Kontent qismiga oʻtish

Qubbat as-Saxra (Qoya gumbazi)

Vikipediya, erkin ensiklopediya
(Qubbat as-Sahro (Qoya gumbazi)dan yoʻnaltirildi)
Bu maqola Qubbat as-Saxra haqidadir. Mosque of Omar (Jerusalem) —  bilan adashtirmang.

 

Qoya gumbazi (arabcha: قبة الصخرة qubbat aṣ-ṣakhra) Quddusning Eski shahridagi Ma'bad tog'ida joylashgan islomiy ziyoratgoh bo'lib, musulmonlar uchun al-Haram ash-Sharif yoki Al-Aqso majmuasi sifatida ham tanilgan Masjid al-Aqsoning yonida joylashgan masjid. Uning dastlabki qurilishi Umaviylar xalifaligi tomonidan milodiy 691-692 yillardagi Ikkinchi Fitna paytida Abdulmalik buyrug'i bilan amalga oshirilgan va Ikkinchi yahudiylar ibodatxonasi (tax. 516 BCE vayron bo'lgan Sulaymon ma'badi o'rniga) o'rniga qurilgan, u milodiy 70- yilda rimliklar tomonidan vayron qilingan. Dastlabki gumbaz 1015-yilda qulab tushdi va 1022–23 yillarda qayta tiklandi. Qoya gumbazi islom me'morchiligining dunyodagi eng qadimgi saqlanib qolgan yodgorliklaridandir.[1][2]

Uning arxitekturasi va mozaikasi yaqin atrofdagi Vizantiya cherkovlari va saroylariga xos boʻlgan[3], garchi uning tashqi koʻrinishi Usmonlilar davrida va yana zamonaviy davrda sezilarli darajada oʻzgargan boʻlsa-da, xususan, 1959–61, 1993-yillarda oltin bilan qoplangan tom qoʻshilgan. Tuzilishning sakkizburchak rejasiga Vizantiya davridagi Maryam oʻrindigʻi cherkovi (yunoncha Kathisma va arabchada al-Qadismu deb ham ataladi) taʼsir qilgan boʻlishi mumkin, u 451-458 yillarda Quddus va Baytlahm oʻrtasidagi yoʻlda qurilgan.[3]

Ma'bad ustiga qurilgan poydevor toshi (yoki Noble qoya) Ibrohim dinlarida Xudo dunyoni hamda birinchi inson Odam Ato yaratgan joy sifatida katta ahamiyatga ega.[4] Bu, shuningdek,yahudiylar bu hududni Ibrohim o'z o'g'lini qurbon qilmoqchi bo'lgan joy va ibodat paytida murojaat qiladigan boshqa joylardan ko'ra Xudoning ilohiy mavjudligi ko'proq namoyon bo'ladigan joy ekanligiga ishonishadi. Yahudiy an'analari va zamonaviy ilm-fandagi konsensus nazariyasiga ko'ra, Muqaddaslar Muqaddasligi to'g'ridan-to'g'ri poydevor toshida turardi.[5][6][7] Bu yer musulmonlar uchun katta ahamiyatli chunki uni dunyoning yaratilishi bilan bog'laydigan an'analardan va Muhammad payg'ambarning tungi sayohati(me'roj) voqeasi ushbu markazdagi qoyadan boshlanganiga ishonishdan kelib chiqadi.[8][9]

YuNESKO tomonidan Butunjahon merosi ob'ekti sifatida belgilangan, u "Quddusning eng taniqli diqqatga sazovor joyi"[10] hisoblanadi. Bu musulmon hukmdori tomonidan qurilgan eng qadimgi arxeologik tasdiqlangan diniy inshoot bo'lib, binoning yozuvlarida quron oyatlari va hadislar mavjud;[11] ushbu xattotlik namunalari islom me'morchiligida voqea bo'ldi, chunki keyinchalik ular islom arxitekturasida umumiy xususiyatga aylandi.[11] Qoya gumbazi tarixchi Oleg Grabarga ko'ra, "deyarli barcha jihatlari bo'yicha islom madaniyatining noyob yodgorligi", jumladan "san'at asari va madaniy va taqvodor hujjat sifatida" bo'lib qolmoqda.[12]

Tavsif

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Asosiy tuzilma

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Gumbazning ko'ndalang kesimi (1887-yilda chop etilgan, 1833-yilda Frederik Ketervud tomonidan qilingan gumbazning birinchi batafsil chizmalaridan keyin).[13]

Tuzilishi asosan sakkiz burchakli. Uning markazi gumbaz bilan qoplangan, diametri taxminan 20 metr , 16 ta tayanchtda (4 qavat va 12 ustun) turgan baland dumaloq barabanga o'rnatilgan.[14]

Bu doira atrofida 24 ta ustun va ustunlardan iborat sakkiz burchakli arka joylashgan. Sakkiz burchakli arkada va ichki dumaloq baraban muqaddas qoyani o'rab turgan ichki ambulatoriyani yaratadi.

