Kontent qismiga oʻtish

Shamsulumaro

Koordinatalari: 35°40′44″N 51°25′20″E / 35.6790°N 51.4221°E / 35.6790; 51.4221
Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Shamsulumaro
forscha: شمس‌العماره
Shamsulumaro is located in Tehran
Shamsulumaro
Umumiy maʼlumot
Turi Saroy
Manzili Xurdad koʻchasi 15-uy
Shahar Tehron
Mamlakat Eron
Koordinatalar 35°40′44″N 51°25′20″E / 35.6790°N 51.4221°E / 35.6790; 51.4221
Qurilishi boshlangan 1865
Qurilishi tugagan 1867
Balandligi
Balandligi 35
Tip Fors va Yevropa meʼmorchiligi
Texnik holati
Qavatlar soni 5
Dizayn va konstruksiya
Meʼmor Ali Muhammad Koshiy
Boshqa dizaynerlar Moyir al-Mamolik
Shamsulumaro

Shamsulumaro (forscha: شمس‌العماره) — Eron poytaxti Tehron shahridagi tarixiy binolardan biri va Qojar Eronining qoldiqlaridan biri. Bu Guliston saroyining sharqiy tomonidagi eng koʻzga koʻringan binolardan biridir. Taxminan 1830-yilda qurilgan. U balandligi, bezaklari va dizayni bilan ajralib turadi[1].

Shamsulumaro 35 metr balandlikda, besh qavatli. Bu qurilgan paytda Tehrondagi eng baland bino boʻlgan va oʻz tarkibida metalldan foydalanilgan birinchi bino boʻlgan. Yuqori qavatlardagi barcha ustunlar quyma temirdan qilingan. Shamsulumaro Sardor Bogʻi Milliy qurilishidan oldin Tehronning ramzi edi[2].

Shamsulumaro qadimda
Shamsulumaro bugun

Qojarlar sulolasining toʻrtinchi qiroli Nosiriddinshoh Qojar Yevropaga tashrifidan oldin oʻz poytaxtida Isfahonning Oliqopu saroyi bilan raqobatlashish uchun qasr qurishni oʻylardi. Uning tomida turib, butun Tehronni koʻrishi mumkin boʻlgan baland bino. Uning buyrugʻi bilan Shamsulumaro qurilishi 1865-yilda boshlanib, ikki yil ichida qurib bitkazildi. Nosiriddinshoh poytaxtni koʻrish uchun mehmonlarni shu binoning tomiga olib chiqdi. Binoning dizayneri Moyir al-Mamolik, meʼmori esa Ali Muhammad Koshiy edi. Bu binoning uslubi anʼanaviy Eron va Gʻarb meʼmorchiligi uygʻunlashgan[3].

Vazirlar eshigi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Qojar vazirlari Vazirlar mahkamasi yigʻilishlarini shu binoda oʻtkazishardi. Vazirlar Mahkamasi aʼzolari maʼlum bir eshikdan kirib yoki chiqib ketishdi, shuning uchun u „Vazirlar eshigi“ nomini oldi. Bosh vazirning yetti qorovul aravasi doim shu eshik oldida toʻxtab turardi. Bu uning Qojar uslubidagi jabhasi saqlanib qolgan yagona eshikdir[4].

Binoda bir xil shakldagi ikkita minora mavjud. Plitkalar va derazalar qisman gʻarbiy meʼmorchiligidan olingan Eron uslubidir.

Birinchi qavatda shoh ayvoni va zali mukammal va minimalistik oyna bilan qoplangan, yon tomonlarida xonalar insonning yuzidagi sirgʻalarga oʻxshaydi. Barcha qismlar qiziqarli bezaklarga ega. Retikulyar bezaklar, chizmalar va koʻzgularga ega bu kichik xonalarni boshqa qavatlarda ham koʻrish mumkin[5].

Asosiy binoning ayvonida plitka qoʻyish namunasi

Shoh ayvonining zamini va jabhasi qojar uslubida yetti rangdagi koshinlar bilan bezatilgan. Plitkalar Yevropa tabiati va gʻarbiy meʼmorchiligidan chizilgan rasmlarni koʻrsatadi, ammo uslub Eronga xosdir. Ustunlarning marmar asoslari oʻsimliklar va hayvonlarning yuzlarining yorqin naqshlari bilan bezatilgan. Bu naqshlar turli davrlarga tegishli koʻrinadi[6].

Guliston saroyidagi Shamsulumaro devoriga plitka qoʻyish ishlari

Shamsulumaro soati

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bu soat Buyuk Britaniya qirolichasi Viktoriya tomonidan Nosiriddinshoh saroyiga sovgʻa boʻlgan. Xuddi shu saroy Yevropa uslubida qurilgan va Guliston saroyiga tutash barcha binolar orasida ajralib turardi. Soat Shamsulumaro tepasiga oʻrnatilgan edi, shunda odamlarga oʻsha paytdagi kichik Tehron, mahalliy vaqt haqida xabar berishdi. Biroq, soatning baland ovozi saroy aholisining shikoyatiga sabab boʻldi, bu esa oʻz navbatida Shohni ovozni pasaytirishga majbur qildi. Soat ustidagi taʼmirlash ishlari esa hech qanday yaxshi natija bermadi va natijada soat jim boʻlib qoldi. Soat yuz yildan ortiq jim turdi. Bu sukunat nihoyat 2012-yil 12-noyabrda yangi taʼmirlash ishlari tugallangandan soʻng tugadi. Soat qoʻngʻirogʻi yana jarangladi[7].

Taʼmirlanishi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Shamsulumaro taʼmirlash davrini boshdan kechirdi, taʼmirlash va texnik xizmat koʻrsatish 1997-yilda yakunlandi. 1999-yilda birinchi qavat jamoatchilikka ochildi[8].

Guliston saroyidagi Shamsulumaroning toʻliq koʻrinishi
Guliston saroyidagi Shamsulumaroning toʻliq koʻrinishi