Shveysariyada Ahmadiya ta'limoti
Ahmadiya — Londondagi xalifaning ruhiy rahbarligi ostida Shveysariyadagi islomiy boʻlim. Jamiyat 1946-yil 13-oktabrda, Ikkinchi xalifalikning kech davrida, xalifa Shayx Nosir Ahmadga mamlakatda vakolatxona tashkil etishni buyurganida tashkil etilgan.[1] Bugungi kunda ikkita Ahmadiy masjidi va 14 ta mahalliy boʻlim mavjud boʻlib, ular 800 ga yaqin Ahmadiy musulmonlarini ifodalaydi.
Shveysariya Konfederatsiyasi Schweizerische Eidgenossenschaft (olm.) Confédération suisse (frs.) | |
---|---|
Shior: "Unus pro omnibus, omnes pro uno" | |
Madhiya: Schweizerpsalm (Cantique suisse) (Salmo svizzero) | |
Poytaxt | Bern |
Eng katta shahar | Zürich |
Rasmiy til(lar) | nemis, fransuz, italyan va retroman |
Hukumat | Federativ Respublika |
• |
1-avgust |
Maydon | |
• Butun |
41 285 km2 km2 |
• Suv (%) |
4.2 |
Aholi | |
• 2016-yilgi roʻyxat |
8,401,120 (99-oʻrin) |
• Zichlik | 202 kishi/km2 |
Pul birligi | Frank (1 frank = 100 rappen) |
Vaqt mintaqasi | UTC+1 |
• Yoz (DST) |
UTC+2 |
Qisqartma | CH |
Telefon prefiksi | 41 |
Internet domeni | .ch |
Tarixi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Ilk aloqalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]shveysariyadagi Ahmadiya Musulmonlar Jamiyati Ikkinchi jahon urushidan keyin 1946-yilda tashkil topgan. 1940-yillarda ikkinchi xalifa Mirzo Bashiruddin Mahmud Ahmadning buyrugʻiga binoan nemiszabon Yevropada Ahmadiy missiyasini ochish uchun uchta missioner tayinlandi. 1946-yil 13-oktabrda uch nafar Ahmadiy musulmon missionerlari: Shayx Nosir Ahmad, Abdul Latif va Gʻulom Ahmad Bashir shveysariyaning Syurix shahrida Germaniyada oʻz vakolatxonasini ochish niyatida uchrashdilar. Biroq yaqinda urush tugagani sababli ular mamlakatga kira olmadilar. Natijada, uning oʻrniga Syurixda missiya tashkil etildi. Koʻp oʻtmay, Abdul Latif va Gʻulom Ahmad Bashir Niderlandiyaga ketishdi, Shayx Nosir Ahmad esa shveysariyada keyingi 16 yil, 1962-yilgacha xizmat qilishda davom etdi. Bu davrda Qur’onning nemis tiliga tarjimasi nashr etildi va „Der Islam“ islom jurnali tashkil etildi.[2]
1960-yilda oʻsib borayotgan multikulturalizmni hisobga olgan holda, mamlakat munitsipal hukumati Ahmadiya musulmon jamoasiga masjid qurish uchun har yili 3000 frank miqdorida ijaraga 60 yilga yer uchastkasini taklif qildi.[3][1] Manzil Syurixdagi turar-joy hududida, cherkov qarshisida edi. Masjid loyihasi mahalliy va milliy guruhlar tomonidan katta yordam oldi.[1] Biroq, bu tanqidsiz emas edi. shveysariyadagi turli xristian konfessiyalariga mansub milliy cherkovlar, jumladan, katolik cherkovi qoʻshma bayonotda hukumat musulmonlarga masjid qurish uchun joy taklif etar ekan, cherkovlar oʻz joylarida sajda qilish uchun qurilish maydonchalarini topishda qiyinchiliklarga duch kelayotganiga ishora qildi. Shunga qaramay, masala hal qilindi va qurilish loyihasiga yashil chiroq yoqildi.[4] 1962-yil 25-avgustda Jamiyat asoschisi Mirzo Gʻulom Ahmadning qizi Amatul Hofiz Begim mamlakatdagi birinchi masjidga tamal toshini qoʻydi. Ochilish marosimi 1963-yil 22-iyunda oʻsha paytda BMT Bosh Assambleyasining 17-sessiyasi prezidenti boʻlgan Ser Muhammad Zafrullaxon boshchiligida boʻlib oʻtdi. Syurix meri Emil Landolt ham ishtirok etdi. Masjidga Mahmud masjidi deb nom berilgan.[5] Masjidni ochish bilan Jamiyat shveysariyada musulmonlarning koʻzga koʻrinadigan mavjudligini oʻrnatdi.[6]
