Daʼi Anjudoniy
| Islom dinining bir boʻlimi Ismoiliylar |
|---|
 |
 Islom portal |
Daʼi Anjudoniy (milodiy 15-asrda vafot etgan) nizoriy ismoiliy shoiri boʻlib, asli Anjudonlik. U ismoiliy imomi Mustansir Billoh II (milodiy 1480-yilda vafot etgan) davrida yashagan va ehtimol temuriylar davrida, Hirot hukmdori Sulton Husayn Mirzo Boyqaro hukmronligi yilida vafot etgan. „Daʼi“ atamasi ismoiliy iyerarxiyasida yuqori lavozimni anglatgani sababli, shoirning ismidagi bu soʻz, ehtimol, uning oʻsha davrda muhim oʻrinni egallaganini koʻrsatadi. Bundan tashqari, „daʼi“ unvoni unga shunchaki taxallus sifatida emas, balki imom tomonidan berilgan boʻlishi mumkin[1].
Daʼi Anjudoniy haqidagi dastlabki maʼlumotlardan biri XVI asr oʻrtalarida Shoh Tahmasp I hukmronligi davrida Iskandarbek Munshiy tomonidan tuzilgan shoirlar roʻyxatida uchraydi. Bu yerda u mashhur olim sifatida taʼriflanadi. Uning ukasi Malik Tayfur ham xuddi shunday taqvodor va fidoyi inson sifatida tasvirlanib, dunyo sayyohi ekanligi ham taʼkidlanadi. Daʼi „darveshga oʻxshash“ xarakterga egaligi va adolatli shaxs sifatida tasvirlangan. Daʼi oʻzining ravon sheʼriyati, ayniqsa, qasidalari va gʻazallari bilan tanilgan. Daʼining oʻzi ham, ukasi Malik ham Lutf Ali Begning „Otashkada“ nomli shoirlar toʻplamida tilga olinadi[1].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 Virani, Shafique N.. The Ismailis in the Middle Ages. A History of Survival, A Search for Salvation. Oxford and New York: Oxford University Press, 2007 — 117-bet. ISBN 978-0-19-531173-0.