Tashqi devorlari ham sakkiz burchakli. Ularning har biri taxminan 118m (60ft) ga teng keng va 11m (18ft) baland.[14] Tashqi va ichki sakkizburchak ichki ambulatoriyani o'rab turgan ikkinchi tashqi ambulatoriyani yaratadi.

Ham dumaloq baraban, ham tashqi devorlarda ko'plab derazalar mavjud.[14]

Ichki bezatish

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Gumbazning ichki qismi mozaika, fayans va marmar bilan bezatilgan bo'lib, ularning ko'p qismi qurib bitkazilganidan keyin bir necha asrlar o'tib qo'shilgan. Unda Qur’on yozuvlari ham bor. Ular bugungi standart matndan farq qiladi (asosan birinchi shaxsdan uchinchi shaxsga o'zgaradi) va Qur'onda bo'lmagan yozuvlar bilan aralashtiriladi.[15]

Gumbaz atrofida o'rnatilgan kufiy yozuvidagi bag'ishlov yozuvida gumbazning birinchi qurilgan yili, ya'ni hijriy 72 (milodiy 691/2) sanasi, tegishli xalifa va gumbaz quruvchisi al-Malik nomi yozilgan. Keyinchalik oʻchirilib, oʻrniga Abbosiylar xalifasi Al-Maʼmun (813–833-yillar hukmronligi) nomi berilgan, u davrida rekonstruksiya ishlari olib borilgan.

Tashqi bezatish

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tashqi devorlarni bezash ikkita asosiy bosqichdan o'tdi: Umaviylarning dastlabki loyihasi ichki devorlarga o'xshab marmar va mozaikadan iborat edi.[16] 16-asrda Usmonli sultoni Sulaymon Kanuniy uni turk fayans(sopol) koshinlari bilan almashtirgan.[16] Usmonli kafel bezaklari 1960-yillarda Italiyada ishlab chiqarilgan ishonchli nusxalar bilan almashtirildi.[16]

Yosin surasi (“Qur’on qalbi”) kafel ishining tepasida yozilgan boʻlib, 16-asrda Sulaymon Sulaymon tomonidan buyurtma qilingan. Isro va me'roj haqida hikoya qiluvchi Al-Isro surasi, 17-sura, buning tepasida yozilgan.

Tarix

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Islomdan oldingi ko'rinish

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Sharqdan ko'rinib turganidek, Hirod ma'badini qayta qurish (Quddusning muqaddas namunasi, 1966)

Qoya gumbazi Ma'bad tog'ining markazida, Sulaymon ibodatxonasi va Ikkinchi yahudiylar ibodatxonasi joylashgan bo'lib, u miloddan avvalgi 1-asrda Buyuk Hirod davrida ancha kengaytirilgan. Hirodning ibodatxonasi milodiy 70-yilda rimliklar tomonidan vayron qilingan va milodiy 135-yildagi Bar Kokhba qoʻzgʻolonidan soʻng, bu yerda imperator Hadrian tomonidan Yupiter Kapitolin uchun Rim ibodatxonasi qurilgan.[17]

Quddus IV-VI asrlar davomida Vizantiya imperiyasi tomonidan boshqarilgan. Bu vaqt ichida Quddusda xristian ziyoratlari rivojlana boshladi.[18] Muqaddas qabr cherkovi 320-yillarda Konstantin ostida qurilgan, ammo Ibodatxona tog'i Murtad Julian davridagi yahudiylar ma'badini tiklash bo'yicha muvaffaqiyatsiz loyihadan so'ng rivojlanmay qolgan.[19]

Milodiy 638-yilda Vizantiya Quddus Roshidun xalifaligining ikkinchi xalifasi Umar ibn al-Xattob[20] arab qoʻshinlari tomonidan bosib olindi. Umarga Islomni qabul qilgan yahudiy ravvin Ka'b al-Ahbor bu joy Quddusdagi sobiq yahudiy ibodatxonalari bilan bir xil ekanligini maslahat bergan.[21] Birinchi musulmonlar orasida Ma'bad tog'i Madinat bayt al-Maqdis ("Ma'bad shahri") deb atalgan.[22]

