdek, Ukrainani ozod qilishda, Gomel-Rechitsa operatsiyasida, Lyublin-Brest, Varshava-Poznan, Sharqiy Pomeraniya va Berlin hujumlarida qatnashgan. Dnepr daryosini kesib oʻtishdagi ishtiroki uchun u „Jasurlik uchun“ medali bilan taqdirlangan[2].
1944-yil 18-iyulda Ukrainaning Volin viloyati Kovel shahridan 27 km janubi-gʻarbda dushman mudofaasini buzib oʻtayotganda, gvardiya katta serjanti Golubnichiy oʻq otish bilan dushmanning bir minomyot va 3 ta pulemyotini yoʻq qildi. Shu bilan piyodalarning oldinga siljishini taʼminladi. 15-gvardiya otliq diviziyasi (15/n) boʻlinmalarining 1944-yil 30-iyuldagi buyrugʻi bilan gvardiya katta serjanti Nikolay Ivanovich Golubnichiy 3-darajali „Shuhrat“ ordeni (№ 90202) bilan taqdirlangan[2].
1945-yil 14-yanvarda Polshaning Pulavi shahridan 12 km gʻarbda joylashgan Panenko qishlogʻi yaqinida boʻlib oʻtgan hujum jangida gvardiya katta serjanti Golubnichiy quroldan dushman minomyot batareyasiga oʻq uzdi, 2 ta blindajni, 2 ta oʻt ochar nuqtani va 15 nafarcha dushman askarini yoʻq qildi. 1-Belorus fronti (443/n) qoʻshinlarining 1945-yil 11-fevraldagi buyrugʻi bilan gvardiya katta serjanti Nikolay Ivanovich Golubnichiy 2-darajali „Shuhrat“ ordeni (№ 9684) bilan taqdirlangan[2].
1945-yil 20-martga oʻtar kechasi gvardiya serjanti Golubnichiy va uning ekipaji dushman oʻqlari ostida Odra daryosini kesib oʻtdi va Kyustrin shahridan 9 kilometr shimoli-gʻarbda joylashgan koʻprikda platsdarm pozitsiyasini egalladi. 22-mart kuni koʻprikni kengaytirish paytida u toʻgʻridan-toʻgʻri oʻq otish bilan kuzatuv postini, 3 ta pulemyot va minomyotni hamda 15 dan ortiq dushman askarini yoʻq qildi. U oʻz harakatlari bilan piyoda qoʻshinlarning oldinga siljishini va aholi punktini bosib olishni taʼminladi. Artilleriyachi Golubnichiy Berlinda oxirgi marta oʻq uzdi. SSSR Oliy Kengashi Prezidiumining 1945-yil 31-maydagi farmoni bilan nemis bosqinchilariga qarshi kurash frontida qoʻmondonlik topshiriqlarini namunali bajargani va jasorati uchun gvardiyachi, katta serjant Nikolay Ivanovich Golubnichiy 1-darajali „Shuhrat“ ordeni bilan taqdirlandi (3131-son). „Shuhrat“ ordenining toʻliq kavaleri boʻldi[2].
1945-yildan VKP(b)/KPSS aʼzosi. 1945-yil 24-iyunda Moskvadagi Qizil maydondagi Gʻalaba paradi ishtirokchisi. 1945-yil noyabr oyida u demobilizatsiya qilindi va Oʻzbekistonga qaytdi. Kirov kolxozining raisi, keyin Zagotzerno idorasida, 1964-yildan metall konstruksiyalar zavodida chilangar boʻlib ishlagan[2].
Toshkent viloyati Oʻrta Chirchiq tumani, Toʻytepa shahrida yashagan. 1977-yil 24-dekabrda vafot etgan. Toʻytepa shahri qabristoniga dafn etilgan[2].
Mukofotlari
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1-darajali Vatan urushi ordeni (1944-yil 29-avgust);
- I darajali „Shuhrat“ ordeni (1945-yil 31-may, 3131-son);
- II darajali „Shuhrat“ ordeni (1945-yil 11-fevral, 9684-son);
- III darajali „Shuhrat“ ordeni (1944-yil 30-iyul, 90202-son);
- Medallari, xususan:
- uchchala darajadagi „Jasurlik uchun“ medali (1943-yil 27-oktyabr, 1944-yil 23-aprel)[2][3].
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Golubnichiy Nikolay Ivanovich //
- Кургузов И. П.. Солдатская доблесть. Ташкент: Еш гвардия, 1970 — 17-25-bet.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Hozirgi — Ukrainaning Xarkov viloyati Bliznyuk tumani.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Каргапольцев Сергей Витальевич. „Николай Иванович Голубничий“ (ru). warheroes.ru. 2015-yil 18-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 1-iyun.
- ↑ „Голубничий Николай Иванович. Награды героя“. Память народа. 2015-yil 20-iyunda asl nusxadan arxivlangan.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- „Николай Иванович Голубничий“ (ru). Герои страны. Qaraldi: 2015-yil 1-iyun.
- „Голубничий Николай Иванович. Награды героя“. Память народа.