Ozarbayjon oti

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Ozarbayjon shtampida Qorabogʻ otlari.

Ozarbayjon oti (ozarbayjoncha: Azərbaycan atı) — Ozarbayjon hududida qadim zamonlardan buyon yetishtiriladigan togʻli otlar[1].

Ozarbayjon otlari uzoq umr koʻrishi, chidamliligi, yuqori mehnat qobiliyati bilan ajralib turadi, shuningdek, ular podani qoʻriqlashga yaxshi moslashgan. Ozarbayjon otlarining konstitutsiyasi kuchli, quruq, temperamenti jonli. Ozarbayjon otining qizil, kulrang, bay va boshqa ranglari mavjud. Bu zot ham naslchilik, ham arab va terek zotlari bilan chatishtirilib yaxshilangan.

Oʻrtacha oʻlchovlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Yerdan balandligi — 138 sm.
  • Tananing qiya uzunligi — 139 sm.
  • Koʻkrak qafasi — 161 sm.
  • Tirik vazni — 280-350 kg. 120-140 kg ogʻirlikdagi yuk bilan kuniga 60-70 km masofani bosib oʻtadi.
  • Eng koʻp yuk koʻtarish qobiliyati 3000-3200 kg.
  • Ikki yoshli toychoqlarning 1600 m masofada oʻrtacha oʻynoqiligi 2 min 22,6 sek.

Turlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ozarbayjon otiga oʻziga xos xususiyatlarga ega boʻlgan va naslchilik joyi nomi bilan atalgan bir necha turlar kiradi; Qorabogʻ otlari, Kubalik otlar, Shirvon otlari va deliboz (yaxshilangan tur, asosan Ozarbayjonning Gʻazax viloyatida yetishtiriladi, shuning uchun delibozning boshqa nomi — gazax otlari).

Qorabogʻ oti[tahrir | manbasini tahrirlash]

Qorabog‘ ayg‘ri. Nikolay Sverchkov, 1865-yil

Qorabogʻ oti kelib chiqishi juda qadimiy togʻ otlaridir. Ular XVII asrda Togʻli Qorabogʻda yetishtirilgan va qadimgi eron, turkman va soʻngra arab otlari taʼsirida shakllangan. Ozarbayjon otining bu turi Rossiyaning janubida va Gʻarbiy Yevropaning baʼzi mamlakatlarida (Polsha, Fransiya) otchilikka katta taʼsir koʻrsatdi. Qorabogʻ otlari orasida ikki tur ajratiladi: zich, massiv, kalta oyoqli otlar va tana vazni yengil uzun oyoqli otlar. Ular asosan egar bilan foydalaniladi. Qorabogʻ otlari uzoq masofaga yurishlarga chidamli. Bir vaqtlar Ozarbayjon SSRning Agʻdam naslchilik zavodida qorabogʻ otini koʻpaytirish ishlari olib borilgan[2].

Deliboz[tahrir | manbasini tahrirlash]

Deliboz — Ozarbayjonning Gʻazax, Agstafa, Tovuz viloyatlarida yetishtiriladigan togʻli otlar zoti. Bu zot XVIII asr oxiri XIX asr boshlarida qorabogʻ zoti taʼsirida mahalliy otlarni sharq ot zotlarining ayrim turlari bilan chatishtirish yoʻli bilan koʻpaytirilgan[3]. Delibozlarning oʻziga xos xususiyati ularning muvozanatsiz temperamenti, shuningdek, yurishning keng tarqalishidir. Ularning salomatligi, uzoq umr koʻrishi va tugʻish qobiliyati bor. Temperament asabiy va juda baquvvat, ijobiy xususiyat — yuqori chaqqonlik, salbiy oʻzgaruvchan xarakter va asabiylik. Ular poda sharoitida 4-5 yil davomida oʻsishni yakunlaydilar. Otlar qishni dengiz sathidan 500 m balandlikda joylashgan yaylovlarda oʻtkazadilar, ular keskin qoʻpol relyef va shuvoq va shoʻr oʻsimliklari ustunlik qiladigan yarim choʻl oʻsimliklari bilan ajralib turadi.

Kubalik ot (pacer)[tahrir | manbasini tahrirlash]

Kuba oti XIX asrda Boku, Shemaxa va ayniqsa Kuba tumanlarida tarqalgan mahalliy zot (shuning uchun zotning nomi Kuba deb ataladi). Yerdan oʻrtacha balandligi 136 sm, qiyshiq tana uzunligi 136 sm, koʻkrak qafasi 157,2 sm. Hozirgi vaqtda kubalik pacerlar arab va terek zotlari bilan chatishtirish orqali yaxshilanadi[3].

Jahonda tan olinishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

2006-yilda Rossiya Federatsiyasi Prezidenti sovrini uchun boʻlib oʻtgan poygada Markaziy Moskva ippodromida „Vosxod“ chorvachilik zavodiga tegishli Satellite bilan bir vaqtda Ozarbayjonlik Eshkiya ismli ot marraga birinchi boʻlib yetib keldi. Ushbu poygada 12 ta ot qatnashdi, shundan 7 ta rus va 5 ta MDH davlatlaridan[4].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Лошади // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  2. Карабахская лошадь // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  3. 3,0 3,1 Статья «Atçılıq (Коневодство)[sayt ishlamaydi]Andoza:Недоступная ссылка» на сайте Министерства Сельского Хозяйства Азербайджанской Республики
  4. Павел Дульман. Дресс-код для скачек. // Российская газета : газета. — 2006. — № 4125.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Книга о лошади, под ред. С. М. Будённого, т. 1, М., 1952.
  • Азербайджанская Советская Энциклопедия. Том 1. Стр. 134. Азербайджанская лошадь.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]