Umaviylar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Asl qurilishi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Qoya gumbazining dastlabki sakkiz burchakli tuzilishi va uning dumaloq yog'och gumbazi asosan bugungi kunga o'xshash shaklga ega edi.[14] U umaviylar xalifasi Abd al-Malikning buyrug'i bilan qurilgan (r. 685–705).[23] Sibt ibn al-Javziy (1185–1256) maʼlumotlariga koʻra, qurilish 685/86 yillarda boshlangan boʻlsa, as-Suyutiy (1445–1505) uning boshlangan yili 688 deb hisoblaydi.[23] Kufiy yozuvidagi bagʻishlov yozuvi gumbaz ichida saqlanib qolgan. Sana hijriy 72 (milodiy 691/2) sifatida qayd etilgan bo'lib, ko'pchilik tarixchilar asl gumbazning qurilishi tugagan deb hisoblashadi.[24] Yozuvning muqobil talqiniga koʻra, u qurilish boshlangan yilni bildiradi.[25] Bu yozuvda “al-Malik” nomi oʻchirilib, oʻrniga Abbosiylar xalifasi al-Maʼmun (r. 813–833). Asl yozuvning bunday oʻzgartirilishi birinchi marta 1864-yilda Melkior de Vogyu tomonidan qayd etilgan.[26] Baʼzi olimlar gumbaz Muoviya I (h.m. 661–680)[27] tomonidan qurilgan mavjud binoga qoʻshilgan deb taxmin qilishgan. haqiqatan ham musulmonlar istilosidan oldingi Vizantiya binosi, Heraklius davrida qurilgan (610–641).[28]

Qoyaning gumbazi arxitekturasi va mozaikalari yaqin atrofdagi Vizantiya cherkovlari va saroylariga xos tarzda bezatilgan.[3] Loyihaning nazoratchisi va muhandisi Raja ibn Hayva, Yazid ibn Salom va uning o'g'li Baha edi.[29][3][30] Raja musulmon ilohiyotshunosi va Beysan shahrida tugʻilgan, Yazid va Baho esa Qudduslik Abd al-Malikning mavaliylari (arab boʻlmagan, musulmon boʻlganlar; mijozlari) edi. Abd al-Malik qurilishni nazorat qilishda uning o'g'li Said al-Xayr tomonidan taqdim etilgan.[29] Xalifa oʻz hududi boʻylab, oʻsha paytda Suriya va Misr bilan chegaralangan boʻlgan,[29], ehtimol, nasroniylar boʻlgan mutaxassislardan ishlagan.[30] Xabarlarga ko'ra, qurilish qiymati Misrning yillik soliq daromadidan etti baravar ko'p bo'lgan.[31] Tarixchi KAC Creswell ziyoratgohni qurganlar Muqaddas qabr cherkovining o'lchovlaridan foydalanganligini ta'kidladi. Ziyoratgoh gumbazining diametri 20.20 metr (66.3 ft) va balandligi 20.48 metr (67.2 ft), Muqaddas qabr cherkovi gumbazining diametri 20.90 metr (68.6 ft) ni tashkil qiladi. va balandligi 21.05 metr (69.1 ft).

Qurilish sabablari

[tahrir | manbasini tahrirlash]

O'rta asr manbalarida Abd al-Malikning Qoya gumbazini qurishdagi motivlari haqidagi rivoyatlar turlicha.[12] Qurilish vaqtida xalifa xristian Vizantiyasi va uning suriyalik nasroniy ittifoqchilari bilan, bir tomondan musulmonlar ziyoratgohi boʻlgan Makkani nazorat qilgan raqib xalifa Abdulloh ibn az-Zubayr bilan urush olib borgan edi., boshqa tarafdan.[12][11] Shunday qilib, bir qator tushuntirishlar shundan iboratki, Abd al-Malik Qoya gumbazini xristianlar ustidan gʻalaba qozongan diniy yodgorlik boʻlishini moʻljallagan boʻlib, u Quddusning umumiy Ibrohimiy diniy muhitida islomning oʻziga xosligini ajratib koʻrsatadi. ikki qadimgi Ibrohim e'tiqodi, yahudiylik va nasroniylik.[12][32] Tarixchi Shelomo Dov Gyoteynning taʼkidlashicha, Qoya gumbazi boshqa dinlarga sigʻinishning koʻplab goʻzal binolari bilan raqobat qilish uchun moʻljallangan: “ Qubbat as-Saxraga berilgan rotunda shaklining oʻzi, Bu islomga begona bo'lsa ham, ko'plab xristian gumbazlari bilan raqobatlasha oldi.[33]