Soʻnggi yillar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Yillar davomida Ahmadiya Musulmon Jamiyati asosan Pokistondan immigratsiya hisobiga oʻsib bordi. 1990-yillarga kelib, Mahmud masjidi oʻz aʼzolarini joylashtirish uchun juda kichkina boʻlib qoldi. Oqibatda Jamiyat boshqa masjid uchun joy izlay boshladi. 15 yil oʻtib 2005-yilda hamjamiyat Xausern shahridagi Turgaudagi Wigoltingen munitsipalitetida munosib joy topdi.[4] shveysariya Ahmadiya Musulmonlar Jamiyatining milliy prezidenti V.Tarnutzer Londondagi xalifaga xat yozib, loyihani tasdiqlashni soʻradi. Loyihani maʼqullagandan soʻng, Hamjamiyat loyihani shahar hokimiyatiga taklif qildi. Bir tomondan kengash loyihani maʼqullamagan boʻlsa, ikkinchi tomondan mahallaning bir qancha aholisi loyihaga qarshi imzo toʻplay boshladi. Jamiyat salbiy munosabatga javoban axborot tadbirini tashkil qildi. Oʻz-oʻzini koʻrsatmaslik uchun tadbirda musulmon boʻlmagan jurnalist va ruhoniyning ijobiy fikrlari bildirildi. Tadbirdan soʻng eʼtirozlar boʻlmadi.[7] Masjid "Nuur masjidi" deb nomlangan.
Zamonaviy jamiyat
[tahrir | manbasini tahrirlash]Asosan islomning zamonaviy jamiyatdagi oʻrni haqidagi notoʻgʻri tushunchalarni yoʻq qilishga qaratilgan shveysariya Ahmadiya Musulmonlar Jamiyati oʻz masjidlarida muntazam ravishda ommaviy maʼruzalar, muhokamalar va ochiq eshiklar kunlari tashkil etadi.
shveysariyada 14 ta mahalliy boʻlim va 800 ga yaqin Ahmadiylar mavjud boʻlib, ularning koʻpchiligi Pokistondan kelgan muhojirlarning avlodlaridir.[1] Mamlakatda ikkita Ahmadiy musulmon masjidi, Syurixdagi Mahmud masjidi va Vigoltingen shahrida qurilishi kutilayotgan Nuur masjidi mavjud.[8] Ikkala masjid ham mamlakatning nemis tilida soʻzlashadigan qismida joylashgan. Hozirgi milliy prezident Valid Tariq Tarnutzer, milliy missioner esa Sadaqat Ahmad.
Yana qarang
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Germaniyada Ahmadiya
- shveysariyada Islom
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Kortmann 2013, s. 102
- ↑ „40 Jahre Mahmud Moschee“ (olmoncha). 2016-yil 3-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 6-sentabr 2015-yil.
- ↑ Savannah D. Dodd. „The Structure of Islam in Switzerland and the Effects of the Swiss Minaret Ban“ (PDF). Journal of Muslim Minority Affairs. 6-bet.
- ↑ 4,0 4,1 Kortmann 2013, s. 103
- ↑ „40 Jahre Mahmud Moschee“ (olmoncha). 2016-yil 3-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 6-sentabr 2015-yil.„40 Jahre Mahmud Moschee“ (in German). Archived from the original (Wayback Machine saytida 3-mart 2016-yil sanasida arxivlangan) on 2016-03-03. Retrieved September 6, 2015.
- ↑ Kortmann 2013, s. 101
- ↑ Kortmann 2013, s. 104
- ↑ „Wo sich Hahn und Halbmond grüssen“ (olmoncha). Qaraldi: 6-sentabr 2015-yil.
Bibliografiya
- Kortmann, Matthias. Islamic Organizations in Europe and the USA: A Multidisciplinary Perspective. Palgrave Macmillan, 2013. ISBN 9781137305572.