Yana bir asosiy tushuntirish shundan iboratki, Abdulmalik Ibn al-Zubayr bilan urush qizg'in paytida o'z hududidagi musulmonlarning diqqatini Makkadagi Ka'badan chalg'itish uchun bino qurishga harakat qilgan, u yerda Ibn al-Zubayr Zubayr Umaviylarni har yili muqaddas joyga ziyorat qilishda ochiqchasiga qoralar edi.[12][11][32] Garchi koʻpchilik zamonaviy tarixchilar bu soʻzni anʼanaviy musulmon manbalarida Umaviylarga qarshi targʻibot mahsuli sifatida rad etishsa va Abd al-Malik musulmonlarning muqaddas haj ziyoratini bajarish talabini oʻzgartirishga harakat qilishiga shubha qilishsa ham. Ka'ba, boshqa tarixchilar buni qat'iyan rad etib bo'lmasligini tan olishadi.[12][11][32]

Abbosiylar va fotimiylar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bino 808-yil va 846-yildagi zilzilalarda qattiq shikastlangan[34] Gumbaz 1015-yildagi zilzila natijasida qulab tushgan va 1022–23 yillarda qayta tiklangan. Barabandagi mozaikalar 1027—28 yillarda taʼmirlangan.[24]

Salibchilar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Asosiy maqola: Templum Domini
Templar Domini tasviri Templar ritsarlari muhrining orqa tomonida

Asrlar davomida nasroniy ziyoratchilar kelib, Ma'bad tog'ini boshdan kechirishlari mumkin edi, ammo Quddusga ziyoratchilarga nisbatan zo'ravonlikning kuchayishi (muqaddas qabrni yo'q qilishga buyruq bergan Al-Hakim bi-Amr Alloh bunga misol bo'ldi) salib yurishlariga olib keldi.[35] Salibchilar 1099-yilda Quddusni egallab olishdi va Qoya gumbazi uni cherkovga aylantirgan avgustiniyaliklarga berildi, yaqin atrofdagi Al-Aqso masjidi avvaliga bir muddat qirollik saroyiga aylandi, keyin esa XII asrning katta qismi Templar ritsarlarining bosh qarorgohi. Templar, miloddan boshlab faol. 1119-yilda Qoya gumbazini Sulaymon ibodatxonasi joylashgan joy sifatida aniqladi. Templum Domini, ular Qoya gumbazi deb atashgan, ordenning buyuk ustalarining rasmiy muhrlarida (masalan, Everard des Barres va Renaud de Vichiers) tasvirlangan va tez orada butun Yevropa bo'ylab dumaloq Templar cherkovlari uchun me'moriy namunaga aylandi.[36]

Ayyubiylar va Mamluklar

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1187-yil 2-oktabrda Quddus Saladin tomonidan qaytarib olingan va Qoya gumbazi musulmonlar ziyoratgohi sifatida qayta muqaddas qilingan. Gumbaz tepasidagi xoch yarim oy bilan almashtirildi va pastdagi tosh atrofida yog'och ekran o'rnatildi. Saladinning jiyani al-Malik al-Muazzam Iso bino ichida boshqa restavratsiya ishlarini olib bordi va ayvonni Al-Aqso masjidiga qo'shib qo'ydi.

Qoya gumbazi 1260-yildan 1516-yilgacha davom etgan Mamluklar davrida sultonlar tomonidan keng qamrovli qirollik homiyligining markazida bo'lgan.

Usmonli davri (1517-1917)

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Buyuk Sulaymon hukmronligi davrida (1520–1566) Qoya gumbazining tashqi tomoni koshinlar bilan qoplangan. Bu ish etti yil davom etdi.  Ichki bezakning bir qismi Usmonli davrida qo'shilgan. 

Usmonlilar Qoya gumbaziga tutash boʻlib, 1620- yilda mustaqil Paygʻambar gumbazini qurdilar. 

1817-yilda Mahmud II davrida keng ko'lamli ta'mirlash ishlari olib borildi.  1874-75 yillarda Usmonlilar sultoni Abdulaziz davrida amalga oshirilgan yirik restavratsiya loyihasida binoning sakkizburchak qismining gʻarbiy va janubi-gʻarbiy devorlaridagi barcha koshinlar olib tashlandi va ularning oʻrniga 2000-yilda yaratilgan nusxalar qoʻyildi. Kurka.[37][38]

  • Binoning birinchi fotosurati, 1842–44
    Binoning birinchi fotosurati, 1842–44
  • Shimoldan ko'rinish, Frensis Bedford (1862)
    Shimoldan ko'rinish, Frensis Bedford (1862)
  • 1862-yilda g'arbiy front. Bu sanaga kelib, 16-asrning ko'plab plitkalari yo'q edi.
    1862-yilda g'arbiy front. Bu sanaga kelib, 16-asrning ko'plab plitkalari yo'q edi.
  • Mozaik bezakni ko'rsatadigan interyer (1914)
    Mozaik bezakni ko'rsatadigan interyer (1914)
  • Plitkali fasad (2013)
    Plitkali fasad (2013)
  • Rokning ichki ko'rinishi (1915)
    Rokning ichki ko'rinishi (1915)

1927-yil 11-iyuldagi zilzila paytida Qoya gumbazining qismlari qulab tushdi va devorlari qattiq yorilib,[39] oʻtgan yillardagi koʻplab taʼmirlash ishlariga zarar yetkazdi. 

Iordaniya hukmronligi

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1955-yilda Iordaniya hukumati tomonidan arab hukumatlari va Turkiya tomonidan taqdim etilgan mablag'lar hisobidan keng qamrovli ta'mirlash dasturi boshlandi. Ish kuchli yomg'ir tufayli yiqilib ketgan, Sulaymon hukmronligi davridagi ko'p sonli plitkalarni almashtirishni o'z ichiga olgan. 1965-yilda ushbu restavratsiyaning bir qismi sifatida gumbaz Italiyada ishlab chiqarilgan mustahkam alyuminiy bronza qotishmasi bilan qoplangan, u qo'rg'oshin tashqi ko'rinishini almashtirgan. 1959-yilgacha gumbaz qoraygan qo'rg'oshin bilan qoplangan. 1959-yildan 1962-yilgacha amalga oshirilgan jiddiy restavratsiya jarayonida qo'rg'oshin oltin barg bilan qoplangan alyuminiy-bronza plitalari bilan almashtirildi.

Isroil hukmronligi

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Qoya gumbazi 2018-yil

Olti kunlik urush paytida 1967-yilda Qoya gumbazi ustida Isroil bayrog'i ko'tarilganidan bir necha soat o'tgach, isroilliklar Moshe Dayanning buyrug'iga binoan uni tushirdilar va Ma'bad tog'ini boshqarish vakolati bilan musulmon vaqfiga (diniy ishonch) sarmoya kiritdilar. "tinchlikni saqlash" uchun.[40]

1993-yilda oltin gumbaz qopqog'i Iordaniya qiroli Husayn tomonidan 8,25 million AQSh dollari miqdorida xayriya qilinganidan so'ng ta'mirlandi, u Londondagi uylaridan birini talab qilingan 80 kilogramm oltinni moliyalashtirish uchun sotdi.[41]

Foydalanish imkoniyati

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Ma'bad tog'iga tashrif buyuruvchilarning kirish qismida imzo qo'ying

Gumbaz Iordaniyaning Amman shahridagi Avqof vazirligi tomonidan saqlanadi.[42]

20-asrning oʻrtalariga qadar bu hududda musulmon boʻlmaganlar boʻlishi mumkin emas edi. 1967-yildan beri musulmon bo'lmaganlarga cheklangan kirishga ruxsat berilgan; ammo musulmon bo'lmaganlarga Ma'bad tog'ida ibodat qilishlari, ibodat kitoblarini olib kelishlari yoki diniy kiyim kiyishlari mumkin emas. Isroil politsiyasi buni amalga oshirishda yordam beradi. Isroil 2012-yilda Gʻarbiy Sohildagi falastinliklarning Ma’bad togʻiga kirishini qisqa muddatga cheklab qoʻygan. G'arbiy Sohildagi Falastinlik erkaklar ruxsat olish uchun 35 yoshdan katta bo'lishi kerak edi.[43] Isroil rezidentlik kartalariga ega bo'lgan Quddusdagi falastinliklarga va Isroil fuqaroligiga ega bo'lgan falastinliklarga cheklovsiz kirishga ruxsat berilgan.

Diniy ahamiyati

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Quddusdagi ma'bad Marko Antonio Giustiniani matbaa belgisida Qoya gumbazi sifatida tasvirlangan, Venetsiya 1545–52

Qoya gumbazining joylashuvi ko'plab musulmonlar tomonidan Qur'onning 17-surasida eslatib o'tilgan joy, deb hisoblashadi, bu yerda Isro va Me'roj, Muhammad payg'ambarning Buyuk masjiddan mo''jizaviy tungi sayohati haqida hikoya qilinadi. Makkadan u namoz oʻqigan Al-Aqso masjidiga (“eng uzoq namoz oʻqiladigan joy”), soʻngra namoz oʻqiydigan jannatga tashrif buyurib, Allohdan koʻrsatmalar olish uchun osmonga koʻtariladi. Quddus shahri Qurʼonda birorta nomi bilan tilga olinmagan boʻlsa-da, hadislarda Muhammad alayhissalomning tungi sayohat joyi sifatida tilga olingan.[44]

Ilk musulmon manbalariga qaraganda, bu 8-asrda gumbaz qurilishi paytida musulmonlar tomonidan qabul qilingan eʼtiqodlarning hali toʻliq shakllantirilgan qismi boʻlmagan koʻrinadi va gumbaz ichidagi bino xalifaga tegishli boʻlgan yozuvlar. 691/2 yildagi Abd al-Malik Tungi sayohatga umuman ishora qilmaydi, balki faqat Iso payg'ambarning tabiati haqidagi Qur'on nuqtai nazarini o'z ichiga oladi.[9] Yozuv mozaik frizda bo'lib, unda Masihning ilohiyligini ochiq-oydin rad etish mavjud:

33. "So peace is upon me the day I was born, and the day I die, and the day I shall be raised alive!" 34. Such is Jesus, son of Mary. It is a statement of truth, about which they doubt. 35. It is not befitting to (the majesty of) Allah that He should take himself a child. Glory be to Him! when He determines a matter, He only says to it, "Be", and it is.

— 19:33-35

Gyoteinning fikricha, ichki makonni bezatgan yozuvlar xristian diniga qarshi munozara ruhini yaqqol namoyon qiladi, shu bilan birga, Isoning haqiqiy payg'ambar ekanligi haqidagi Qur'on ta'limotini ta'kidlaydi. " La sharika lahu " ("Allohning hamrohi yo'q") formulasi besh marta takrorlanadi; Maryam surasi 19:35-37 oyatlari Iso alayhissalomning Allohga paygʻambarligini qat’iy tasdiqlovchi oyatlar duo bilan birga keltiriladi: Allohumma salli ala rasulika vaabdika Iso ibn Maryam – “Yo Rabbiy, Paygʻambaringga salavot yoʻlla va Xizmatkor Iso ibn Maryam”. Uning fikricha, bu qurilish paytida xristian olami bilan raqobat va musulmonlarning nasroniylarga missiyasi ruhi ishlayotganligini ko'rsatadi.[33]

Poydevor toshi gumbazdan ko'rinadi. Surat 1900—1920-yillar oralig'ida, atrofdagi temir panjara olib tashlanishidan oldin olingan.
  • The Interior of the Dome
    The Interior of the Dome
  • The Dome itself
    The Dome itself
  • Ornaments and writing inside the Dome
    Ornaments and writing inside the Dome
  • More detailed image
    More detailed image
  • Foundation stone of the Dome
    Foundation stone of the Dome
  • Panorama of the Temple Mount, including Al-Aqsa Mosque and Dome of the Rock, from the Mount of Olives
    Panorama of the Temple Mount, including Al-Aqsa Mosque and Dome of the Rock, from the Mount of Olives
  • Stereo card of the Dome of Rock (late 19th century)
    Stereo card of the Dome of Rock (late 19th century)
  • Exterior detail
    Exterior detail
  • Interior walls of the Dome of the Rock in Jerusalem, vessel with floral motif and crown
    Interior walls of the Dome of the Rock in Jerusalem, vessel with floral motif and crown
  • On a rainy day
    On a rainy day
  • Dome of the rock, Samuel Hirszenberg, 1908 (Tel Aviv Museum of Art)
    Dome of the rock, Samuel Hirszenberg, 1908 (Tel Aviv Museum of Art)
  • Aerial view
    Aerial view

Qo'shimcha o'qish

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  • Grabar, Oleg. The Dome of the Rock. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press, 2006. ISBN 978-0-674-02313-0. 
  • Flood, Finbarr B. „The Ottoman windows in the Dome of the Rock and the Aqsa Mosque“, . Ottoman Jerusalem: The Living City: 1517–1917 Auld: . London: Altajir World of Islam Trust, 2000 — 431–463-bet. ISBN 978-1-901435-03-0. 
  • Kessler, Christel (1964). „Above the ceiling of the outer ambulatory in the Dome of the Rock in Jerusalem“. Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland. 96-jild, № 3/4. 83–94-bet. doi:10.1017/S0035869X00123111. JSTOR 25202759.
  • Kessler, Christel (1970). „'Abd Al-Malik's inscription in the Dome of the Rock: a reconsideration“. Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland. 102-jild, № 1. 2–14-bet. doi:10.1017/S0035869X00127947. JSTOR 25203167.
  • Richmond, Ernest Tatham. The Dome of the Rock in Jerusalem: A Description of its Structure and Decoration. Oxford: Clarendon Press, 1924. 
  • St. Laurent, Beatrice (1998). „The Dome of the Rock and the politics of restoration“. Bridgewater Review. 17-jild, № 2. 14–20-bet.

Havolalar

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. ↑ Ahmed, A.S.. The SAGE Handbook of Islamic Studies. SAGE Publications, 2010 — 229-bet. ISBN 978-1-4739-7168-4. „Questions of visual domination and conversion were among the important factors in the construction of the oldest surviving Islamic monument, the Dome of the Rock in Jerusalem.“ 
  2. ↑ George, A.. The Rise of Islamic Calligraphy. Saqi, 2010 — 60-bet. ISBN 978-0-86356-673-8. „The answer to this question begins with the oldest surviving Islamic monument : the Dome of the Rock“ 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Avner, Rina „The Dome of the Rock in light of the development of concentric martyria in Jerusalem“, . Muqarnas. Leiden: Brill, 2010 — 31–50 [43–44]-bet. ISBN 978-900418511-1.  (Wayback Machine saytida 2017-03-25 sanasida arxivlangan)
  4. ↑ Carol Delaney, Abraham on Trial: The Social Legacy of Biblical Myth, Princeton University Press 2000 p.120.
  5. ↑ Yoma 54b:2
  6. ↑ Sanhedrin 26b:5
  7. ↑ Ritmeyer, L. (2006) The Quest, Revealing the Temple Mount in Jerusalem, pp. 101-103.
  8. ↑ M. Anwarul Islam and Zaid F. Al-hamad (2007). „The Dome of the Rock: Origin of its octagonal plan“. Palestine Exploration Quarterly. 139-jild, № 2. 109–128-bet. doi:10.1179/003103207x194145.
  9. ↑ 9,0 9,1 Rabbat, Nasser (1989). Oleg Grabar (muh.). „The Meaning of the Umayyad Dome of the Rock“ (PDF). Muqarnas. 6-jild. Leiden: E.J. Brill. 12–21 [13–14]-bet. doi:10.2307/1602276. JSTOR 1602276. 31-may 2021-yilda asl nusxadan (PDF) arxivlandi. Qaraldi: 20-mart 2021-yil.{{cite magazine}}: CS1 maint: date format ()
  10. ↑ Goldberg. „Arafat's Gift“. The New Yorker (29-yanvar 2001-yil). 14-iyul 2015-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 11-iyul 2015-yil.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Johns 2003.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 Grabar 1986.
  13. ↑ „Drawings of Islamic Buildings: Dome of the Rock, Jerusalem.“. Victoria and Albert Museum. — „Until 1833 the Dome of the Rock had not been measured or drawn; according to Victor von Hagen, 'no architect had ever sketched its architecture, no antiquarian had traced its interior design...' On 13 November in that year, however, Frederick Catherwood dressed up as an Egyptian officer and accompanied by an Egyptian servant 'of great courage and assurance', entered the buildings of the mosque with his drawing materials... 'During six weeks, I continued to investigate every part of the mosque and its precincts.' Thus, Catherwood made the first complete survey of the Dome of the Rock, and paved the way for many other artists in subsequent years, such as William Harvey, Ernest Richmond and Carl Friedrich Heinrich Werner.“. 9-mart 2009-yilda asl nusxadan arxivlangan.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 "Dome of the Rock". Encyclopædia Britannica. Archived from the original on 15-iyun 2008-yil. https://web.archive.org/web/20080615131142/http://www.britannica.com/eb/article-9030854/Dome-of-the-Rock. Qaraldi: 4-aprel 2012-yil. 
  15. ↑ Robert Schick, Archaeology and the Quran, Encyclopaedia of the Qur'an
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 „Qubba al-Sakhra“. ArchNet. 14-avgust 2019-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 8-aprel 2020-yil.
  17. ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Aelia Capitolina". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press. p. 256. Lester L. Grabbe (2010). An Introduction to Second Temple Judaism: History and Religion of the Jews in the Time of Nehemiah, the Maccabees, Hillel, and Jesus. A&C Black. p. 29.
  18. ↑ Davidson, Linda Kay and David Martin Gitlitz Pilgrimage: From the Ganges to Graceland : an Encyclopedia Volume 1, ABC-CLIO, Inc, Santa Barbara, CA 2002, p. 274.
  19. ↑ "Julian thought to rebuild at an extravagant expense the proud Temple once at Jerusalem, and committed this task to Alypius of Antioch. Alypius set vigorously to work, and was seconded by the governor of the province, when fearful balls of fire, breaking out near the foundations, continued their attacks, till the workmen, after repeated scorchings, could approach no more: and he gave up the attempt." Ammianus Marcellinus, Res Gestae, 23.1.2–3.
  20. ↑ Dan Bahat. The Illustrated Atlas of Jerusalem, 1996 — 71-bet. ISBN 9789652203489. 
  21. ↑ Cohen, Hillel (2017-01-01). „The Temple Mount/al-Aqsa in Zionist and Palestinian National Consciousness“. Israel Studies Review. 32-jild, № 1. 1–19-bet. doi:10.3167/isr.2017.320102. ISSN 2159-0370. „The encounter between Jews and Muslims on the Temple Mount/al-Aqsa began at the dawn of Islam and continues to this day. It began with a mixture of cooperation and competition; a Jewish convert to Islam, Kaʻab al-Ahbar, guided Caliph Umar to the site of the Temple.“
  22. ↑ Ben-Dov, M. Historical Atlas of Jerusalem. Translated by David Louvish. New York: Continuum, 2002, p. 171
  23. ↑ 23,0 23,1 Elad 1999.
  24. ↑ 24,0 24,1 Necipoğlu 2008.
  25. ↑ Sheila Blair, "What Is The Date Of The Dome Of The Rock?" in J. Raby & J. Johns (ed.), "Bayt Al-Maqdis: `Abd al-Malik's Jerusalem", 1992, Part 1, Oxford University Press: Oxford (UK), pp. 59-87.
  26. ↑ Vogüé 1864.
  27. ↑ Oleg Grabar: The Meaning of the Dome of the Rock.
  28. ↑ Busse, Heribert (1991). „Zur Geschichte und Deutung der frühislamischen Ḥarambauten in Jerusalem“. Zeitschrift des Deutschen Palästina-Vereins (nemischa). 107-jild. 144–154-bet. JSTOR 27931418.
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Gil 1997.
  30. ↑ 30,0 30,1 Richard Ettinghausen. Islamic Art and Architecture 650–1250. Yale University Press, 2001 — 20-bet. ISBN 978-0-300-08869-4. 
  31. ↑ Lassner 2006.
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 Hawting 2000.
  33. ↑ 33,0 33,1 Goitein, Shelomo Dov (1950). „The historical background of the erection of the Dome of the Rock“. Journal of the American Oriental Society. 70-jild, № 2. 104–108-bet. doi:10.2307/595539. JSTOR 595539.
  34. ↑ Amiran, D.H.K.; Arieh, E.; Turcotte, T. (1994). „Earthquakes in Israel and adjacent areas: macroseismic observations since 100 B.C.E.“. Israel Exploration Journal. 44-jild, № 3/4. 260–305 [267]-bet. JSTOR 27926357.
  35. ↑ Stark, Rodney. God's Battalions; a Case for the Crusades. Harper Collins, NY, 2009, pp. 84–85.
  36. ↑ The Architecture of the Italian Renaissance, Jacob Burckhardt, Peter Murray, James C. Palmes, University of Chicago Press, 1986, p. 81
  37. ↑ Clermont-Ganneau 1899.
  38. ↑ St. Laurent, Beatrice „Restorations of Jerusalem and the Dome of the Rock and their political significance, 1537–1928“, . Muqarnas Necipoğlu: . Leiden: Brill, 1993 — 76–84-bet.  (Wayback Machine saytida 2017-03-24 sanasida arxivlangan)
  39. ↑ Palestine Square. „And the Land Lurched Forth: Remembering the 1927 Jericho Earthquake“. Institute for Palestine Studies (IPS) (11-iyul 2016-yil). Qaraldi: 8-aprel 2020-yil.
  40. ↑ „Letter from Jerusalem: A Fight Over Sacred Turf by Sandra Scham“. Archaeology.org. 19-yanvar 2012-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 4-aprel 2012-yil.
  41. ↑ Laurent, Beatrice St.; Riedlmayer, Andras (1993). „Restorations of Jerusalem and the Dome of the Rock and Their Political Significance, 1537-1928“. Muqarnas. 10-jild. 76-bet. doi:10.2307/1523174. ISSN 0732-2992.
  42. ↑ Business Optimization Consultants B.O.C. „Hashemite Restorations of the Islamic Holy Places in Jerusalem – kinghussein.gov.jo – Retrieved 21-yanvar 2008-yil“. Kinghussein.gov.jo. 23-fevral 2008-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 4-aprel 2012-yil.
  43. ↑ Browning. „Palestinians flock to Jerusalem as Israeli restrictions eased – Yahoo! News“. News.yahoo.com (15-avgust 2012-yil). 18-avgust 2012-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 31-oktabr 2012-yil.
  44. ↑ Historic Cities of the Islamic World edited by Clifford Edmund Bosworth P: 226 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Qubbat_as-Saxra_(Qoya_gumbazi)&oldid=5253203" dan olindi